Λούντζης στο «10»: «Οικογένεια ο Προμηθέας, παίκτης – είδωλο ο Διαμαντίδης»

Το όνομα του έχει συνδεθεί αρκετές φορές με τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ελλάδας στο χώρο του μπάσκετ.

Ήδη έχει καταγράψει αρκετές επιτυχίες με τις μικρές εθνικές ομάδες. Ο Μιχάλης Λούντζης ανήκει στην… ειδική «φουρνιά» του Παναθηναϊκού το 2014 στην προσπάθεια ανάδειξης νέων παικτών και δη Ελλήνων. Μπορεί στο «τριφύλλι» να μην έγινε πρωταγωνιστής μέσα από την αγωνιστική διαδικασία, αλλά έχει περάσει από ομάδες που τον βοήθησαν στο μέγιστο στην εξέλιξη του.

Την περίοδο 2017-18 φοράει την φανέλα των Τρικάλων ως δανεικός, ενώ ακολουθούν δύο χρονιές στο Λαύριο. Πλέον στα 22 του χρόνια «διψά» για να πετύχει ακόμα περισσότερα. Όντας από τη νέα σεζόν σε ένα σωματείο όπως ο Προμηθέας που αποτελεί σύλλογο-ορόσημο στην καριέρα νέων καλαθοσφαιριστών. Ο 22χρονος γκαρντ, ο οποίος έχει ταλαιπωρηθεί στο πρόσφατο παρελθόν με έναν από τους πιο σκληρούς τραυματισμούς που μπορούν να συμβούν σε ένα αθλητή, μιλάει αποκλειστικά στο «10» για το νέο βήμα στην σταδιοδρομία του, το παρελθόν του στον Παναθηναϊκό, τις μικρές εθνικές ομάδες, αλλά και για το πως αντιμετώπισε την ρήξη χιαστών.

Από τη νέα σεζόν θα είσαι μέλος του Προμηθέα. Με ποια κριτήρια επέλεξες την ομάδα της Πάτρας;

«Είναι γεγονός ότι ο Προμηθέας είναι μία πάρα πολύ οργανωμένη ομάδα. Αυτό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο για εμένα. Μέσα από τις συζητήσεις που κάναμε αντιλήφθηκα ότι λειτουργούν σαν οικογένεια. Παράλληλα οι στόχοι της ομάδας είναι πολύ υψηλοί και έχει εγκαταστάσεις στις οποίες μπορεί να εξελιχθεί τρομερά ένας παίκτης. Μίλησα, επίσης, αρκετές φορές με τον προπονητή κ. Γιατρά. Όλα αυτά που μου είπε με οδήγησαν να καταλάβω πως έκανα την καλύτερη επιλογή»

Ομολογουμένως ο Προμηθέας έχει παρουσιάσει τεράστια εξέλιξη τα τελευταία χρόνια σε όλα τα επίπεδα. Από το αγωνιστικό μέχρι και τα προπονητικά γήπεδα και τις Ακαδημίες. Είναι αυτός ένας από τους λόγους που σε ώθησε να υπογράψεις;

«Όντως, οι εγκαταστάσεις του Προμηθέα είναι φοβερές. Ας μην κρυβόμαστε είναι οι καλύτερες στην Ελλάδα και προσωπικά δεν είχα συναντήσει παρόμοιες συνθήκες. Και οι άλλες ομάδες όμως έχουν εξαιρετικές εγκαταστάσεις»

Ποιοι είναι οι στόχοι σου με τον σύλλογο της Πάτρας;

«Σε ομαδικό επίπεδο είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί σε όλα τα παιχνίδια. Να κερδίσουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Με αυτόν τον τρόπο η ομάδα θα πρωταγωνιστεί σε όλες τις διοργανώσεις που θα έχει συμμετοχή. Σε προσωπικό επίπεδο πάνω απ’ όλα βάζω την υγεία. Από εκεί και πέρα στοχεύω μέσα από την συνεχή βελτίωση της ομάδας να γίνομαι και εγώ καλύτερος παίκτης»

Eurocup, Α1, Κύπελλο Ελλάδος. Που μπορεί να φτάσει ο Προμηθέας σε αυτές τις τρεις διοργανώσεις; Μπορεί να κάνει το ευρωπαϊκό «μπαμ»;

