Η ελπιδοφόρα εμφάνιση του διδύμου Λεκαβίτσιους/Μήτογλου.
Απέναντι στον Κολοσσό, ο Παναθηναϊκός είχε στα χέρια του μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να αποδείξει, πως μετά τη σπουδαία νίκη κόντρα στη Χίμκι συνεχίζει να βαδίζει στο δρόμο της διαρκούς βελτίωσης.
Από την άλλη οι ουραγοί Ροδίτες, δεν είχαν κυριολεκτικά να χάσουν τίποτα. Γνώριζαν εκ των προτέρων ότι η διαφορά δυναμικότητας που τους χωρίζει με το Τριφύλλι ήταν πρακτικά αδύνατο να γεφυρωθεί και για αυτό, μπήκαν στο γήπεδο αποφασισμένοι να πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους. Τελικά η «μπίλια» της αναμέτρησης έκατσε κάπου στη μέση.
Οι Πράσινοι φάνηκαν επηρεασμένοι από τις πολυάριθμες απουσίες, πραγματοποιώντας μια μέτρια εμφάνιση δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών του αγώνα. Εδώ που τα λέμε βέβαια, κανείς δεν έχει δικαίωμα να τους κατηγορήσει. Ούτως η άλλως τα εναπομείναντα παιχνίδια για το ελληνικό πρωτάθλημα απέκτησαν διαδικαστικό χαρακτήρα, ύστερα από την πρόσφατη τιμωρία του Ολυμπιακού.
Υπάρχουν φυσικά και καλά νέα. Αυτά αφορούν την εξαιρετική απόδοση του διδύμου Λεκαβίτσιους/Μήτογλου. Αμφότεροι οι παίκτες διακρίνονται μέχρι ώρας από μια «συνεπή» αστάθεια στα ματς της Ευρωλίγκας, με αποτέλεσμα συχνά να μην κατορθώνουν να βοηθήσουν τους συμπαίκτες τους. Κατά την γνώμη μου δεν τίθεται θέμα ταλέντου, αλλά αντίθετα προσαρμογής στο υψηλότερο επίπεδο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το μικρό της ηλικίας τους, υποστηρίζει σθεναρά την παραπάνω υπόθεση. Το εγχώριο πρωτάθλημα βέβαια, αποτελεί μια διαφορετική ιστορία.
Ο βραχύσωμος Λιθουανός ξεκίνησε πολύ επιθετικά την αναμέτρηση, αναζητώντας συνεχώς ρωγμές στα αντίπαλα μετόπισθεν ώστε να εφορμήσει στη καρδιά του ζωγραφιστού. Σε γενικές γραμμές τα κατάφερε περίφημα – σκόραρε 18 πόντους με πολύ καλά ποσοστά, ενώ μοίρασε και δύο assists. Δείτε για παράδειγμα πως διεισδύει προς τα μέσα χρησιμοποιώντας το screen ή τον τρόπο με τον οποίο χτυπά την close out άμυνα και πετυχαίνει το καλάθι, με αυτό το χαρακτηριστικό floater.
Το μενού φυσικά περιείχε και τρίποντο, με τον Λεκαβίτσιους να αναλαμβάνει αρκετές φορές τον ρόλο του executive shooter της αδύνατης πλευράς.
Ας περάσουμε τώρα στον Ντίνο Μήτογλου. Ο Έλληνας forward διαθέτει όλες εκείνες της απαραίτητες δεξιότητες, που θα του επιτρέψουν να μακροημερεύσει στον Παναθηναϊκό. Αντιπροσωπεύει έναν σύγχρονο αθλητή, ο οποίος δυνητικά μπορεί να επιτεθεί τόσο κοντά όσο και μακριά από το καλάθι. Επιπλέον η σωματοδομή και τα αθλητικά του προσόντα, τον καθιστούν μια υπολογίσιμη μονάδα στην άμυνα, για οποιοδήποτε αντίπαλο. Σίγουρα οφείλει να βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό τις κινήσεις του με πλάτη, αλλά και να σταθεροποιήσει το μακρινό του σουτ.
Σε κάθε περίπτωση η πρώτη ύλη υπάρχει – το μόνο που απομένει, είναι να δουλευτεί κατάλληλα από τον οργανισμό των Πρασίνων. Φερ’ ειπείν προσέξτε στην παρακάτω φάση πως κατεβάζει την μπάλα στο transition και εντοπίζει τον Βουγιούκα, που έχει ξεχαστεί κάτω από τη στεφάνη. Τα σημάδια είναι αναμφίβολα ενθαρρυντικά.