Τι συμβαίνει με τη διαχείριση του ρόστερ στον Ολυμπιακό;

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται αναμφίβολα μπροστά σε ένα ιδιαίτερα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ο σύλλογος προέρχεται από τρεις συνεχόμενες ευρωπαϊκές ήττες, παρουσιάζοντας αρκετά προβλήματα ειδικά στο επιθετικό κομμάτι – μια κατάσταση που σίγουρα γεννά μια σειρά από ερωτηματικά, ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Τα ανεπιτυχή αποτελέσματα έχουν αναγκάσει τους Ερυθρόλευκους να υποχωρήσουν αρκετά στη βαθμολογία, με κίνδυνο να εκτροχιαστούν εντελώς από τον μεγάλο στόχο του πλεονεκτήματος έδρας στα playoffs. Ούτως ή άλλως οι ομάδες βρίσκονται τόσο κοντά μεταξύ τους, που ένας κακός μήνας αρκεί ώστε να βρεθείς από το ρετιρέ, στα χαμηλά πατώματα της κατάταξης. Τίποτα φυσικά δεν έχει τελειώσει ακόμα και στο Λιμάνι οφείλουν να συνεχίσουν την προσπάθεια, με σκοπό να ανακαταλάβουν τουλάχιστον την Πέμπτη θέση η οποία τους παρέχει την δυνατότητα να αποφύγουν τους πανίσχυρους Big3, στις επικείμενες διασταυρώσεις.

Νομίζω πως είναι πολύ νωρίς για να αναφερθούμε σε μια ενδεχόμενη αγωνιστική κρίση. Άλλωστε όλοι οι οργανισμοί υποπίπτουν στην λεγόμενη «κοιλιά», κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν. Το πραγματικά κατά την γνώμη μου αξιοσημείωτο φαινόμενο, αφορά την διαχείριση του ρόστερ από τον David Blatt, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί ορισμένους μπασκετμπολίστες του. Ο ΑμερικανοΙσραηλινός coach, συνηθίζει να κρατά ουσιαστικά εκτός δράσης για μεγάλα χρονικά διαστήματα συγκεκριμένους αθλητές, χωρίς προφανή λόγο. Μετά από την πάροδο 22 αναμετρήσεων στην Ευρωλίγκα, διαθέτουμε ένα ικανό δείγμα ώστε να εξάγουμε με ασφάλεια ορισμένα συμπεράσματα.

Ξεκαθαρίζω εξαρχής ότι με απασχολεί να ασκήσω κριτική στον προπονητή. Ο ίδιος γνωρίζει ακριβώς την κατάσταση των παικτών του και λογικά, θα υπάρχουν ερεθίσματα που οδηγούν στην εν λόγω τακτική. Επιπλέον δεν είναι υποχρεωμένος να επικοινωνήσει τα ερεθίσματα αυτά σε εμάς. Σε κάθε όμως περίπτωση, μερικές αποφάσεις του προκαλούν ενδιαφέρον.

Axel Toupane

Ο Γάλλος wing αγωνίζεται κατά μέσο όρο σχεδόν 14 λεπτά, με ασταθείς μέχρι ώρας επιδόσεις. Ο Blatt τον χρησιμοποίησε λιγότερο από επτά λεπτά στην τριάδα παιχνιδιών του τελευταίου μήνα με Μπασκόνια/Ρεάλ/Χίμκι, τον επανάφερε κανονικά κόντρα σε Φενέρ/Μπαρτσελόνα και τον περιόρισε μόλις σε ένα εξάλεπτο απέναντι στην Μακάμπι.

Janis Timma

Εδώ τα πράγματα είναι κομματάκι διαφορετικά, με δεδομένο τις απογοητευτικές εμφανίσεις του Λετονού. Φέτος, βρίσκεται στο γήπεδο για περίπου 12,2 λεπτά. Παρόλα αυτά έπαιξε κάτω από τέσσερα λεπτά την πεντάδα αγώνων που ξεκίνησε με την Εφές και κατέληξε στην Μπασκονία. Επανήρθε με αντιπάλους τις Φενέρ/Μπαρτσελόνα, πέφτοντας στα επτά λεπτά στο Ισραήλ.

Βαγγέλης Μάντζαρης

Εδώ παρατηρούμε την πιο ακραία αλληλουχία χρόνου συμμετοχής. Για παράδειγμα, ο Έλληνας guard αγωνίστηκε 16 λεπτά κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, αλλά μόλις δύο στην αμέσως επόμενη αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό. Το φαινόμενο επαναλήφθηκε και μετά το ματς με την Buducnost – τα 20 λεπτά μετατράπηκαν σε έξι απέναντι στη Ζαλγκίρις. Επιπλέον ο Blatt τον κράτησε εκτός, στις συνεχόμενες δυάδες Εφές/Μπαρτσελόνα και Φενέρ/Μπαρτσελόνα. Με βάση όλα αυτά, ο Μάντζαρης παίζει σχεδόν δέκα λεπτά.

Σάσα Βεζένκοφ

Άλλη μια περίεργη περίπτωση. Ξεκίνησε παίζοντας σταθερά διψήφιο αριθμό λεπτών, ενώ κάποιες φορές πλησίασε ακόμα και τα 20. Έπειτα όμως από την έκτη αγωνιστική, κατέγραψε αντίστοιχα νούμερα μόλις σε δύο παιχνίδια. Μάλιστα υπάρχουν εννιά ματς, στα οποία ο χρόνος συμμετοχής του μετά βίας ξεπέρασε τα επτά λεπτά.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις αιτίες που συμβάλλουν στη δημιουργία του εν λόγω φαινομένου. Το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι ότι η ιστορική εμπειρία έχει δείξει, πως τα πολύ μικρά ρόστερ των 7-8 παικτών συνήθως αντιμετωπίζουν προβλήματα στο τέλος της σεζόν. Είμαι βέβαιος ότι ο David Blatt έχει κάτι συγκεκριμένο στο πίσω μέρος του μυαλού του. Θα φανεί στην πορεία.