Δεν… μάγεψε, αλλά νίκησε κι αυτό είναι που μετράει. Το Περιστέρι πέρασε το εμπόδιο του Ρεθύμνου, έχοντας μεγάλο πρωταγωνιστή τον Γκρέι.
Όταν νικάει μια ομάδα (το είπε γλαφυρά κι ο Ρικ Πιτίνο) οι οπαδοί της τα βλέπουν όλα… άσπρα κι αντίστοιχα όταν χάνει τα βλέπουν όλα… μαύρα. Στο Περιστέρι έχουν περισσότερους από έναν λόγους να τα βλέπουν όλα… γκρι. Αφενός γιατί παρά τη νίκη (71-61) δεν… μάγεψε, αλλά κυρίως γιατί ο Γκρέι (Γκρι ελληνιστί) ήταν αυτός που οδήγησε τους «πρίγκιπες της δυτικής όχθης» στην επιτυχία.
Το Ρέθυμνο δεν είχε τίποτα να χάσει. Οι Κρητικοί «χτίζουν» την παραμονή μέσα από την εντός έδρας δράση τους, οπότε σε κάθε εκτός έδρας εμφάνισή τους παίζουν χωρίς άγχος, κυνηγώντας το απρόβλεπτο, το υπερκέρδος. Με τον Φράνκαμπ να κάνει άλλο ένα μεγάλο παιχνίδι και τον Κάρτερ να… σιγοντάρει, τον Γκόρντον να είναι στα όρια του νταμπλ νταμπλ (8 πόντοι, 9 ριμπάουντ), οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν άλλους παίκτες να κάνουν ιδιαιτέρως αισθητή την παρουσία τους.
Ο Γκρέι είχε 20 πόντους, 6 ριμπάουντ, 4 ασίστ, ήταν μια ομάδα μόνος του. Μπορεί κανείς άλλος να μην ήταν διψήφιος, αλλά οι γηπεδούχοι είχαν τρεις παίκτες στις παρυφές του 10, με τον Αγραβάνη να πετυχαίνει 8 πόντους και να μαζεύει 5 ριμπάουντ, τον Μορέιρα να είναι οικονομικός, τον Καράμπελα στο καλύτερο φετινό του παιχνίδι να μοιράζει 7 ασίστ και να πετυχαίνει 5 πόντους, τον Κίνγκσλεϊ να έχει 6 πόντους κι άλλα τόσα ριμπάουντ.
Περισσότεροι παίκτες ενεργοί και με επίδραση στο παιχνίδι, περισσότεροι πόντοι, γι’ αυτό και το Περιστέρι χωρίς να ενθουσιάσει με την εμφάνισή του, χωρίς να… πατήσει γκάζι και να χαθεί, έφτασε χωρίς ιδιαίτερο άγχος στη νίκη.
Τα δεκάλεπτα: 19-10, 32-31, 55-45, 71-61.