Σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε ο υποψήφιος πρόεδρος της ΕΟΚ, Παναγιώτης Φασούλας, αναφορικά με το όραμά του για την επόμενη μέρα του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Παναγιώτης Φασούλας στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της ΕΣΚΑΝΑ έδειξε την πρόθεσή του να ασχοληθεί με τα διοικητικά της ΕΟΚ, η οποία έχει εκλογές μέσα στο 2020.
Η «Αράχνη», προχώρησε σε μία εκ βαθέων συνέντευξη στα «Νέα» μιλώντας για όσα πρέπει να αλλάξουν στο άθλημα στην χώρα μας και όχι μόνο, τονίζοντας ότι πρέπει να βάζουμε το «εγώ» κάτω από το «εμείς» στο ελληνικό μπάσκετ.
Αρχικά ο Παναγιώτης Φασούλας αναφέρθηκε στο νυν πρόεδρο της ΕΟΚ, Γιώργο Βασιλακόπουλο, του οποίου αναγνωρίζει το έργο του.
Συγκεκριμένα υποστήριξε πως: «Εκτιμώ ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ο οποίος λόγω του καινούργιου νόμου δεν μπορεί να είναι υποψήφιος, έχει ολοκληρώσει ένα σημαντικό έργο, αλλά και έναν κύκλο, άλλωστε η μονιμότητα σε μια θέση δεν ωφελεί, έστω κι αν επενδύεται με τις καλύτερες προθέσεις. Δεν υπήρξα ποτέ υπέρμαχος των αποκλεισμών, τουναντίον επιδιώκω τη συνένωση, τη συνεργασία, τη συσπείρωση και τη σύνθεση για να ξανακτίσουμε το οικοδόμημα.
Συζητώ με όλους, παλαιούς και νεότερους απ’ όλο το φάσμα. Είμαι διαθέσιμος και όχι δεδομένος και θέλω να λάβω μέρος σε μια συλλογική προσπάθεια που θα στηρίζεται στον επιμερισμό των ευθυνών. Ο καθένας έχει την άποψή του και στην προκειμένη περίπτωση δεν παίζουν ρόλο οι πολιτικές και οι αθλητικές καταβολές. Εδώ δεν παίζουν μπάλα τα κόμματα, αλλά σε ό,τι με αφορά προφανώς η πολιτική και κοινωνική διαδρομή με βοηθά να κατανοήσω καλύτερα την ευρύτερη διάσταση του αθλητισμού».
Μάλιστα τόνισε ότι δεν θα πορευτεί έχοντας ως… σύμμαχο την καριέρα του στα παρκέ λέγοντας: «Καλός παίκτης δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και ικανός παράγων. Το ένα δεν συνεπάγεται το άλλο, αλλά δεν το αναιρεί κιόλας, άλλωστε δια- πιστώνουμε ότι υπάρχει μια παγκόσμια τάση τα τελευταία χρόνια με την εμπλοκή παλαιμάχων αθλητών στα διοικητικά των ομοσπονδιών. Εδώ δεν μιλάμε για μια οποιαδήποτε θέση, αλλά για το μπάσκετ που το ξέρουμε, το υπηρετήσαμε και το αγαπάμε».
Ο 57χρονος παλαίμαχος εμβληματικός παίκτης και μέλος του Hall Of Fame της FIBA, τόνισε για την εμπειρία του όντας στην ΕΟΚ πως: «Επρόκειτο για μια χρήσιμη εμπειρία διότι κατάλαβα εκ των ένδον τα προβλήματα και τις αδυναμίες του συστήματος και σχημάτισα άποψη, στον βαθμό που μου δόθηκε η ευκαιρία» και πρόσθεσε, «Πρέπει να δημιουργήσουμε παράγοντες με νέα αντίληψη που να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Να ξεφύγουμε από την παραδοσιακή λογική και τα κάθε λογής ταμπού και να μπορούμε να συνεννοηθούμε και να συνεργασθούμε με όλους. Επιτέλους δεν είναι εξ ορισμού εχθροί μας η Ευρωλίγκα και το ΝΒΑ, ούτε πρέπει να βρισκόμαστε σε διαρκή κόντρα με κάθε κυβέρνηση. Δεν είναι δυνατόν να δημιουργούμε εχθρούς ακόμη κι όταν δεν υπάρχουν, αλλά έχουμε την ανάγκη να αναζητάμε φίλους. Οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε πολλά πράγματα, διότι σε έναν κόσμο που αλλάζει καθημερινά, δεν μπορεί ο αθλητισμός να μένει ίδιος και απαράλλακτος».
Σχετικά με το ποιους θα ήθελε να είναι στο πλευρό του και ουσιαστικά να συστρατευθούν δίπλα του, ο Παναγιώτης Φασούλας ήταν ξεκάθαρος τονίζοντας: «Ολους όσοι μπορούν να προσφέρουν για να ξαναφέρουμε ψηλά το μπάσκετ, πέρα από προσωπικές και σωματειακές διαφορές. Το μπάσκετ πρέπει να μας ενώνει όχι να μας διχάζει. Ολοι έχουμε μια συμπάθεια ή ένταξη, αλλά η ΕΟΚ και η κάθε ομοσπονδία δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις και να τάσσονται στο πλευρό της μιας ή της άλλης ομάδας. Το ιδανικό μετά από ένα ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός δεν είναι να τσακωνόμαστε λόγω της καχυποψίας, αλλά να μπορούμε να συζητάμε ή ακόμη και να αστειευόμαστε κάνοντας ο ένας πειράγματα στον άλλον».
