Παπανικολάου: «Το ελληνικό μπάσκετ μονοιάζει για χάρη της Εθνικής»

Ο Κώστας Παπανικολάου ήταν αυτός που έκρινε το πρώτο ματς της Εθνικής κόντρα στην Τουρκία στα Λιόσια την Παρασκευή και χθες ήταν για πρώτη φορά αρχηγός, στην επικράτηση της Πόλης.

Ο φόργουορντ του συνόλου του Σωτήρη Μανολώπουλου μίλησε στην ιστοσελίδα της ΕΟΚ για την επίσημη αγαπημένη, τα «παράθυρα», αλλά και την ενότητα, τη σύμπνοια που βλέπει να φέρνει η γαλανόλευκη στο άθλημα.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Κλείνει με το απόλυτο της επιτυχίας ένα «παράθυρο» που για σένα και κάποιους ακόμα συμπαίκτες σου ήταν όλο ιδιαιτερότητες. Τώρα που ολοκληρώθηκε, κάνε μια αναδρομή, πώς βιώσατε αυτές τις μέρες;

«Κατ’ αρχάς δεν πρέπει και δεν ξεχνάμε ότι πολλά παιδιά είμαστε παιδιά των Εθνικών ομάδων, δηλαδή μας έχει δοθεί η ευκαιρία να βγούμε στην επιφάνεια μέσα από τις Εθνικές ομάδες και τις επιτυχίες τους.

Από ‘κει και πέρα σίγουρα ήταν κάτι πρωτόγνωρο κυρίως για εμάς τα παιδιά του Ολυμπιακού που ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχαμε σε παράθυρο εν μέσω υποχρεώσεων της Ευρωλίγκας, ήταν πάρα πολύ σημαντικό, πάρα πολύ όμορφο και νομίζω είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα, εντάξει εννοείται σίγουρα μετά τις νίκες που είναι και ο βασικό, το ότι το ελληνικό μπάσκετ δείχνει να μονοιάζει ξανά.

Δείχνει να μπαίνει η Εθνική ομάδα και οι στόχοι της πάνω από κάθε συλλογικό επίτευγμα, όπως θα έπρεπε να είναι όλα αυτά τα χρόνια και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό».

Το αποτέλεσμα μετράει και αυτό λέει δύο νίκες επί του θεωρητικά ισχυρότερου αντίπαλού μας στον όμιλο. Ο πρώτος στόχος πιστεύεις ότι επιτεύχθηκε στον δρόμο για το Παγκόσμιο;

«Με βάση τα αποτελέσματα, όσο κι αν υπάρχουν εκκρεμότητες αγώνων στον όμιλο και άλλα δύο ματς για εμάς, το να μείνουμε έξω από αυτό τον όμιλο είναι πάρα πολύ δύσκολο, δεν ξέρω αν με συμπληρωμένα όλα τα ματς ήταν και ήδη εξασφαλισμένο.

Η δουλειά βέβαια δε σταματάει εδώ και η συνέχεια είναι μεγάλη αφού κάθε αποτέλεσμα το παίρνεις μαζί σου στον επόμενο όμιλο άρα κάθε ήττα ακόμα κι αν προκριθείς μπορεί να στοιχίσει μετά που παίζεται και ο μεγάλος στόχος, η πρόκριση για το Παγκόσμιο.

Ο όμιλος που διασταυρωνόμαστε έχει πολύ καλές ομάδες, οπότε θα είναι κρίμα αυτή η προσπάθεια που έφερε τις δύο νίκες με τον κύριο αντίπαλό μας για τη πρωτιά και ειδικά η εκτός έδρας, να κουβαλήσουμε άλλη μια ήττα έχοντας περάσει από εδώ.

Θα πρέπει να δείξουμε πολύ μεγάλη συγκέντρωση και στο επόμενο και τελευταίο παράθυρο αυτού του ομίλου, για να πάμε με τη μικρότερη δυνατή απώλεια στην επόμενη φάση».

-Στο πρώτο ματς νίκη με δύο δικές σου βολές, στο δεύτερο πρώτη φορά αρχηγός στην Ανδρών και μια μεγάλη εκτός έδρας επιτυχία, παρότι έχει ζήσει πολλά στην Εθνική, ένα «παράθυρο» απέκτησε ήδη περίοπτη θέση στις αναμνήσεις σου;

«Σίγουρα, η Εθνική ομάδα το έχω πει, το ξαναλέω και όποτε μου δίνεται η ευκαιρία θα το ξαναλέω, για μένα είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στην καριέρα μου.

Το να καταφέρνω λοιπόν να είμαι έστω και για ένα ματς αρχηγός στην Εθνική Ανδρών, που έχουν περάσει τόσα και τόσα μεγαθήρια, τόσα και τόσο ονόματα με τόσες και τόσες επιτυχίες και δύο από τα παιδιά είναι εδώ μαζί μας και στη αποστολή από ένα άλλο πόστο πλέον, ο Νίκος Ζήσης και ο Δήμος Ντικούδης είναι πάρα πολύ μεγάλη ευλογία για μένα και πραγματικά είμαι πάρα πολύ χαρούμενος, για το ότι αυτό συνοδεύτηκε και από μια πάρα πολύ σημαντική νίκη».

-Με την πρόκριση από αυτή τη φάση πλέον σχεδόν βέβαιη και με το καλοκαίρι γεμάτο υποχρεώσεις, φεύγει καθόλου το μυαλό και στο μεγάλο ραντεβού που έρχεται, στο Ευρωμπάσκετ ή κάθε πράγμα στον καιρό του;

«Ε, ναι, κάθε πράγμα στον καιρό του. Θα είναι κρίμα όπως είπα και πριν να χάσουμε το μυαλό μας στο επόμενο παράθυρο και να κουβαλήσουμε άλλη μια ήττα, ξαναλέω ότι και η Λευκορωσία και η Μεγάλη Βρετανία απέδειξαν ότι είναι υπολογίσιμες, νικώντας ένας εμάς κι ένας τους Τούρκους, δεν θα είναι εύκολα παιχνίδια.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Θα είναι κρίμα για την προσπάθειά μας να μην εκμεταλλευτούμε για άλλη μια φορά την έδρα μας, που θέλουμε να έχουμε την ίδια τρομερή υποστήριξη που είχαμε στα Λιόσια και να πάμε στην επόμενη φάση με αυτό που προέχει, δηλαδή τη μικρότερη δυνατή απώλεια και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε».