Τρεις βασικούς παράγοντες σοβαρότατου προβληματισμού μπορεί να βρει κανείς σχετικά με τη σημερινή είδηση της «υπογραφής του Σλούκα στον Ολυμπιακό για 3 χρόνια».
Θέλω να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι όσα θα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι αποτέλεσμα ρεπορτάζ ή πληροφόρησης, αλλά καθαρά θέμα ενστίκτου, διαίσθησης και προσωπικής εκτίμησης που απορρέει από τη χρόνια παρακολούθηση σχετικών ρεπορτάζ της ερυθρόλευκης μεταγραφολογίας.
Η αποκάλυψη δημοφιλούς μέσου σχετικά με προφορική συμφωνία του Σλούκα με τον Ολυμπιακό τις πρώτες απογευματινές ώρες προκάλεσε σεισμό στο internet, καθώς στα μάτια των περισσότερων αναγνωστών αποτέλεσε το επιστέγασμα του διαρκούς μεταγραφικού φλερτ του 30χρονου πλέον άσσου με τον Ολυμπιακό που έχει σημαδέψει τα τελευταία καλοκαίρια.
Οι διαψεύσεις, τόσο από μεριάς της ερυθρόλευκης ΚΑΕ όσο και από τον ατζέντη του παίκτη, δεν αποτέλεσαν ικανοποιητικοί ανασταλτικοί παράγοντες του φρενήρους ενθουσιασμού των οπαδών της ομάδας και στο συλλογικό υποσυνείδητο των οπαδών της ομάδας, ο Κώστας Σλούκας φορά ήδη τα ερυθρόλευκα. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν από τα γεγονότα και θα συνεχίσουμε με τις εκτιμήσεις σχετικά με το ζήτημα.
Αναντίρρητο γεγονός αποτελεί το ότι ο Ολυμπιακός, με τον Βασίλη Σπανούλη να βαδίζει στην τελευταία όπως όλα δείχνουν σεζόν της καριέρας του, αναζητά έναν ηγέτη στην περιφέρεια, κατά προτίμηση Έλληνα. Ο Κώστας Σλούκας μοιάζει ο ιδανικός για τον ρόλο αυτό, για λόγους τόσο χιλιοειπωμένους που έχουν καταλήξει να αποτελούν κλισέ. Αν διαβάζετε αυτό το κομμάτι, σίγουρα τους γνωρίζετε.
Γεγονός είναι επίσης ότι η Φενέρ βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της μετά Dogus ιστορίας της. Τόσο ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όσο και αρκετοί παίκτες παρουσιάζονται στα πρόθυρα της εξόδου και τα σύννεφα πάνω από την Κωνσταντινούπολη πυκνώνουν, κάτι που αποτυπώθηκε και στην φετινή αγωνιστική απόδοση της ομάδας.
Ο Κώστας Σλούκας από τη μεριά του, δεν γκρέμισε ποτέ τις γέφυρες επιστροφής στο λιμάνι. Από την διάσημη, συγκινησιακά φορτισμένη ατάκα του το 2015 («Δεν λέμε αντίο αλλά εις το επανιδείν»), μέχρι την κάθετη άρνηση του να μπει με οποιουσδήποτε όρους σε συζητήσεις με τον Παναθηναϊκό και τις κατά καιρούς δηλώσεις του, ο αθλητής δείχνει να σκέφτεται επισταμένως μία ενδεχόμενη παλιννόστηση.
Στα 30 του χρόνια, έχοντας αμειφθεί πλουσιοπάροχα μέχρι στιγμής από το μπάσκετ, το ιδανικό για εκείνον κατά την άποψη μου θα ήταν να γυρίσει στην πατρίδα του με ένα ηγεμονικό συμβόλαιο, το τελευταίο του στα 30, και να αντιμετωπιστεί ως βασιλιάς από τους οπαδούς μιας ομάδας που ψάχνουν διακαώς «τον επόμενο Σπανούλη». Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός είναι για τον Σλούκα η ιδανική επιλογή.
Πάμε στην πλευρά του Ολυμπιακού λοιπόν. Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Σλούκας του 2020 είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του Ολυμπιακού. Δημιουργικός guard, με τρία τρόπαια Ευρωλίγκας, Έλληνας, σφυρηλατημένος με το ερυθρόλευκο DNA από τα μικρά του χρόνια και διακαής πόθος του προπονητή-αναμορφωτή της ομάδας, Γιώργου Μπαρτζώκα, ο οποίος έχει καταστήσει δημόσια σαφές ότι τον θέλει στον Πειραιά με κάθε τρόπο.
Παρόλα αυτά, τρεις βασικούς παράγοντες σοβαρότατου προβληματισμού μπορεί να βρει κανείς σχετικά με τη σημερινή είδηση της «υπογραφής του Σλούκα στον Ολυμπιακό για 3 χρόνια»
Το συμβόλαιο με τη Φενέρ
Ακόμη και ο παραμικρός όρος του συμβολαίου να ήταν συμφωνημένος μεταξύ Σλούκα και Αγγελόπουλων, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο παίκτης δεσμεύεται τυπικά με συμβόλαιο με τη Φενέρμπαχτσε για έναν ακόμη χρόνο. Μέχρι το συμβόλαιο του με τους Τούρκους να λυθεί, είναι αυτονόητο ότι ο παίκτης δεν έχει δικαίωμα να υπογράψει σε καμία άλλη ομάδα. Διότι ακόμη και προδιαγεγραμμένο να είναι το διαζύγιο του με τη Φενέρ, το γεγονός ότι συμφώνησε, έστω και προφορικά με άλλη ομάδα, θα βλάψει ανεπανόρθωτα το κύρος του παίκτη και του ατζέντη του στη διεθνή συναλλακτική πιάτσα.
Ο παράγοντας Καλάθης
Πολλοί τείνουν να βγάζουν τελείως εκτός της μεταγραφικής εξίσωσης του Ολυμπιακού τον Νίκ Καλάθη, γεγονός που στα μάτια μου είναι λανθασμένο. Ο Ελληνοαμερικάνος point guard, που είναι ίδιου βεληνεκούς και ίδιας ηλικίας παίκτης με τον Σλούκα και θα κυκλοφορεί όπως όλα δείχνουν ελεύθερος το καλοκαίρι, όχι μόνο θα μπορούσε να αναβαθμίσει σε τεράστιο βαθμό την ερυθρόλευκη περιφέρεια, αλλά θα αποτελούσε και απίστευτο πλήγμα στην ομάδα και το κύρος του αιώνιου αντιπάλου του, 10 χρόνια μετά τη μεταγραφή Σπανούλη που τάραξε συθέμελα το Ελληνικό μπάσκετ.
Το επικοινωνιακό σκέλος
Τη συγκεκριμένη παράμετρο θα τη θέσω εν είδει απορίας, διότι πραγματικά απάντηση δεν μπορεί να υπάρξει, διότι κανείς από εμάς δεν βρίσκεται στο μυαλό των αδερφών Αγγελόπουλων. Ο Ολυμπιακός είναι πρόθυμος επικοινωνιακά να προσφέρει γη και ύδωρ στα πόδια ενός παίκτη που το 2015, είχε συμφωνήσει στα κρυφά με τη Φενέρμπαχτσε πριν καν συζητήσει με την ομάδα που τον πίστεψε, τον ανέθρεψε και τον έκανε πρωταγωνιστή σε πανευρωπαϊκό επίπεδο; Αυτό, το αφήνω στην κρίση σας…
*Για την υπογραφή: Κάτι μαγικό