Για τον Παναγιώτη Φασούλα η συζήτηση αρχίζει και τελειώνει σε έναν βασικό και αδιαπραγμάτευτο στόχο: «Να διώξουμε την καχυποψία και να ανοικοδομήσουμε την εμπιστοσύνη όλων προς όλους. Πρέπει να ξαναζωντανέψουμε τα κύτταρα του μπάσκετ μέσα σε ένα πλαίσιο που θα ορίζεται από ξεκάθαρους κανόνες ισονομίας και με άξονα την αίσθηση της συμμετοχής σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από τον εαυτό μας. Αυτό υπήρξε ανέκαθεν το μότο μου κιόλας. Στην εθνική ομάδα παίζαμε για κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμάς τους ίδιους και τώρα πάλι πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για κάτι που μας ξεπερνάει ως άτομα».
Ταυτόχρονα στάθηκε και στο τι χρειάζεται να έχει ένας διοικητικός ηγέτης για να επιτύχει δηλώντας πως πρέπει «Να είναι γνώστης, δίκαιος, ανεξάρτητος και να στέκεται πάνω από αντιπαραθέσεις και μισαλλοδοξίες. Να διαθέτει προσωπική πείρα, να μη διέπεται από εμμονές και αγκυλώσεις και να δρα συλλογικά και όχι εγωιστικά και με μονομανίες. Να έχει ευήκοον ους και να μπορεί να φιλτράρει τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις του. Και βεβαίως να αναλαμβάνει τις ευθύνες, να βγαίνει μπροστά και να μην κρύβεται ο ίδιος, ούτε να κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί».
Ο Παναγιώτης Φασούλας είναι υπέρμαχος της ριζικής αναδιοργάνωσης, τονίζοντας αρχικά ότι: «Λέγεται ότι διοικείν εστί προβλέπειν. Συμφωνώ και επαυξάνω. Διοικείν σημαίνει επίσης συνθέτειν και υλοποιείν ένα πρόγραμμα, άλλωστε αυτό ακριβώς με δίδαξε η διαδρομή μου στην πολιτική σκηνή και στην αυτοδιοίκηση. Οταν υπάρχει ένας κοινός στόχος, όλοι πρέπει να ξεπερνούν τα προσωπικά συμφέροντα, τους εγωισμούς, τις ατομικές φιλοδοξίες και τις μισαλλοδοξίες. Οπως και σε μια ομάδα, το ίδιο και εδώ πρέπει να βάζουμε το «εγώ» κάτω από το «εμείς» και να παίζουμε ομαδικά, όχι για την πάρτη μας. Εχω άποψη για όλα τα ζητήματα, παρακολουθώ καθημερινά οτιδήποτε συμβαίνει στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο».
Μάλιστα έθεσε κάποιους βασικούς κατευθυντήριους άξονες σχετικά με την αλλαγή του ελληνικού μπάσκετ λέγοντας:
«Πρώτα απ’ όλα η Εθνική ομάδα, που πρέπει να αποτελεί τη ναυαρχίδα μας και να μην εμπίπτει σε μια εποχιακή ενασχόληση, όποτε δηλαδή, πλησιάζουν οι αγώνες. Η Εθνική πρέπει να βρίσκεται στην καθημερινή ατζέντα μας, να μας πονάει, να προσπαθούμε να τη θωρακίσουμε και να αξιοποιήσουμε το brand name της.
– Η διασφάλιση της κανονικότητας της Basket League σε όλα τα επίπεδα. Η αναβάθμιση όλων των εθνικών πρωταθλημάτων, ειδικότερα δε η δημιουργία ξεχωριστής λίγκας για την Α2 και την Α1 γυναικών.
– Η λύση του προβλήματος της διαιτησίας ώστε να επικρατεί η ισονομία απ’ όλους προς όλους. Να αφουγκραστούμε τους καημούς των Ενώσεων που αποτελούν τους πυρήνες της εξάπλωσης του μπάσκετ σε όλη τη χώρα και να τις ενισχύσουμε.
– Η συνεργασία με την Πολιτεία. Το ζωντάνεμα των ακαδημιών και των φυτωρίων των ομάδων. Η άμυνα απέναντι στους κινδύνους που ελλοχεύει ο στοιχηματισμός».
Για να συνεχίσει η «Αράχνη» του ελληνικού μπάσκετ σχετικά με την κόντρα ανάμεσα στη FIBA και στην Ευρωλίγκα: «δεν γίνεται να μην ασχολείται κανείς σοβαρά με αυτή την υπόθεση που ζημιώνει όλο το μπάσκετ. Δυστυχώς έχει αφεθεί ελεύθερο όλο το γήπεδο στην Ευρωλίγκα που μετατράπηκε σε κλειστό κλαμπ. Δεν νοείται να μην παίζουν κανένα ρόλο τα αποτελέσματα των εθνικών πρωταθλημάτων στη συμμετοχή τους σε αυτή τη διοργάνωση. H FIBA οφείλει να δώσει μια προοπτική και να ανοίξει τους ορίζοντές της».
Ενώ έκλεισε τις δηλώσεις του μιλώντας για τον ρόλο του γενικού γραμματέα της Διεθνούς Ομοσπονδίας, Ανδρέα Ζαγκλή: «Ο δικός του θεσμικός ρόλος ξεπερνάει κατά πολύ την Ελλάδα. Εκτιμώ ότι πρέπει να συνεργασθούμε όλοι μαζί και επίσης πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος της FIBA Europe, ξεπερνώντας τις παγιωμένες καταστάσεις και τα θέσφατα. Επίσης νομίζω ότι κάποια στιγμή όλοι οι παράγοντες του μπάσκετ πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά με μια προσπάθεια ενοποίησης των κανονισμών παιδιάς. Είναι παράλογο και συν τοις άλλοις προκαλεί σύγχυση και τραγέλαφο να υπάρχει τέτοια πολυγλωσσία για τα ίδια πράγματα».