Ο Άρης μπορεί να ήταν ο θεός του πολέμου, αλυσοδέθηκε όμως στο «Δημήτρης Τόφαλος» από τον Τιτάνα Προμηθέα, με τους τριάντα πόντους διαφορά να είναι ένα πολύ βαρύ φορτίο όχι μόνο για τους Θεσσαλονικείς, αλλά για οποιαδήποτε ομάδα έχει στον πάγκο της τον Παναγιώτη Γιαννάκη.
Στα δεσμά του Προμηθέα ο Άρης! Κατ΄ αντιστροφή του μύθου, που θέλει τους θεούς του Ολύμπου να επιβάλλουν οδυνηρή τιμωρία στον γιο του Ιαπετού, επειδή έκλεψε την φωτιά και την έδωσε στους ανθρώπους. Η τιμωρία, ότι ο Προμηθέας αλυσοδέθηκε στον Καύκασο, κάθε τόσο πήγαιναν όρνεα και του έτρωγαν το συκώτι έως ότου να εμφανιστεί ο Ηρακλής για να τον ελευθερώσει…
ΘΕΟΣ του πολέμου ο Άρης κι όμως αλυσοδέθηκε, στο γήπεδο της Πάτρας, στο «Δημήτρης Τόφαλος», από τον Τιτάνα Προμηθέα! «Κυριολεξία», πως η ομάδα της Θεσσαλονίκης ακινητοποιήθηκε «στα χέρια και στα πόδια», από τον αντίπαλο της, αν ληφθεί υπόψη το «70-40»! Το τελικό σκορ!
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ η διαφορά , αποτέλεσε και την αφορμή, για να ασχοληθούμε με αυτό το γεγονός, παραμερίζοντας την ποδοσφαιρική επικαιρότητα, από την οποία δεν μας ξένισε διόλου το «3-0» στα Πηγάδια, με τον ΠΑΟΚ να σημειώνει την πρώτη εκτός έδρας νίκη του στο πρωτάθλημα. Όλα … «τα καιρικά σημεία» (ή «σημεία των καιρών»), που είχαν προηγηθεί, στην διάρκεια της εβδομάδας, οδηγούσαν, πως η «ασπρόμαυρη» ομάδα θα αποσπούσε επί τέλους αυτό, που αποτελούσε υπόθεση «ζωής η θανάτου», για τα πλάνα της –για την βεβαιότητα της – περί την κατάκτηση του τίτλου…
ΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑ πόντοι διαφορά είναι πάρα πολύ βαρύ φορτίο όχι μόνο για τον ιστορικό Άρη , όσο και για οποιανδήποτε ομάδα έχει στην άκρη του πάγκου τον Παναγιώτη Γιαννάκη (πλαισιωμένο από τον γιό του τον Δημήτρη, με την ιδιότητα του ασίστ)! Για τον «δράκο», τον οποίο πιστεύουμε ως τον κορυφαίο γηγενή μπασκετάνθρωπο, όπως εκθέσαμε στο κείμενο, που ξεκινήσαμε την παρουσία μας στο «to10 gr.», είναι αδιανόητο να διευθύνει ομάδα, η οποία σε ολόκληρο β΄ημίχρονο σημειώνει μόλις 11 πόντους, από τους οποίους 6 στο τρίτο δεκάλεπτο και 5 στο τελευταίο!
«ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ» να είναι αυτός ο Άρης με κόουτς τον Παναγιώτη Γιαννάκη ή αλλιώς να είναι ο «δράκος» αυτός ο κόουτς της πιο ιστορικής μπασκετικής ύπαρξης , που αναδείχθηκε στην Βόρειο Ελλάδα, με προεκτάσεις σε όλη την χώρα, αλλά και στην Ευρώπη! Εντελώς αγνώριστοι και οι δύο, στην τραγική εμφάνιση τους, στο γήπεδο με την ονομασία του πλέον εύσωμου αρσιβαρίστα όλων των εποχών και Ολυμπιονίκη (1892-1966)!
ΘΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για λάθος χειρότερο από το ταπεινωτικό «70-40», αν οποιοσδήποτε από την ομάδα, από το τμήμα, αλλά και τους οπαδούς του ΄Αρη, θεωρήσει, πως όλο το πρόβλημα «ήταν ο Πέτγουέϊ»…Ο Αμερικανός, που συγκέντρωσε πάνω του όλα τα πυρά από την οργή των «κίτρινων», που ήταν στην εξέδρα και αναγκάστηκε , στα 6΄28΄΄ πριν από τη λήξη (με το σκορ 57-35) να τους απαντήσει. Οπότε μπροστά στον κίνδυνο για ακραία κατάσταση, μεταφέρθηκε εκών-άκων στα αποδυτήρια, από τον Δημήτρη Γιαννάκη. Θλιβερή εκτίμηση, πως ο Πετγουέϊ ήταν «το μαύρο πρόβατο», στο κάτω-κάτω της γραφής ένας έντιμος άνθρωπος και αθλητής, ο οποίος πριν από λίγες εβδομάδες είχε παραδεχτεί δημόσια «Δεν είμαι πια ο εαυτός μου, δεν μπορώ, θέλω να σταματήσω το μπάσκετ». Ο κόουτς τον απέτρεψε από την απόφαση του, για να αποσυρθεί, συνέχισε ο «άμοιρος» και στην Πάτρα, αυτός «στήθηκε στον τοίχο»…
ΟΣΟ πολύ καλή ομάδα κι αν είναι ο Προμηθέας, τον οποίο εμείς παρομοιάζουμε με τον Ατρόμητο του εφετινού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος, είναι από τα απίθανα, από τα «αφύσικα» , αυτή η συντριπτική διαφορά πόντων, η οποία εξασφαλίστηκε στα δύο τελευταία δεκάλεπτα (24-6, 14-5). Το παραδέχτηκε και ο θριαμβευτής κόουτς , πως δεν είναι αυτή η διαφορά των ομάδων, αλλά το +30 έγινε, γιατί από κάποια στιγμή και μετά ανοίχτηκε το παιχνίδι.
ΣΤΟΝ ΑΡΗ αγωνιζόντουσαν δύο από τους παίκτες, οι οποίοι καταχειροκροτήθηκαν στους αγώνες της πειραματικής Εθνικής, στο Λέστερ και το Ηράκλειο. Οι Γιάννης Αθηναίου και Παναγιώτης Βασιλόπουλος. Δεκτό, πως είχε και ο Προμηθέας τους αντίστοιχους διεθνείς, Νίκο Γκίκα και Χρήστο Σαλούστρο. ΄Όμως, δεδομένη η μεγάλη διαφορά , τουλάχιστο από πλευράς συνολικής απόδοσης και εμπειρίας, ανάμεσα στα δύο δίδυμα. ΄Όπως και η διαφορά στους κόουτς (σεμνότατο,ταπεινό) Γιατρά και Γιαννάκη.
ΜΟΝΟ στο πρώτο δεκάλεπτο (12-19) «υπήρχε» στο παρκέ «ο θεός του πολέμου» . Από το δεύτερο δεκάλεπτο (20-10) ο «τιτάνας» κυριάρχησε με τέτοιο εκθαμβωτικό τρόπο, ώστε δεν έμεινε σε κανένα θεατή η αμφιβολία, ότι αμέσως μετά την τελευταία κόρνα, από τη γραμματεία, ο Προμηθέας θα οδηγούσε τον ΄Αρη όχι στον Καύκασο, αλλά στον Όλυμπο…Εκεί τον αλυσοέδεσε για όσο διάστημα ο «δράκος» θα βρει το «Νικαιώτικο τρόπο» για να επανακτήσει την δύναμη του …Και μέσω αυτής τον άθλο του, για να ελευθερώσει την ομάδα, της οποίας τα μπασκετικά χέρια φαίνονται …σαν με εγκαύματα σοβαρού βαθμού, από την φωτιά, που ο Άρης κουβαλούσε, επί χρόνια, στις εξέδρες του θρυλικού Αλεξάνδρειου!