Ανάλυση: ΑΕΚ Vs Ήφαιστος Λήμνου (vids)

Η ΑΕΚ συνεχίζει την ξέφρενη πορεία της σε Ελλάδα και Ευρώπη, καθώς την Κυριακή επικράτησε με σχετική άνεση επί του Ήφαιστου Λήμνου στην Αθήνα. Σίγουρα το μέγεθος του αντιπάλου δεν τρομάζει κανέναν, όμως τέτοιες είδους εύκολες νίκες δρουν τις περισσότερες φορές ευεργετικά στο εσωτερικό των ομάδων. Καταρχάς ενισχύουν τον κρίσιμο τομέα της ψυχολογίας των αθλητών, διατηρώντας παράλληλα ακέραιη την πίστη στο αγωνιστικό σχέδιο. Ήττες εκτός προγράμματος ανέκαθεν προκαλούσαν αναμπουμπούλα στην εύρυθμη λειτουργία των οργανισμών – θυμηθείτε μόνο την γκρίνια που επικρατούσε στις αρχή της χρονιάς, μετά τα ανεπιτυχή αποτελέσματα κόντρα στην Χάποελ και στο Περιστέρι (πριν αντιληφθούμε την πραγματική δυναμική του συλλόγου). Επιπλέον προσφέρονται για πειραματισμούς και δοκιμές από την πλευρά των προπονητών – με δεδομένο το μικρότερο ποσοστό ρίσκου.

Σε κάθε περίπτωση η Ένωση φαίνεται να έχει βρει εδώ και καιρό τις αγωνιστικές της σταθερές (Hunder/Maciulis), ενώ εξακολουθεί να επιμένει στην ανάπτυξη των νεαρών παικτών του ρόστερ της. Οι παρουσίες των Μωραίτη/Λαρεντζάκη/Τσαλμπούρη αποτελούν μια τεράστια παρακαταθήκη, με σημαντικά προσδοκώμενα κέρδη τόσο σε βραχυπρόθεσμο, όσο και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο. Ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός είναι ο άξονας που επηρεάζει με τον πιο καθοριστικό τρόπο τις αποφάσεις κάθε οργανισμού (και των αθλητικών.). Δυστυχώς ταυτόχρονα είναι και ο πιο υποτιμημένος.

Ένα σημείο προβληματισμού από το εν λόγω παιχνίδι είναι το χαμηλό ποσοστό των Κιτρινόμαυρων από την γραμμή των τριών πόντων. Αν δεν απατώμαι είναι τουλάχιστον ο τρίτος συνεχόμενος αγώνας, στον οποίο οι επιδόσεις στο μακρινό σουτ κρίνονται μάλλον ως μέτριες. Ο Bianchi πιστός στις επιταγές των analytics, τα οποία έχουν διαφοροποιήσει ριζικά τον χαρακτήρα του παγκόσμιου μπάσκετ, έχει δώσει το πράσινο φως ώστε οι παίκτες του να πυροβολούν δίχως κανένα δισταγμό – η λύση του προβλήματος δεν εδράζεται υποχρεωτικά στον περιορισμό των προσπαθειών για τρείς. Η ΑΕΚ διαθέτει καλούς σουτέρ – τα χαμηλά ποσοστά ίσως να αποτελούν ένα στατιστικό παραπροϊόν, ένα κακό φεγγάρι.

https://streamable.com/kd4v6

Η φάση έχει πολύ περισσότερο ζουμί από όσο φαντάζεστε. Αντιπροσωπεύει μια υπέροχη εφαρμογή της περίφημης μπασκετικής βαρύτητας (gravity). Προσέξτε τον Χαριτόπουλο – ενστικτωδώς προσπαθεί να προστατέψει την ρακέτα, παρόλα αυτά στην πραγματικότητα δεν μαρκάρει κανέναν. Η βαρύτητα του εξ’ επαφής lay up, έλκει τους αμυντικούς κοντά στο καλάθι – η έλξη αυτή είναι ουσιαστικά ασυνείδητη. Έτσι διδάσκεται το άθλημα. Οι αληθινά σπουδαίες ομάδες εκμεταλλεύονται την φορά της βαρύτητας προς όφελος τους – αυτός είναι και ο λόγος που σουτάρουν διαρκώς τρίποντα στον αιφνιδιασμό (και όχι επειδή δεν παίζουν σκεπτόμενο μπάσκετ). Τα σουτ είναι συχνά ελεύθερα, καθώς οι αντίπαλοι έλκονται (πλησιάζουν) προς το ζωγραφιστό, δηλαδή έχουν ως πρώτο μέλημα να προστατέψουν την στεφάνη.

https://streamable.com/od1u1

Η Ένωση παίζει εξαιρετικό τακτικά μπάσκετ. Εδώ έχουμε ένα single tag pick n roll – μια παραλλαγή που σύνολα σαν τους Rockets έχουν αναγάγει σε επιστήμη. Το κλειδί βρίσκεται στην ικανότητα του χειριστή να τρυπήσει κάθετα την άμυνα, υποχρεωτικά προς το σημείο του γηπέδου που είναι τοποθετημένοι δύο συμπαίκτες του (όπως ακριβώς κάνει ο Γκρίφιν). Ταυτόχρονα ο αθλητής της αδύναμης πλευράς (Maciulis) εκτελεί μια μικρή κίνηση προς τα πάνω – γνωστή ως lift. Ο σκοπός του lift είναι να δυσχεράνει ακόμα περισσότερο το έργο της άμυνας, καθώς με αυτή την μέθοδο ο μοναδικός αμυντικός της εν λόγω (αδύναμης) πλευράς έρχεται αντιμέτωπος με έναν άλυτο γρίφο: να παραμείνει χαμηλά, ανακόπτοντας το ρολάρισμα του ψηλού ή να ακολουθήσει τον Maciulis στο τρίποντο; Λόγω της απόστασης που δημιουργείται από το lift, είναι προφανώς αδύνατο να τα προλάβει και τα δύο. Πολλά μπράβο στον coach.