Η Ισπανία θα βρεθεί σε... αχαρτογράφητα νερά στο φετινό Eurobasket, με τη «φούρια ρόχα» να έχει να διαχειριστεί την αλλαγή μιας «χρυσής», και άκρως επιτυχημένης, γενιάς.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια η Ισπανία έμπαινε σε όλες τις διοργανώσεις ως ένα από τα ισχυρά φαβορί. Η «χρυσή» γενιά, με απίστευτα ταλαντούχους παίκτες, τής επέτρεψε να δείχνει μια τρομακτική σταθερότητα σε κάθε τουρνουά. Στο φετινό Eurobasket όμως τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικά από ότι είχαν συνηθίσει οι Ίβηρες.
Βλέπετε ο κορμός στον οποίο η «φούρια ρόχα» είχε στηριχθεί όλα αυτά τα χρόνια δεν υπάρχει πλέον. Το σύνολο του Σέρτζιο Σκαριόλο θα κατέβει ανανεωμένο και για πρώτη φορά μακριά από τον τίτλο του πρώτου φαβορί που μας έρχεται στο μυαλό. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι επικίνδυνη.
Το ταλέντο υπάρχει. Μιλάμε άλλωστε για μια χώρα με τεράστια παράδοση στο μπάσκετ. Όμως η συγκεκριμένη ομάδα θα είναι αναγκασμένη να ζήσει στην σκιά εκείνης της Ισπανίας που σάρωνε στο πέρασμά της. Τουλάχιστον μέχρι να βρουν τις δικές τους επιτυχίες. Όποια κι αν είναι η κατάστασή τους όμως, οι Ίβηρες θα είναι πάντα μια υπολογίσιμη δύναμη.
Η «χρυσή» γενιά των πολλών επιτυχιών
Από το Eurobasket του 1999 η Ισπανία έχει βρεθεί μόλις μία φορά εκτός βάθρου! Το 2005 όταν ηττήθηκε από τη Γερμανία στον ημιτελικό και από τη Γαλλία στον μικρό τελικό. Κατά τα άλλα, στις υπόλοιπες εννέα διοργανώσεις έχει κατακτήσει κάποιο μετάλλιο. Συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των τριών χρυσών το 2009, το 2011 και το 2015.
H «φούρια ρόχα» είχε καταφέρει να διαθέτει παίκτες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο παγκόσμιο μπάσκετ. Παίκτες που έδεσαν μεταξύ τους και σε συνδυασμό με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους δημιούργησαν ένα καταπληκτικό σύνολο.
Ονόματα όπως αυτά των Χουάν Κάρλος Ναβάρο, Πάου Γκασόλ, Μαρκ Γκασόλ, Φελίπε Ρέγιες, Χόρχε Γκαρμπαχόσα, Σέρχι Ροντρίγκεθ, Σέρχιο Γιουλ και πολλά ακόμη, μπόρεσαν να αφήσουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στα προηγούμενα τουρνουά. Πλέον, είτε λόγω αποχώρησής τους από τα παρκέ, είτε λόγω τραυματισμών η Ισπανία δεν είναι η ίδια. Ο μοναδικός που έχει μείνει για να θυμίζει πραγματικά τα παλιά ένδοξα χρόνια είναι ο Ρούντι Φερνάντεθ.
Μια νέα αρχή για την Ισπανία
Στον αθλητισμό δεν μπορείς να μείνεις στο παρελθόν, όσο επιτυχημένος κι αν ήσουν πρέπει να προχωρήσεις. Κι αυτό κάνουν οι Ίβηρες. Αρκετά νέα ταλαντούχα παιδιά θα φορέσουν το Εθνόσημο και θα προσπαθήσουν εν καιρό να κάνουν τη δική τους πορεία στις διεθνής διοργανώσεις.
Οι Τζοέλ Πάρα και Χάιμε Πραντίγια είναι οι πιο νέοι σε ένα ρόστερ που μπορεί να μην έχει το ταλέντο προηγούμενων γενεών, δεν παύει όμως να αποτελείται από ικανούς παίκτες. Επτά αθλητές από τους 12 κάνουν το ντεμπούτο τους σε Eurobasket και αυτό θα είναι μια πρόκληση.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο Ρούντι Φερνάντεθ μετρά μόνος τους 238 συμμετοχές με την Εθνική, ενώ όλοι οι υπόλοιποι τον ξεπερνούν με το… ζόρι έχοντας 288 συνολικά ματς! Είναι πολύ πιθανό οι Ισπανοί να κατεβαίνουν με ένα από τα πιο άπειρα ρόστερ στην ιστορία τους.
Είναι έτοιμοι για την πρόκληση;
«Είναι πολύ σπάνιο να είναι τόσοι πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν παίξει μαζί σε Eurobasket, Παγκόσμιο Κύπελλο ή Ολυμπιακού Αγώνες την ίδια στιγμή. Αυτό συνεπάγεται έλλειψη εμπειρίας, όμως από την άλλη πλευρά μας κάνει ‘πεινασμένους’, με θέληση να είμαστε ανταγωνιστικοί και να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σέρτζιο Σκαριόλο για την απειρία της ομάδας του.
Η «φούρια ρόχα» βρίσκεται στον πρώτο όμιλο με αντιπάλους που δεν φοβίζουν, αλλά είναι επικίνδυνοι. Τουρκια, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο, Βέλγιο και η οικοδέσποινα Γεωργία θα τεθούν στον δρόμο της και είναι δεδομένο πως δεν θα πέσουν αμαχητί.
Αυτό που μένει να δούμε είναι κατά πόσο αυτή η ολοκαίνουργια ομάδα πρόλαβε να «δέσει» κατά τη διάρκεια των φιλικών προετοιμασίας για να αποδώσει καλό μπάσκετ. Και φυσικά με δεδομένη την έλλειψη εμπειρίας, κατά πόσο θα είναι είναι ψυχολογικά έτοιμη να σηκώσει το βάρος μιας χώρας με τέτοια παράδοση.
Αν μη τι άλλο οι Ισπανοί γνωρίζουν τι χρειάζεται για να… παραχθεί ένας καλός παίκτης. Στο χέρι τους είναι να δείξουν αν θα λησμονούν το παρελθόν τα επόμενα χρόνια ή αυτό το νέο σύνολο θα βρει τον τρόπο να αποδειχθεί (έστω και λίγο) αντάξιο των προκατόχων του.