Ηττήθηκε πριν προκηρυχθούν εκλογές ο Βασιλακόπουλος

Λένε (μέρα που είναι) ότι η νίκη έχει πολλούς… πατεράδες, ενώ η ήττα είναι ορφανή. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος απολαμβάνει τη… μοναξιά του ηττημένου, βλέποντας τους συνεργάτες του να τον εγκαταλείπουν και τους… κολλητούς του να παραδέχονται δημόσια την ήττα τους. Κι όλα αυτά πριν καν προκηρυχθούν οι εκλογές. Βλέπετε, το σύστημα έχει καταρρεύσει πολύ πριν επικυρωθεί δια της ψήφου των σωματείων.

Επειδή δεν γράφουμε πράγματα στην τύχη, πάμε να δούμε δύο γεγονότα, που πέρασαν στα… ψιλά. Στη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης ήταν τόσα τα άδεια καθίσματα, που λες κι υπήρχε… καραντίνα. Λόρτος, Χρηστίδης, Παπανικολάου (ο αντικαταστάτης του Νικάκη στο Δ.Σ. της ΕΟΚ), Νικολόπουλος (Ξάνθη), Παπαγιαννούλης (ΕΚΑΣΚΕΜ) ήταν οι μόνοι που πήγαν να ακούσουν το… ξέσπασμα του προέδρου.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος πέρασε… γενιές 14 τους Νικάκη, Αυγενάκη και Μητσοτάκη, τα είπε ξεθύμανε, είδε ότι η συγκέντρωση ήταν θλιβερά μικρή κι έφυγε για να πάει να συναντήσει τον Χάρη Παπαγεωργίου και τον Νίκο Σταυρόπουλο, τους οποίους προσπάθησε να πείσει να κατεβούν στο ψηφοδέλτιο της επιλογής του.

Ο μονόλογος, διανθισμένος από ακατάσχετο κράξιμο για εκείνους που θεωρεί αντιπάλους του, τα άδεια καθίσματα, δείχνουν πως το καράβι βουλιάζει, αλλά γιατί να το πούμε εμείς, αφού το ομολογούν στενοί συνεργάτες του προέδρου της ΕΟΚ;

Σε μπλογκ, που σταθερά υμνεί τον Βασιλακόπουλο, που έχει απομένει το τελευταίο αμυντικό (ανοχύρωτο) οχυρό στον χώρο του Τύπου, υπήρξε αναφορά στην παραίτηση Νικάκη. «Είναι ο πρώτος παράγοντας της ομοσπονδίας που «πήδησε από το καράβι» και είναι δικαίωμα του να το κάνει» γράφτηκε κι ακολούθησε η… βαθυστόχαστη σκέψη:

«Γιατί ο πρόεδρος της Ένωσης αν και πολλές φορές κατά το παρελθόν έχει κοντραριστεί, ας πούμε με τον Τάκη Τσαγκρώνη ή τα έχει «ακούσει» ακόμα χειρότερα από τον Βασιλακόπουλο, αυτός δεν σκέφθηκε ούτε δευτερόλεπτο να παραιτηθεί. Τότε δεν υπήρχε ούτε το όριο της ηλικίας των μελών του Δ.Σ. των ομοσπονδιών στις εκλογές, ούτε οι θητείες. Και ο πρόεδρος της ΕΟΚ ήταν πανίσχυρος».

Το λένε μόνοι τους οι άνθρωποι. Τότε ο πρόεδρος της ΕΟΚ ήταν πανίσχυρος. Κι αν δεν σας αρκεί η ομολογία, διαβάστε κι αυτό, που γράφτηκε στο ίδιο κομμάτι: «Όταν το πλοίο βυθίζεται, τα ποντίκια φεύγουν πρώτα.. Είχαν βρεθεί νωρίτερα στην κουζίνα, το καθιστικό, τις καμπίνες αλλά με το πρώτο… νερό που έμπασε το καράβι τρέχουν να προλάβουν. Και ελπίζω να είμαστε καλά από υγεία μέχρι τις εκλογές της ΕΟΚ, ώστε να δούμε ποια θα είναι τα ποντίκια και ποια τα λιοντάρια».

Βουλιάζει το πλοίο, ο πρόεδρος ήταν κάποτε πανίσχυρος, τα ποντίκια φεύγουν. Μιλάμε για την απόλυτη παραδοχή ήττας, από ανθρώπους που ανήκουν στον στενό πυρήνα του Βασιλακόπουλου. Δηλαδή, τι παραπάνω να γράψουμε εμείς, αφού ομολογούν από μόνοι τους;

Αντί επιλόγου: Αναφέρεται στο ίδιο άρθρο πως «χωρίς αντίπαλο έπαιζε (σ.σ. ο Νικάκης, που κέρδισε με… ποσοστά Βόρειας Κορέας τις εκλογές, οι οποίες έγιναν πριν μια εβδομάδα), αλλά και παίζει όλα αυτά τα χρόνια ο πρόεδρος της ΕΣΚΑΒΔΕ με τις «πλάτες» ενός προσώπου: Του Γιώργου Βασιλακόπουλου».

Είπαμε, ομολογούν δίχως ανάκριση. Δηλαδή, οι πρόεδροι των Ενώσεων βγαίνουν με τις «πλάτες» του Βασιλακόπουλου, ο οποίος μετά κάνει ότι δεν γνωρίζει, όταν κάτι πάει στραβά. Όταν πρόκειται για τη νομή της δόξας, ο πρόεδρος βγαίνει μπροστά, όταν πρόκειται για ευθύνες, είναι ανεξάρτητα όργανα. Αυτό ήταν, είναι κι ευτυχώς ΔΕΝ θα είναι στο άμεσο μέλλον το σύστημα Βασιλακόπουλου.