Χωρίς Έλληνες διαιτητές στους Ολυμπιακούς στο Τόκιο

Για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων, που θα γίνουν στο Τόκιο, κλήθηκαν 30 διαιτητές, απ’ όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη, ανάμεσά τους και κάποιοι από τα κορυφαία πρωταθλήματα. Δύο Ισπανοί, Σέρβος, Ιταλός, Γάλλος, Νορβηγός, Δανός, αλλά πουθενά Έλληνας διαιτητής. Κι αυτό είναι ο ορισμός της αποτυχίας, της πολιτικής του Γιώργου Βασιλακόπουλου, της πολιτικής που εδώ και χρόνια ασκείται στην… γκρίζα ζώνη του μπάσκετ στη χώρα μας.

Βεβαίως, ο πρόεδρος της ΕΟΚ έχει φροντίσει να δηλώσει προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν ασχολείται με τη διαιτησία. Είναι τόσο πιστευτός, όσο κι οι δίαιτες που ξεκινούν Δευτέρα, αλλά πάμε παρακάτω. Αλλοπρόσαλλη πολιτική, άνοδος ημετέρων, αγροτική πολιτική και συνωστισμός στη «μεγάλη» κατηγορία, από διαιτητές που δεν παίζουν ποτέ ή σχεδόν ποτέ παιχνίδια στην Basket League. Κι αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Πριν προχωρήσουμε στη… βάση, εκεί που είναι και το… ζουμί, να εξηγήσουμε κάτι, στην προσπάθεια να μυήσουμε κι ανθρώπους που δεν ασχολούνται με τα της διαιτησίας, με σκοπό να απαντήσουμε στην πρώτη ερώτηση που έρχεται στο μυαλό κάποιου. Ναι, η απόφαση της ΦΙΜΠΑ είναι μήνυμα προς τους Έλληνες διαιτητές, ότι δεν τους αξιολογεί, ότι τους απαξιώνει έμπρακτα, αλλά ταυτόχρονα είναι και μήνυμα στην ελληνική ομοσπονδία, που έχει την ευθύνη λειτουργίας του χώρου.

Επιστρέφουμε στα της… βάσης. Όλα ξεκινούν από την άλωση της ΟΔΚΕ, της Ομοσπονδίας των Διαιτητών, από την ευθυγράμμισή της με την ΚΕΔ/ΕΟΚ. Όλοι οι παροικούντες γνωρίζουν πως ανεβαίνει ένας διαιτητής τα σκαλοπάτια, όλοι έχουμε βιωματική εμπειρία από τους εν ενεργεία διαιτητές. Ως εκ τούτου, οι φωνές όσων λέγαμε ότι η ελληνική διαιτησία είναι σε σήψη, έρχονται να βρουν ανταπόκριση από τους ορισμούς της διεθνούς ομοσπονδίας.

Όσο οι διαιτητές είναι πρώτα… φιλικοί και πρόθυμοι στο σύστημα εξουσίας της ΕΟΚ (με παρακλάδια την ΚΕΔ και την ΟΔΚΕ) και μετά αξιολογείται η ικανότητά τους να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους, τόσο θα τρώμε… χαστούκια από τη ΦΙΜΠΑ (κι όχι μόνο). Κι όσο θα καμωνόμαστε ότι δεν τρέχει τίποτα, τόσο θα… μένουμε Ελλάδα.