Όποιο κι αν είναι το προτεινόμενο ποσό, που θα πάρουν οι παίκτες, δεν μπορεί να δεσμευτεί ο ΠΣΑΚ. Καθένας μπορεί να προσφύγει…
Αν κανείς επιθυμούσε να ποντάρει στο αν θα ξαναδούμε φέτος αγώνες μπάσκετ (μιλώντας με σεζόν, όχι με χρονολογική διάσταση), λογικά θα έβαζε όλα του τα χρήματα στην οριστική διακοπή, έστω κι αν ήταν χαμηλή η απόδοση. Ως εκ τούτου, βάσει όλων των δεδομένων που σήμερα έχουμε στα χέρια μας, πρέπει να συζητάμε υπό το πρίσμα ότι η Basket League θα διακοπεί. Τι γίνεται, όμως, με τα συμβόλαια και τι λέει ο ΠΣΑΚ;
Επί της ουσίας τίποτα δεν μπορεί να συμφωνηθεί. Είτε μιλάμε για 65%, είτε για 85% καταβολής των συμβολαίων, ο Σύνδεσμος των παικτών δεν μπορεί να δεσμευτεί για κάτι. Κι αυτό γιατί κάθε παίκτης, ανεξάρτητα με το αν ο ΠΣΑΚ έρθει σε συμφωνία με τον ΕΣΑΚΕ (κάτι που για την ώρα δεν προκύπτει), μπορεί να προσφύγει και να διεκδικήσει το σύνολο των χρημάτων του συμβολαίου.
Για να το αντιληφθείτε, αν για παράδειγμα ο ΠΣΑΚ αποδεχθεί μια πρόταση (αυθαίρετη υπόθεση εργασίας) για να πάρουν οι παίκτες το 75% των συμβολαίων, αν ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης (παράδειγμα, αυθαίρετο) διαφωνεί, μπορεί να προσφύγει ατομικά και να κινηθεί εναντίον του Προμηθέα Πατρών.
Ακόμα, όμως, κι αν ο ΠΣΑΚ ελέγξει τους καλαθοσφαιριστές που ανήκουν στη δύναμή του, μπορεί να εγγυηθεί για το 80%, καθώς ένα ποσοστό της τάξης του 20% έχει συμβόλαια κατατεθειμένα στην Ένωση των παικτών της Ευρωλίγκας. Κι αυτοί είναι με τα… βαριά συμβόλαια (π.χ. Καλάθης).
Από την άλλη ο ΕΣΑΚΕ δεν μπορεί να δεσμευτεί ότι οι ΚΑΕ θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Στο ίδιο παράδειγμα, ακόμα κι αν ο ΠΣΑΚ συμφωνήσει στο 75% κι ο Μαυροκεφαλίδης (που λέγαμε) πει «ναι», ποιος υποχρεώνει τον Βαγγέλη Λιόλιο να τον πληρώσει; Άλλωστε, δεν είναι λίγοι οι παίκτες (όχι του Προμηθέα, μην παρεξηγηθούμε) που έχουν λαμβάνειν, αλλά κανείς από… απέναντι δεν σηκώνει το τηλέφωνο.
Ως εκ τούτου πάμε στο άγνωστο με βάρκα την… ελπίδα, καθώς για την ώρα δεν υπάρχει πλατφόρμα, πάνω στην οποία θα οικοδομήσουν έναν γόνιμο διάλογο.
Αντί επιλόγου: Στα θετικά της ιστορίας είναι πως κάποιοι πρόεδροι δείχνουν διατεθειμένοι να πληρώσουν όλο το συμβόλαιο των χαμηλόμισθων παικτών, εκείνων που έχουν πρόβλημα (οικονομικής) επιβίωσης.