Παιδί μου, παιδί μου, «έφυγε» ο Θανάσης

Ακριβώς 335 ημέρες. Τόσες άντεξαν ο ένας μακριά από τον άλλον. Τόσες χρειάστηκε να μείνουν χωριστά. Ακριβώς 335 ημέρες μετά, ο Κώστας, ο Παύλος και ο Θανάσης, συναντήθηκαν ξανά. Κάπου αλλού αυτή τη φορά και όχι στις αγαπημένες τους θέσεις στα επίσημα του ΟΑΚΑ ή στις court seats ή στα οικογενειακά δείπνα. Κάπου όπου σίγουρα θα παρακολουθούν τον αγαπημένο τους Παναθηναϊκό. Και θα θυμούνται τα μυθικά επιτεύγματα που σημείωσε το Τριφύλλι τα 40 και πλέον χρόνια της διοικητικής παρουσίας τους στον σύλλογο. Διότι η παρουσία της οικογένειας Γιαννακόπουλου στο τμήμα μπάσκετ και τον ερασιτέχνη, αποτελεί τον βασικό λόγο που το Τριφύλλι σάρωσε τίτλους και διακρίσεις, σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Στις 29 Απριλίου 2018 η μοίρα χτυπάει την οικογένεια. Ο «μικρός» αδερφός, ο 85χρονος Κώστας Γιαννακόπουλος, «φεύγει» από ανακοπή καρδιάς, ξαφνικά. Τραγικά. Βυθίζοντας στο πένθος την οικογένεια και τον Παναθηναϊκό.

Στις 10 Ιουνίου 2018, στην επέτειο των 40 χρόνων από την ημέρα που ανέλαβε και επίσημα διοικητικό ρόλο στον Παναθηναϊκό, ο «πατριάρχης» του Τριφυλλιού, Παύλος Γιαννακόπουλος.

Στις 19 Μαρτίου 2019, ο δεύτερος αδερφός, ο περίφημος «Τυφώνας» του ελληνικού αθλητισμού, Θανάσης Γιαννακόπουλος, ακολουθεί τα αδέρφια του στο ταξίδι που δεν έχει επιστροφή. Ένα ταξίδι που βύθισε ξανά στη θλίψη και την ανείπωτη οδύνη τον Παναθηναϊκό και ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό.

Ο θάνατος του «κυρίου Θανάση», που τους έβλεπε όλους ως «παιδί μου, παιδί μου», είναι το κλείσιμο του κύκλου της περασμένης γενιάς. Ενός κύκλου που συνεχίζεται από τον γιο του Παύλου, Δημήτρη. Ο νεότερος της οικογενείας, άλλωστε, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον συμβολισμό. «Παντού και πάντα μαζί», έγραψε στο instagram, συνοδεύοντας την ανάρτησή του με δύο κοινές φωτογραφίες του πατέρα και των δύο θείων του. Που μαζί έζησαν και σχεδόν μαζί έφυγαν.

«Πάντα οι Γιαννακοπουλαίοι είναι ενωμένοι. Ξεκίνησαν από το μηδέν και έγιναν αυτοί που έγιναν, γιατί ήταν η ισχύς εν τη ενώσει», είχε δηλώσει το 2012 ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, σε μια δήλωση που αποκτά ιστορική και μοιάζει μαντική, σχεδόν απόκοσμη. Διότι τα λόγια του, που αποτέλεσαν απόρροια της ζωής που έζησαν μαζί, βρήκαν εφαρμογή και στον θάνατο. Ολοι μαζί, παντού, πάντα.

Ο χαμός του Παύλου Γιαννακόπουλου, ήταν η χαριστική βολή στον Θανάση, που -μαζί με την αδελφή του Βασιλική- είχαν να χάνουν όλους τους ανθρώπους με τους οποίους είχαν τόσο ισχυρό δέσιμο. «Είμαι στενοχωρημένος, γιατί η ζωή και η μοίρα τα έφερε έτσι, που τα δυο μου αδέλφια έφυγαν μέσα σε 40 μέρες», είχε πει φανερά φορτισμένος στο τουρνουά που έχει το όνομα του μεγάλου του αδελφού, τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο ΟΑΚΑ. Οι λυγμοί του, η απόγνωση στο βλέμμα του, την ημέρα της Κηδείας του Παύλου και την ημέρα της επιστροφής στο ΟΑΚΑ, είναι από τις πιο δυνατές, πιο συντριπτικές εικόνες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.

Παύλος, Θανάσης και Κώστας Γιαννακόπουλος, ήταν γραφτό να ζήσουν μαζί και αχώριστοι. Ο «Τυφώνας», όπως τόσο του άρεσε να τον αποκαλούν, πήρε τελευταίος τον δρόμο για την αιωνιότητα. Γεννημένος στις 27 Φεβρουαρίου 1931, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν βιομήχανος και πρώην πρόεδρος του Παναθηναϊκού σε μπάσκετ, βόλεϊ και ερασιτέχνη. Δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της φαρμακευτικής και ήταν συνιδρυτής και συνιδιοκτήτης της ΒΙΑΝΕΞ, της μεγαλύτερης φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα.

Στο παρελθόν είχε διατελέσει για αρκετά χρόνια σύμβουλος της ΕΠΟ. Από το 1992 υπήρξε συνιδιοκτήτης της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού μαζί με τον αδερφό του Παύλο, αλλά το 2012 παρέδωσε την διοίκηση στον γιο του αδερφού του, Παύλου, Δημήτρη. Ανέλαβε την προεδρία των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού από το 1999 έως το 2009. Επίσης υπήρξε πρόεδρος του επαγγελματικού τμήματος βόλεϊ ανδρών του Παναθηναϊκού την περίοδο 2008-09. Στη διοικητική πορεία τους στο Τριφύλλι, ο ίδιος και τα αδέρφια του πανηγύρισαν πάνω από 100 τίτλους στο μπάσκετ και τα ερασιτεχνικά αθλήματα!

Ο Θανάσης, ο αγαπημένος «τυφώνας» του Παναθηναϊκού, «έφυγε» πλήρης ημερών στις 19 Μαρτίου 2019 στο νοσοκομείο Υγεία, όπου νοσηλευόταν τους τελευταίους δύο μήνες με οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η τελευταία του επιθυμία είχε εκφραστεί 3,5 χρόνια πριν. Τον Σεπτέμβριο του 2015, στη γιορτή «Honouring Our Legacy» του Παναθηναϊκού. Πήρε το μικρόφωνο και με τρεμάμενη φωνή, είπε: «Θέλω να με ακούσετε με λίγη ησυχία. Θέλω να κάνω μία παραίνεση και μία παράκληση: Όταν πεθάνω, να με θάψετε με την σημαία του Παναθηναϊκού».

Σήμερα, Τρίτη, 26 Μαρτίου, η Αττική γη θα δεχθεί στην αγκαλιά της τον ιστορικό παράγοντα του Παναθηναϊκού. Το λαϊκό προσκύνημα της σορού του θα ξεκινήσει στις 8:30 και θα διαρκέσει μέχρι τις 12:30. Στις 14:00 θα ψαλεί η εξόδιος ακολουθία θα στη Μητρόπολη Αθηνών και η ταφή θα γίνει στο Α’ Νεκροταφείο. Με τη σημαία του Παναθηναϊκού να τον σκεπάζει…