Διαλέξαμε 5+1 κορυφαίους Έλληνες μπασκετανθρώπους και περιμένουμε τη γνώμη σας για το ποιος θα άξιζε να χορέψει τον… τελευταίο χορό.
Εντάξει, ένας είναι ο «αέρινος» κι από εκεί και πέρα αρχίζει η μέτρηση. Κι αλίμονο, δεν έχει βγει δεύτερος, το καλούπι έσπασε, οπότε δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τον δικό μας… Μιχάλη Ιορδανίδη (κατά κόσμο Μάικλ Τζόρνταν). Αυτό, όμως, δεν πρέπει να είναι απαγορευτικό για να στήσουμε τον δικό μας… τελευταίο χορό. Έναν χορό, τον οποίο ΜΟΝΟ ένας μπορεί να χορέψει, κάτι σαν «παραγγελιά» δηλαδή, στων… μπουζουκτσίδικων το γκέτο, που έγραψε ο Διονύσης Σαββόπουλος, στο «μακρύ ζεϊμπέκικο του Νίκου».
Επηρεασμένοι από το NETFLIX (αχώριστος σύντροφος στις μέρες της καραντίνας), αλλά κι από την επιτομή του μπάσκετ, τον Μάικλ Τζόρνταν, σκεφτήκαμε να στήσουμε τον δικό μας «τελευταίο χορό». Ποιος; Εγώ, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός, θα ψήφιζα με κλειστά μάτια «Νίκος Γκάλης» και μετά μπορούμε να συζητήσουμε ό,τι θέλετε. Αλλά τι αξία έχει η γνώμη ενός;
Είπαμε να το αφήσουμε στο αλάθητο κριτήριο του κόσμου. Ψηφίστε ποιον θεωρείτε ότι είναι ο άνθρωπος, που θα θέλατε να… πρωταγωνιστήσει στην ελληνική εκδοχή του «The Last Dance». Εμείς κάναμε μια προεπιλογή, που θαρρούμε είναι λογική.
Νίκος Γκάλη και Παναγιώτης Γιαννάκης από την τάξη του ’87. Θα μπορούσαν να είναι κι ο Παναγιώτης Φασούλας, με τον Φάνη Χριστοδούλου, αλλά κάποιος πρέπει να κάνει στο έργο και τον… Πίπεν. Θοδωρής Παπαλουκάς, Δημήτρης Διαμαντίδης και Βασίλης Σπανούλης από τη νέα γενιά κι αλίμονο αυτοί είναι που την έχουν… σημαδέψει, που άφησαν το αποτύπωμά τους.
Χρειάζεται κι ένας προπονητής, ο δικός μας Φιλ Τζάκσον. Ο άνθρωπος που το δικαιούται είναι ο Γιάννης Ιωαννίδης, ειδικά από τη στιγμή που επιλέξαμε να έχουμε μόνο Έλληνες στον… διαγωνισμό μας, διαφορετικά θα έπρεπε να συζητήσουμε και για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά και για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Όπως και να ‘χει, αυτές είναι οι επιλογές, εσείς δεν έχετε παρά να διαλέξετε εκείνον, για τον οποίο θα θέλατε να δείτε την τελευταία του σεζόν. Όχι κατ’ ανάγκη αυτήν που έκλεισε την καριέρα του, αλλά εκείνη τη σεζόν, που ο ίδιος θεωρούσε σημαντικότερη. Κι ενδεχομένως όχι με την ομάδα του, αλλά με την Εθνική.
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)