Βρήκε κι έκανε ο ΠΑΟΚ, που απέναντι στον διαλυμένο Ιωνικό έδειξε ότι έχει όχι μόνο τη διάθεση, αλλά και τον τρόπο να μείνει στην κατηγορία.
Στα χαρτιά ήταν ντέρμπι και μάλιστα από τα πλέον δύσκολα για τον ΠΑΟΚ, καθώς ήθελε πάση θυσία τη νίκη επί του Ιωνικού. Μόνο που η ομάδα της Νίκαιας ήταν σαν να μην πήγε στην Πυλαία, σαν να έμεινε στο αεροδρόμιο. Το 110-80 είναι μάλλον κολακευτικό για τους ηττημένους, οι οποίοι δεν πρόβαλαν την παραμικρή αντίσταση, δεν έδειξαν τίποτα από αυτά που είχαν παρουσιάσει, όχι μόνο όταν ο Ιωνικός ήταν κραταιός, αλλά κι απέναντι στον Προμηθέα.
Ο «δικέφαλος» με τον Σμιθ να σκοράρει κατά βούληση, το Σόρτερ να κάνει πάρτι, τον Ουίγκινς (στο με απόσταση καλύτερο παιχνίδι του στον ΠΑΟΚ) να διαλύει την όποια επιχείρηση αμυντικής αντίδρασης των φιλοξενούμενων, τον ΜΠεστ να μην χάνει την ευκαιρία να βάλει πόντους και να γράψει στατιστική, δεν ίδρωσε για να φτάσει στον στόχο του.
Λένε πως πρέπει (δημοσιογραφικός άγραφος κανόνας) να ασχολούμαστε με τον νικητή, όμως ζητούμενο είναι ο ηττημένος, ο οποίος ΔΕΝ εμφανίστηκε στο παρκέ. Οι επιλογές του Κουταλιανού είναι αλλοπρόσαλλές, με τον Σακελλαρίου που ήταν εκ των κορυφαίων την προηγούμενη αγωνιστική να μην παίζει δευτερόλεπτο (!), τον Σχορτσιανίτη να ξεκινά στην πεντάδα (!!) και τον Κατούφα να παίζει 14 λεπτά.
Όχι μόνο δεν υπήρχε περίπτωση να αντισταθεί, αλλά δεν μπήκε ποτέ στο παιχνίδι η ομάδα της Νίκας. Μόμπλεϊ και Σίμπσον (ο τελευταίος δεν είναι τυχαία περίπτωση παίκτη) έπαιξαν για τα νούμερά τους, δεν ήταν κακός στο ντεμπούτο του ο Λάκι Τζόουνς, σε μια μέρα όμως που θέλει να την ξεχάσει, όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Τα δεκάλεπτα: 27-17, 59-39, 90-53, 110-80.