Ολυμπιακός : Η απόλυτη σύγκριση ΜακΛίν και Μπιρτς (pics)

Δεν έχουν περάσει παρά μερικές ώρες από την επικράτηση του Ολυμπιακού στο Μιλάνο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν πάρει φωτιά. Τι στο Facebook τι στο Twitter, οι φίλοι του Ολυμπιακού προχωρούν σε συγκρίσεις και αφορισμούς, ξεχνούν παίκτες που έφυγαν, εξυψώνουν άλλους που αγωνίζονται φέτος στην ομάδα του Πειραιά.

Η κλασική όμως και πιο πιθανή ατάκα ήταν «Ποιος Μπιρτς; ΜακΛίν λέμε…».

Εννιά αγωνιστικές έχουν ήδη περάσει στην Ευρωλίγκα και οι φίλοι του Ολυμπιακού έχουν μπει μοιραία στο παραπάνω δίλημμα. Από την μεριά μας είμαστε εδώ για να ξεδιαλύνουμε την κατάσταση ή να και να σας διχάσουμε ακόμα περισσότερο… Να κάνουμε μία μικρή κόντρα μεταξύ των δύο σέντερ…

ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΣΚΥΛΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ «ΑΛΛΑ» ΜΠΡΟΣΤΑ

Ο Κεμ Μπιρτς ήρθε άγνωστος μεταξύ αγνώστων στον Ολυμπιακό. Πέρα του σκάουτινγκ ριμπόρτ των «ερυθρόλευκων», ο κόσμος τον ήξερε είτε από τα βίντεο στο youtube είτε μέσω ελαχίστων πραγμάτων που είδε με την Εθνική Καναδά στο Μουντομπάσκετ του 2016. Ο Καναδός σέντερ ξεκίνησε μουδιασμένα τις υποχρεώσεις του στους Πειραιώτες, όμως όσο περνούσε ο καιρός γινόταν όλο και καλύτερος. Ένας καθαρά πικ εν ρολ παίκτης, με έφεση στην άμυνα και οποιαδήποτε συνθήκη πάνω από την στεφάνη, μικρή δημιουργία προσωπικών φάσεων στην επίθεση και ελάχιστο έως και μηδαμινό ποστ παιχνίδι.

Με τεράστια ευχέρεια στο να κατεβάζει σαν… σταφύλια τα ριμπάουντ, όμως με θέμα απέναντι σε αντιπάλους με εκτόπισμα. Με την πάροδο του χρόνου έβρισκε τον βηματισμό και τους χρόνους του, έπαιζε καλά τους περιφερειακούς των αντιπάλων στα πόδια, αλλά ήταν στιγμές που χανόταν επιθετικά στα συστήματα του Σφαιροπουλου. Συν τις άλλοις, ο Καναδός σέντερ έμοιαζε εξαρτημένος στα κέφια του Σπανούλη, έχοντας βασικό ρόλο στο ροτέισον του Ολυμπιακού και ως βασικός σέντερ της ομάδας του Πειραιά.

Δείτε λίγο τις πρώτες εννιά αγωνιστικές του στην Ευρωλίγκα με τους Πειραιώτες.

Παίζοντας λοιπόν για κάτι παραπάνω από 22 λεπτά ανά παιχνίδι, ο Κεμ Μπιρτς είχε 8,77 πόντους με τη φανέλα των «ερυθρόλευκων» με 34/51 δίποντα και  11/19 βολές. Στα θετικά του ήταν η επιβλητικότητά του ψηλά, όπου μπορούσε με ένα τιπ να σπρώξει την μπάλα είτε προς το καλάθι είτε προς ένα συμπαίκτη του για να μαζέψει το ριμπάουντ. Δεν ήταν ο παίκτης που στο κόψιμο προς το καλάθι, θα έσπρωχνε στο τριποντο την μπάλα. Θα τελείωνε την φάση ή θα κέρδιζε το φάουλ. Είχε επιπλέον το θετικό πως είχε επίδραση στα κρίσιμα λεπτά όταν και κρινόταν η αναμέτρηση.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΟΣ ΜΕ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΥΣ ΠΙΣΩ