«Είναι αλήθεια πως είναι νωρίς για να λέμε μεγάλες κουβέντες. Ωστόσο, αν είμαστε όλοι υγιείς και κερδίζουμε όλα τα παιχνίδια γιατί όχι να μην κάνουμε και ένα «μπαμ» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ; Στην Α1 θα προσπαθήσουμε να φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται, εννοείται. Δεν μπορώ να πω από τώρα ότι θα πάμε στους τελικούς, αλλά θα τα δώσουμε όλα»

Ένας από τους λόγους που αποφάσισες να πας στον Προμηθέα είναι το γεγονός ότι βοηθάει συνεχώς τους Έλληνες παίκτες; Λόγου χάριν Γκίκας, Κατσίβελης, Κασελάκης κ.α.;

«Αυτή τη στιγμή σαν Μιχάλης δεν έχω έρθει στον Προμηθέα για να κερδίσω ένα άλλο συμβόλαιο. Αλλά όπως είπα και πριν κοίταξα το γεγονός πως η ομάδα έχει οικογενειακό κλίμα και μπορεί να σε βοηθήσει σε όλα τα επίπεδα, εννοείται»

Πριν υπογράψεις στη νέα σου ομάδα, είχαν ακουστεί αρκετοί σύλλογοι που είχαν δείξει ενδιαφέρον για εσένα. Αναμεσά τους και η ΑΕΚ. Σκέφτηκες την προοπτική αυτή; Υπήρχε όντως ενδιαφέρον;

«Ναι είναι αλήθεια. Υπήρχε ενδιαφέρον από ΑΕΚ, Περιστέρι και Λαύριο. Έβαλα κάτω όλα τα δεδομένα και κατάλαβα πως το καλύτερο είναι να υπογράψω στον Προμηθέα»

Τις προηγούμενες δύο σεζόν ήσουν μέλος του Λαυρίου. Πως θα χαρακτήριζες το πέρασμα σου από το σύνολο του Χρήστου Σερέλη; Και ποια ήταν η συνεργασία σου με τον Έλληνα τεχνικό;

«Το Λαύριο ήταν μία πολύ καλή εμπειρία για εμένα. Με βοήθησε να εξελιχθώ πάρα πολύ. Και αυτό οφείλεται και στον προπονητή της ομάδας (σ.σ. Χρήστος Σερέλης). Ήμασταν πραγματικά σαν οικογένεια, με όλα τα παιδιά. Πέρασα δύο υπέροχες χρονιές, εκτός από το διάστημα που είχα τραυματιστεί. Ο κόουτς είναι ένας φοβερός άνθρωπος και προπονητής. Είχαμε μία άψογη συνεργασία. Τον νιώθω πάρα πολύ κοντά μου»

Πριν από περίπου ένα χρόνο πέρασες έναν από τους πιο επώδυνους τραυματισμούς στο άθλημα. Ρήξη χιαστών. Πως μπόρεσες να το ξεπεράσεις; Και πως βίωσες το διάστημα απουσίας σου;

«Η αλήθεια είναι πως την περίοδο αυτή ήμουν της άποψης να μην το πάρω πολύ βαριά. Είπα, εντάξει έγινε. Δεν μπορώ να αλλάξω κάτι. Δούλευα κάθε μέρα. Είναι γεγονός ότι στεναχωρήθηκα, αλλά αυτό που έκανα ήταν να κοιτάξω μπροστά και μόνο. Μίλησα και με τους συμπαίκτες μου. Ήξερα ότι ήταν κάτι προσωρινό. Πλέον, η ρήξη χιαστών έχει γίνει… επέμβαση ρουτίνας. Με βοήθησαν και οι τρεις μήνες του καλοκαιριού. Γενικότερα, δεν ήθελα να με πάρει από κάτω. Τις φορές που έλεγα γιατί σε εμένα σκεφτόμουν ότι υπήρχαν και χειρότερα»

Πάμε στο κεφάλαιο Παναθηναϊκός. Ανήκεις στην φουρνιά του ’14 μαζί με Χαραλαμπόπουλο, Κόνιαρη, Μποχωρίδη, Παπαγιάννη που ήθελαν να εξελίξουν οι «πράσινοι». Γιατί, ωστόσο, τα παιδιά αυτά της ηλικίας σου δεν μπορέσατε να βρείτε χρόνο στους πράσινους;

