Η τρομερή early offense της Ένωσης και τα συνεχή κάθετα κοψίματα ως απόρροια της διαρκούς περιφερειακής απειλής.
Μετά την μεσοβδόμαδη σπουδαία επικράτηση επί του ΠΑΟΚ στην Πυλαία, η ΑΕΚ επέστρεψε στην πραγματικότητα του ελληνικού πρωταθλήματος, αντιμετωπίζοντας εκτός έδρας τον αξιόλογο Χολαργό. Η Ένωση μοιάζει να διανύει μια παρατεταμένη περίοδο «κεκτημένης ταχύτητας», έπειτα από την κατάκτηση του Διηπειρωτικού Κυπέλλου. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εν λόγω μικρό χρονικό διάστημα, έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοση της και ανταποκρίνεται με απόλυτη επιτυχία σε οποιαδήποτε πρόκληση συναντήσει στο δρόμο της. Φυσικά παίζει ρόλο και το ιδιαίτερο σημείο της σεζόν – οι νεοφερμένοι Θίοντορ/Τζέιμς προσαρμόστηκαν πια στο καινούριο αγωνιστικό τους περιβάλλον, κατανόησαν τις απαιτήσεις του προπονητή τους και δημιούργησαν την κατάλληλη χημεία με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Οι Κιτρινόμαυροι βελτιώνουν συνεχώς επιμέρους στοιχεία του παιχνιδιού τους, έχουν αποκτήσει πλέον μια συγκεκριμένη ταυτότητα ως σύνολο και το κυριότερο, ακτινοβολούν προς τα έξω την εικόνα ενός υγιούς οργανισμού που παραμένει προσηλωμένος στους στόχους του. Η σταθερότητα της απόδοσης δεν είναι ποτέ δεδομένη.
Κόντρα στον Χολαργό πάντως, το συγκρότημα του Luca Bianchi δυσκολεύτηκε περισσότερο από το αναμενόμενο, ενώ έδειξαν σε στιγμές να αιφνιδιάζονται από την μαχητικότητα του αντιπάλους τους. Οι γηπεδούχοι αρνήθηκαν να παραιτηθούν μετά το καταστροφικό ξεκίνημα των εισαγωγικών λεπτών, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά ότι οι σύλλογοι που δεν έχουν τίποτα να χάσουν είναι συχνά οι πιο επικίνδυνοι. Μιλώντας λοιπόν για καταστροφικό ξεκίνημα, η ΑΕΚ μπήκε φουριόζα στον αγώνα, πετυχαίνοντας συνεχόμενα καλάθια που της επέτρεψαν να ξεφύγει από νωρίς στο σκορ.
Το πρώτο στιγμιότυπο αποτελεί την αποθέωση της περίφημης early offense. Η άμυνα του Χολαργού δεν έχει προλάβει ακόμα να οργανωθεί και ο Μασιούλις ευστοχεί για τρεις στα επτά δευτερόλεπτα της επίθεσης. Στο δεύτερο οι περιστροφές στα μετόπισθεν δεν λειτουργούν σωστά, με την εξαιρετική skip πάσα του Σαντ-Ρος (παίζει φοβερά τον τελευταίο καιρό) να οδηγεί σε ένα ανενόχλητο μακρινό σουτ από τη γωνία.
Εδώ έχουμε ακόμα ένα ακόμα παράδειγμα της early offense, που αυτή τη φορά εκφράζεται με τη μορφή του (early) Post up. Ο Τζέιμς προλαβαίνει να κλειδώσει τον αντίπαλο του στο χαμηλά, πασάροντας καταπληκτικά στον Σάκοτα που κόβει κάθετα προς τη ρακέτα. Η ταχύτητα με την οποία αναπτύσσεται η Ένωση στην επίθεση, αντιπροσωπεύει ένα από τα σημαντικότερα φετινά της όπλα. Για να την κερδίσεις, οφείλεις πρώτα από όλα να την αναγκάσεις να τραβήξεις χειρόφρενο. Φυσικά αυτό είναι πιο εύκολο στη θεωρία, παρά στη πράξη.
Το δεύτερο στοιχείο, αφορά τον τρόπο που η ΑΕΚ εκμεταλλεύεται το spacing που της προσφέρει η ταυτόχρονα παρουσία πολλών σουτέρ στις πεντάδες της. Ο Bianchi αρέσκεται να χρησιμοποιεί plays που απαιτούν διαρκή κίνηση από τους μπασκετμπολίστες του. Κανείς δεν πρέπει να μένει στατικός. Επιπλέον, επιμένει αρκετά στα κάθετα κοψίματα που υποχρεώνουν την άμυνα να μετακινηθεί και αυξάνουν την πιθανότητα του λάθους. Δείτε στο παρακάτω βίντεο την συχνότητα με την οποία οι Κιτρινόμαυροι σκοράρουν στην καρδιά της ρακέτας του Χολαργού (φερ’ ειπείν το UCLA cut του Μασιούλις στην τρίτη φάση), έπειτα από κοψίματα στη πλάτη της άμυνας.