Μάριο Τσάλμερς : Τα διαμάντια είναι -αλήθεια- παντοτινά;

Τι κι αν είναι ο 5ος παίκτης που έρχεται στην ΑΕΚ, έχοντας στην κατοχή του δαχτυλίδι του ΝΒΑ; Ακόμα κι αν είναι διψήφιος ο αριθμός πρωταθλητών του ΝΒΑ που έχουν έρθει (συνολικά) στην Ελλάδα, πάντα όταν έρχεται παίκτης με το βιογραφικό του Μάριο Τσάλμερς, τα… πορτοκαλί φωτάκια αναβοσβήνουν σαν τρελά. Βλέπετε, όσο ψηλά κι αν είναι το ελληνικό μπάσκετ, πάντα ο πρωταθλητής της απέναντι πλευράς του Ατλαντικού κουβαλά μαζί του μπασκετική αστερόσκονη.

Ο Κερτ Ράμπις (ή Ραμπίδης κατά το ελληνικότερο) παραμένει σημείο αναφοράς στις ιστορικές αναδρομές των απανταχού φίλων της «Ένωσης», ο Κλιντ Ρίτσαρντσον έπαιξε μόνο στην Ευρώπη, ο Τόνι Κάμπελ δεν έμεινε χαραγμένος στη μνήμη μας, ενώ ο Τζακ Χάλεϊ έγινε συνώνυμο του… κουνήματος της πετσέτας. Ο Τσάλμερς μπορεί να γεμίσει το «Νίκος Γκάλης» και να το κάνει να… τρίζει; Μάλλον όχι.

Ο «Σούπερ Μάριο» έχει κάνει πράγματα που άλλοι θέλουν επτά ζωές για να κάνουν. Έχει βγάλει πάνω από 25 εκατομμύρια δολάρια ως επαγγελματίας παίκτης, έχει κάνει τον Μπάρακ Ομπάμα να μιλήσει γι’ αυτόν, έχει ίδρυμα στο όνομά του, έχει πάρει πρωτάθλημα στο NCAA και στο ΝΒΑ, έχει μπλέξει κάνοντας χρήση ινδικής κάνναβης, έχει μπλέξει σε ουκ ολίγους καβγάδες εντός των τεσσάρων γραμμών (το λέει η περδικούλα του), έχει ζήσει τη ζωή του.

Τι μπορεί να κάνει στην ΑΕΚ; Η αλήθεια είναι πως βρίσκεται όχι απλά στη δύση της καριέρας του, αλλά και λίγο παραπέρα. Βεβαίως, αν δεν ήταν σε αυτή την κατάσταση, ο μόνος Τσάλμερς που θα είχαμε δει με τη φανέλα με τον «δικέφαλο» θα ήταν ο ξάδερφός του ο Λάιονελ, ο οποίος είχε έρθει στην Ελλάδα πριν από 13 χρόνια κι είχε μείνει για τέσσερις μήνες στην «ενωσίτικη οικογένεια».

Από τότε που έβγαινε MVP του Final-4 στο NCAA μοιάζει να έχουν περάσει αιώνες, από τότε που ήταν συμπαίκτης του ΛεΜπρον έχουν μεσολαβήσει πολλά. Ο σημερινός Τσάλμερς, είναι ο παίκτης που έπαιξε 6 αγώνες στο Τσάμπιονς Λιγκ και 4 για το ιταλικό πρωτάθλημα, φορώντας τη φανέλα της Βίρτους Μπολόνια (πέρυσι από τις 5 Μαρτίου έως τα μέσα Απριλίου).

Κάπου εδώ έρχονται μια σειρά από ερωτήματα. Αγωνιστικά, όπως το ποιος θα παίξει άμυνα, από τη στιγμή που κι ο Τσάλμερς, κι ο Λάνγκφορντ, δεν είναι στην πρώτη νιότη, δεν στηρίζονται στην αθλητικότητά τους. Φιλοσοφικά, όπως το ποιο είναι το πλάνο του Μάκη Αγγελόπουλου; Πώς φτάσαμε σε μια νύχτα από το παιδομάζωμα (Μωραΐτης, Αγραβάνης, Τσαλμπούρης, Ρογκαβόπουλος και άλλοι) στο… «τελευταία έξοδος, Ρίτα Χέιγουορθ»; Γιατί η ΑΕΚ επιλέγει να φτιάξει ομάδα μιας σεζόν, με τρεις παίκτες (Λάνγκφορντ, Τσάλμερς, Σλότερ) να έχουν πάνω από έναν αιώνα σ’ αυτή τη γη;

Αναμφίβολα ο «Σούπερ Μάριο κουβαλά μεγάλη ιστορία, μπορεί να λέει ιστορίες μέχρι να τελειώσει η σεζόν, έχει όνομα, αλλά μέσα στις τέσσερις γραμμές θα είναι έκπληξη αν κάνει τη διαφορά.