Nτέτμαν: «Είναι παράλογη η Ευρωλίγκα»

Ο Χένρικ Ντέτμαν, προπονητής της εθνικής ομάδας της Φινλανδίας μιλώντας στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας, αναφέρθηκε στην «κόντρα» της Ευρωλίγκας με τη ΦΙΜΠΑ.

Αναλυτικά είπε:
«Είναι παράλογο το γεγονός ότι η Ευρωλίγκα εξέδωσε μία ανακοίνωση στην οποία ισχυρίζεται ότι ανησυχεί για τον μεγάλο αριθμό των ταξιδιών που πρέπει να κάνουν οι παίκτες για τα Παράθυρα των εθνικών ομάδων, όταν το 2016 η ίδια η Ευρωλίγκα αποφάσισε σχεδόν να διπλασιάσει τα παιχνίδια της κανονικής σεζόν της δικής της διοργάνωσης”

“Ενώ η Ευρωλίγκα έχει τη μεγάλη φιλοδοξία της δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού ΝΒΑ, στην πραγματικότητα το πρωτάθλημά της έχει συρρικνωθεί στην πάροδο των ετών. Η Ευρωλίγκα διοικείται από μία μερίδα ομάδων που ανήκουν στην ελίτ και για τους υπόλοιπους αυτή η επιχείρηση δεν είναι καθόλου επικερδής. Στο μεταξύ οι ισχυροί εκατομμυριούχοι που “τρέχουν” αυτό το σόου της Ευρωλίγκας ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για την επιτυχία των ομάδων τους και τίποτα περισσότερο”.

“Το χειρότερο είναι ότι η Ευρωλίγκα μοιάζει με μία υπερδύναμη σε ένα γεωπολιτικό σκάκι. Μοιράζει των πλούτο μεταξύ των ολίγων φίλων, προσπαθεί να επηρεάσει τη μεσαία τάξη -που ονομάζονται θεατές- με εγκεφαλικά παιχνίδια και κουνάει επιδεικτικά τα όπλα της εναντίον οποιουδήποτε διαφωνεί με αυτούς και ίντσα προς ίντσα μετακινεί τα διεθνώς και παγκοσμίως αναγνωρισμένα σύνορα, προκειμένου να μην το αντιληφθεί κανείς πριν να είναι πολύ αργά”.

“Το μονοπάτι για τους νέους παίκτες από το γηπεδάκι στην αυλή του σπιτιού τους στην κορυφή του κόσμου, παραδοσιακά ανοίγεται μέσα από τις εθνικές ομοσπονδίες. Αν αυτό το μονοπάτι σταματήσει να υπάρχει, η αγορά θα γεμίσει από έναν τεράστιο αριθμό ελεύθερων παικτών που είναι πρόθυμοι να μαζέψουν το φρούτο από το δέντρο, αλλά δεν είναι έτοιμοι να μεγαλώσουν, να περιποιηθούν και να κλαδέψουν το ίδιο το δέντρο. Ένα σημαντικό παράδειγμα για αυτό είναι το σκάνδαλο που ξέσπασε στο NCAA πρόσφατα”

“Η Ευρωλίγκα ακολουθεί την επιχειρηματική λογική και μόνο αυτή. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο όχι μόνο για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά για το θεσμικό οικοδόμημα του σπορ γενικότερα. Μιλάμε για κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα απλό ζεύγος προκριματικών αγώνων εδώ κι εκεί. Μιλάμε για την εκπαίδευση των διαιτητών, την βελτίωση των νεαρών παικτών, τις βασικές καθημερινές λειτουργίες των ομάδων”.

“Σήμερα είναι το μπάσκετ. Μετά μπορεί να είναι κάποιο άλλο σπορ, το ποδόσφαιρο ίσως, από τη στιγμή μάλιστα που το ποδόσφαιρο είναι πολύ μεγαλύτερη βιομηχανία από το ευρωπαϊκό μπάσκετ”

“Η σύγκριση με το ΝΒΑ και το NCAA είναι πολύ μακριά από την δική μου κατανόηση. Το ΝΒΑ και το NCAA λειτουργούν σε ένα τελείως διαφορετικό οικοσύστημα και με διαφορετικές συνθήκες από την Ευρωλίγκα. Αυτές οι δύο λίγκες και η Ευρωλίγκα απλά δεν μπορούν να συγκριθούν”.

