Οι αποφάσεις του Κώστα Μίσσα πάντα ξένιζαν. Ήταν μακριά από τη λογική κάποιων. Από τον πάγκο του Πανιωνίου ως βοηθός, τον Καράγκουτη και τον Διαμαντόπουλο, στο γυναικείο μπάσκετ και την εθνική Ανδρών.
Πάντοτε οι αποφάσεις του Κώστα Μίσσα ξένιζαν. Ήταν μακριά από τη λογική, που κάποιοι αντιλαμβάνονταν με τα δικά τους μάτια και από την ημέρα που «κρέμασε τα παπούτσια του» δεν σταματά να εκπλήσσει ακόμα και τους δικούς του ανθρώπους.
Ο «στρατηγός» του ελληνικού μπάσκετ λοιπόν εξέπληξε τους πάντες όταν παίκτης ακόμα στο Θησέα ανέλαβε βοηθός του Βλάντο Τζούροβιτς στον Πανιώνιο τη σεζόν 1989-90.
Λίγα χρόνια αργότερα με τους Γιαννάκη, Τέρνερ και Φάνη Χριστοδούλου στην πεντάδα του εμπιστεύτηκε τον 17χρονο τότε Γιώργο Καράγκουτη κόντρα σε όλους όσοι τον έλεγαν τρελό.
Όταν ήταν προπονητής στον Παπάγο με την ομάδα να πηγαίνει σαν τρένο, πήρε την απόφαση να βάλει στην πεντάδα τον 17χρονο τότε Γιώργο Διαμαντόπουλο και επέμενε όταν εξεγέρθηκαν οι πάντες, πως «ο μικρός είναι απίστευτο ταλέντο».
Η απόφασή του να αφήσει τους πάγκους των ανδρικών ομάδων στην Α1 και να αναλάβει την εθνική γυναικών το 2006 προκάλεσε πάλι ερωτηματικά. «Ο Μίσσας στις γυναίκες; Και τι θα κάνει;» απορούσαν.
Κι όμως για μια ακόμα φορά εξέπληξε τους πάντες, καθώς τρία χρόνια αργότερα αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Νέων Ανδρών, ενώ παράλληλα οδήγησε την Εθνική Γυναικών στην 5η θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ως προπονητής και των δυο ομάδων!
Η 5η θέση ήταν και η μεγαλύτερη επίδοση της Εθνικής Γυναικών, η οποία της έδωσε την πρόκριση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα για πρώτη φορά.
Εφέτος προτίμησε να βάλει το κεφάλι του στη λαιμητόμο και να αναλάβει την Εθνική ομάδα των Ανδρών για να την οδηγήσει στο Ευρωμπάσκετ. Ούτε σκέφτηκε τι θα έλεγε ο κόσμος, ούτε πόσο δύσκολο θα ήταν.
Φτάνει που είχε μπροστά του μια τεράστια πρόκληση. Μπορεί να πέτυχε ή να απέτυχε. Αυτός όμως έδωσε το «παρών» και δεν λιγοψύχησε, αν και θα μπορούσε να τραβηχτεί στην άκρη του χωρίς κανείς να του ζητήσει εξηγήσεις.
Έτσι και τώρα μπήκε μπροστά στη γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού αναλαμβάνοντας μια αποστολή με υψηλές απαιτήσεις, διότι στο ελληνικό πρωτάθλημα τα πράγματα είναι δεδομένα, αλλά ο μεγάλος στόχος είναι η ευρωπαϊκή καταξίωση.
Θα μπορούσε να παραμείνει στην ασφάλεια του τεχνικού διευθυντή αφήνοντας τον πιθανό αντικαταστάτη της Ελένης Καπογιάννη στη «μάχη». Κι όμως ανέλαβε την ευθύνη και έδωσε την υπόσχεση να τα δώσει όλα για την επιτυχία.
Όπως άλλωστε κάνει πάντα ένας «στρατηγός» που θέλει να εμπνεύσει τους πολεμιστές του και να δώσει κίνητρα σε όλους. Χωρίς φόβο, χωρίς εκπτώσεις και πάντα με τη «συμφωνία αλήθειας» να χαρακτηρίζει τις σχέσεις του.