Ο Τζαμέλ ΜακΛίν από την μεριά του δεν χρειάστηκε κάποιο τεράστιο σκάουτινγκ. Εννοούμε πως στον Ολυμπιακό ήξεραν ακριβώς τι έπαιρναν. Ο πρώην παίκτης της Αρμάνι Μιλάνο είναι ένα τεσσάρι χωρίς περιφερειακό σουτ, που παίζει ως σέντερ στην Ευρώπη. Ηταν απόλαυση στην Αλμπα, ξεχώρισε στην απαράδεκτη Αρμάνι, στην οποία πάντως πιο πολύ χαλάστηκε παρά είδε προκοπή. Με τον ερχομό του λοιπόν στον Ολυμπιακό ήξεραν πως θα  κερδίσουν πάρα πολλά στο επιθετικό κομμάτι. Ενας «τσαμπουκάς» στο «5», που θα παίξει τον αντίπαλο αμυντικό στα πόδια, θα ψάξει είτε το ντράιβ είτε το σουτ από πέντε με έξι μέτρα. Με ποστ παιχνίδι, χωρίς φόβο και γενικότερα επιθετική αντίληψη και προσωπικό παιχνίδι σε αυτό το κομμάτι. Αμυντικά δεν ήταν θωρηκτό. Όμως η άμυνα, όπως ξέρει καλά και ο Σφαιρόπουλος, είναι θέμα διάθεσης και δουλειάς. Όχι αναγκαστικά ταλέντου. Την ίδια ώρα τα θετικά στο σκορ, το πικ εν ρολ παιχνίδι που διαθέτει, υπερτέρησε του κορμιού και ίσως του 203 εκατοστών του κορμιού του (μπορεί 2 μέτρα…).

Δείτε λίγο τις πρώτες εννιά αγωνιστικές του Τζαμέλ ΜακΛίν στην Ευρωλίγκα.

Ο ΜακΛίν έρχεται από τον πάγκο στο παρκέ, όντας ο δεύτερος σέντερ των «ερυθρόλευκων». Για αυτό κι όλας αγωνίζεται κάτι παραπάνω από 16 λεπτά ανά ματς (για ακρίβεια 16:09). Σε αυτό το διάστημα βέβαια προλαβαίνει να έχει 8.9 πόντους ανά ματς, με 31/54 δίποντα και 18/24 βολές. Αριθμοί που αποδεικνύουν και από μόνοι τους, πως σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, ο ΜακΛίν είναι πυλώνας των επιθέσεων του Ολυμπιακού και όχι ένας απλός.. ρολίστας που περιμένει την πάσα για να εκτελέσει.  Σε αυτό το μεσοδιάστημα οι «ερυθρόλευκοι» στερούνται τον κορυφαίο τους πασέρ (Σπανούλης) και έχουν 15 ασίστ ανά παιχνίδι. Και όμως ο ίδιος διαθέτει τους τρόπους για να γίνει και ωφέλιμος και αποτελεσματικός. Αμυντικά έχει θέματα, όμως δεν δείχνει πως δεν μπορεί να ακολουθήσει. Κάθε άλλο. Γίνεται όλο και καλύτερος…

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ…

Ο χρόνος είναι καλύτερος γιατρός, όμως και τα πρώτα δείγματα γραφής μπορούν να είναι ότι πιο αξιόπιστο για να αντιληφθεί κανείς τι μπορεί να δώσει ο καθένας από τους δύο στην ομάδα του.

Ο ΜακΛίν είναι πιο δραστήριος, δείχνει βελτίωση και σταθερότητα στην επίθεση, που είναι ζητούμενο στο σύγχρονο μπάσκετ. Ενας υποτυπώδης καλός αμυντικός, που προσφέρει πολλά στο παραγωγικό κομμάτι. Χάνει σε αθλητικότητα και αυτό που ο Ολυμπιακός εφερε στην Ευρώπη με την τεχνογνωσία του, το above the rim. Αλλά όλα αυτά τα κερδίζει σε 16 λεπτά, χρόνος ελάχιστος που μονο κέρδη επιστρέφει.

Ο Μπιρτς είχε την άνεση να είναι πρώτος σέντερ, με χρόνο για να ρολάρει στο παρκέ, χωρίς να έχει την πίεση της κρίσης επάνω του ως ρούκι και με την άνεση να τον περιμένει κανείς. Από τους παίκτες που κέρδιζε πολλά πίσω και περίμενε το πώς θα εκμεταλλευτεί το καλό του κόψιμο στην ρακέτα έπειτα από ένα δυνατό σκριν. Με σκαμπανεβάσματα στην επίθεση και με την μπάλα μακριά από τα χέρια του στα 4 μέτρα και παραπάνω όπου ήταν ακίνδυνος.

Εν κατακλείδι, οι εννιά πρώτες αγωνιστικές βγάζουν ξεκάθαρα νικητή τον ΜακΛίν και ας χάνει στην άμυνα ο Ολυμπιακός. Το 7-2 των «ερυθρόλευκων» τον βρίσκει ως τρίτο σκόρερ της ομάδας του, όμως με τον μικρότερο χρόνο συμμετοχής, αφού και ο Στρέλνιεκς (9,4 πόντοι) και ο Πρίντεζης (11,8 πόντοι), είναι παραπάνω από 7 λεπτά στο παρκέ από ότι ο Αμερικανός σέντερ…

ΥΓ. Μιλάμε για τα εννιά πρώτα παιχνίδια και των δύο στην Ευρωλίγκα. Μπορεί στη συνέχεια-κάτι που απεύχεται σίγουρα ο Ολυμπιακός-ο ΜακΛίν να έχει την διαδρομή του Μπιρτς ή ο Καναδός να αποδειχτεί ανώτερος…