“Η μεγαλύτερη απειλή που διαφαίνεται σε περίπτωση που δε βρεθεί μία συμβιβαστική λύση είναι η μετακύλιση της “ευθύνης” από τις ομάδες και τις εθνικές ομάδες στους παίκτες προκειμένου να πάρουν αυτοί μία απόφαση. Η δουλειά των παικτών όμως είναι να παίζουν κι όχι να πολεμούν σε μέτωπα που έχουν ανοίξει άλλοι”.

“Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Χόρχε Γκαρμπαχόσα, ο πρόεδρος της ισπανικής ομοσπονδίας, είπε πως θα κληθούν όλοι παίκτες που αγωνίζονται στις ομάδες της Ευρωλίγκας να συμμετάσχουν στα Παράθυρα, καθώς είναι ενάντια στον ισπανικό νόμο δε δεχθούν να συμμετάσχουν στις υποχρεώσεις της εθνικής ομάδας. Θα δούμε τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση”.

“Η φιλοσοφία των Εθνικών ομάδων σε όλα τα σπορ στηρίζεται στη αρχή της ανταπόδοσης. Οταν ένας παίκτης εκπροσωπεί τη χώρα του, προσφέρει σε αυτή, στην κοινωνία του μπάσκετ και σε όλη την οικογένεια που βρίσκεται πίσω από αυτόν. Οι παίκτες εκπροσωπούν τις Εθνικές ομάδες τους όταν αναγνωρίζουν τις ρίζες τους και θέλουν να ανταποδώσουν και να μοιραστούν το κοινό καλό. Στα 25 χρόνια της θητείας μου ως προπονητής Εθνικών ομάδων έχω δει και ξαναδεί πόσο σημαντική είναι η Εθνική ομάδα για όλους τους παίκτες και με πόση εκτίμηση θέλουν να αγωνιστούν μπροστά στο κοινό τους, μπροστά στους ανθρώπους που τους υποστήριξαν στην καριέρα τους και βέβαια μπροστά στα παιδιά που θα αποτελέσουν τη νέα γενιά. Οι άνθρωποι που διοικούν την Ευρωλίγκα δεν αναγνωρίζουν τη σχέση των παικτών με τις εθνικές ομάδες τους. Όταν προτείνουν ένα σχέδιο που προβλέπει ότι όλες οι δραστηριότητες των Εθνικών ομάδων πρέπει να περιορίζονται τον Ιούλιο (μαζί και οι Ολυμπιακοί Αγώνες), λέει πολλά για για αυτούς και τις αρχές που ακολουθούν”.

“Ασφαλώς η FIBA πέρασε μερικές δύσκολες στιγμές, αλλά έμαθαν από τα λάθη του παρελθόντος και σήμερα αποτελούν ένα κορυφαίο παράδειγμα Αθλητικής οργάνωσης που αντιλαμβάνεται τις έννοιες: Διαφάνεια, δημοκρατία και κανονισμοί”

MUST READ

LIVE: Παρτιζάν – Ολυμπιακός

“Για όλους όσοι ανήκουν στη βιομηχανία του θεάματος είναι απαραίτητο να δραστηριοποιούνται στην αγορά καθ’όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Να έχουν μία full time δραστηριότητα. Ενώ η Ευρωλίγκα έχει καταφέρει να βελτιώσει την μπράντα της τα τελευταία χρόνια, η Ρεάλ Μαδρίτης συγκεντρώνει μόνο το ένα δέκατο της τηλεθέασης που συγκεντρώνει η Εθνική Ισπανίας. Με την Εθνική ομάδα της Γερμανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 καταφέραμε να προκαλέσουμε ανταγωνισμό στις τηλεθεάσεις με αυτές που είχε το ποδόσφαιρο. Οι εθνικές ομάδες μπορούν να συγκεντρώσουν μεγάλο όγκο κοινού γύρω τους, να γεννήσουν όνειρα και να δημιουργήσουν χώρο ώστε το άθλημα να μεγαλώσει. Για παράδειγμα, στο Ευρωμπάσκετ του 2017 η Φινλανδία και η Σλοβενία δημιούργησαν ένα φαινόμενο. Η Φινλανδία είχε τριπλάσια τηλεθέαση από την αντίστοιχη εθνική ποδοσφαίρου αν και το ποδόσφαιρο έχει επτά φορές περισσότερους παίκτες που ασχολούνται με το άθλημα στη χώρα σε σχέση με το μπάσκετ. Η επιστροφή στο σύστημα πρόκρισης μέσω των Παραθύρων είναι ένα μικρό κομμάτι μίας μεγαλύτερης πραγματικότητας. Είναι μία σημαντική μάχη στον πόλεμο μεταξύ των βασικών αρχών των σπορ εναντίον των απρόσωπων εμπορικών δυνάμεων”.