«Πιστεύω ότι δεν βοήθησε το γεγονός ότι είχαμε μαζευτεί αρκετοί «μικροί», αλλά είναι αλήθεια πως ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα με πίεση, επειδή πρέπει να πρωταγωνιστεί σε όλες τις διοργανώσεις και το να βάλεις όλους τους… νέους να παίξουν δεν είναι και εύκολο κατά τη γνώμη μου. Δεν θεωρώ ότι ήταν θέμα σχεδιασμού πάντως. Απλώς, δεν μπορέσαμε να παίξουμε.»

Τη δεδομένη χρονική στιγμή οι Χαραλαμπόπουλος και Κόνιαρης βρίσκονται στο ρόστερ του Ολυμπιακού, ενώ ο Μποχωρίδης επέστρεψε στον Παναθηναϊκό. Ποια είναι η άποψη σου για την εξέλιξη τους; Είναι έτοιμοι να κάνουν το επόμενο βήμα και να πρωταγωνιστήσουν στην Ευρωλίγκα;

«Κατά τη γνώμη μου είναι έτοιμοι να παίξουνε. Έχουν όλα τα «φόντα» για να αγωνιστούν στην Ευρωλίγκα. Μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ξέρω ότι δεν είμαι προπονητής. Σίγουρα οι κόουτς ξέρουν καλύτερα, «βλέπουν» καλύτερα, αλλά αυτή είναι η άποψη μου»

Το διάστημα που ήσουν στον Παναθηναϊκό συνεργάστηκες με αρκετούς προπονητές, όπως ο Ιβάνοβιτς, ο Πασκουάλ, ο Πεδουλάκης. Ποιος σε βοήθησε πιο πολύ και από ποιον αποκόμισες πιο πολλά πράγματα;

«Από όλους πήρα και κάτι. Όλοι τους με βοήθησαν. Όταν πηγαίνεις 16 χρονών στον Παναθηναϊκό το μόνο που κάνεις είναι να μαθαίνεις. Από τους πάντες μπορείς να αποκομίσεις κάτι. Άπαντες είχαν ένα διαφορετικό τρόπο λειτουργίας στη προπόνηση, ακόμα και στα βίντεο που σου δείχνουν για τα παιχνίδια»

Είχες την τύχη να έχεις στο πλάι σου τον Δημήτρη Διαμαντίδη, έναν από τους «θρύλους» του τριφυλλιού. Στο διάστημα που ήσασταν μαζί στο κλαμπ, τι μπόρεσε να σου μεταλαμπαδεύεσει;

«Ο Διαμαντίδης είναι σχολείο. Από όποια πλευρά και αν το πάρεις. Το να τον βλέπεις τη μία μέρα σε παιχνίδια από την τηλεόραση και μετά να είστε συμπαίκτες μόνο κερδίζεις. Είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, είναι ένας τύπος-είδωλο»

Κατέκτησες δύο χρυσά μετάλλια με τις μικρές εθνικές ομάδες. Το 2015 με την Κ18 και το 2017 με την Κ20. Τι ξεχωριστό είχατε ως «ομάδα» και μπορέσατε να φτάσετε στις επιτυχίες αυτές;

«Έπαιξε μεγάλο ρόλο το γεγονός ότι ήμασταν αρκετά χρόνια μαζί ως «ομάδα». Επίσης το ρόστερ ήταν «πλούσιο» σε ταλέντο. Το τεχνικό επιτελείο και ο προπονητής είχαν δουλέψει εξαιρετικά. Όλοι μας είχαμε έναν ξεκάθαρο ρόλο στο γήπεδο και ήμασταν άπαντες ευχαριστημένοι»

Τη δεδομένη χρονική στιγμή πιστεύεις πως υπάρχει ταλέντο ανάλογο με το δικό σας στις μικρές εθνικές ομάδες;

«Εννοείται ότι υπάρχουν παιδιά με άφθονο ταλέντο. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον καθώς όλοι μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Επιτυχίες σαν και αυτές που κάναμε και εμείς βεβαίως μπορούν να ξαναγίνουν από εκείνους»