ΜΠΑΣΚΕΤ
Φώτα, γήπεδα γεμάτα, νέοι παίκτες, μεγάλες ομάδες και στο βάθος ένα ακόμα final- four, ένα ακόμα τρόπαιο. Μια νέα σεζόν που βρίσκει τους αιωνίους του ελληνικού μπάσκετ με μεγάλους στόχους. Οι ερυθρόλευκοι μετά την περυσινή τους παρουσία στον τελικό της διοργάνωσης ευελπιστούν να κάνουν το βήμα παραπάνω κατακτώντας την τέταρτη κούπα στην ιστορία τους. Οι […]
Φώτα, γήπεδα γεμάτα, νέοι παίκτες, μεγάλες ομάδες και στο βάθος ένα ακόμα final- four, ένα ακόμα τρόπαιο. Μια νέα σεζόν που βρίσκει τους αιωνίους του ελληνικού μπάσκετ με μεγάλους στόχους. Οι ερυθρόλευκοι μετά την περυσινή τους παρουσία στον τελικό της διοργάνωσης ευελπιστούν να κάνουν το βήμα παραπάνω κατακτώντας την τέταρτη κούπα στην ιστορία τους. Οι πράσινοι από την άλλη έχουν καιρό να βρεθούν στη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, από το μακρινό 2012, και θέλουν όσο τίποτε άλλο να επιστρέψουν εκεί για πρώτη φορά στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή. Εκτός όμως από την Ευρωλίγκα υπάρχουν και οι εντός των τειχών υποχρεώσεις οι οποίες μάλιστα άρχισαν με ντέρμπι. Εκεί στο άδειο ΣΕΦ, λόγω τιμωρίας των γηπεδούχων, η ομάδα του Πασκουάλ σαν μην πέρασε μια μέρα από τους τελευταίους τελικούς επικράτησε μπαίνοντας με το ξεκίνημα σε θέση οδηγού για την κατάληψη της πρώτης προνομιούχου θέσης στην βαθμολογία της κανονικής περιόδου. Η πρώτη αγωνιστική στην Ευρώπη βρήκε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό με ανάμικτα συναισθήματα. Οι Πειραιώτες κέρδισαν σχετικά εύκολα εντός έδρας, αν και στο Ηράκλειο, την Μπασκόνια ενώ οι νταμπλούχοι έχασαν με κάτω τα χέρια στην Βαρκελώνη από την ανανεωμένη Μπαρτσελόνα. Το ερώτημα είναι μπορούν οι δύο τους να επιβεβαιώσουν τις προσδοκίες των οπαδών τους και να πετύχουν τους στόχους ή θα περιοριστούν στην εσωτερικές τους μάχες για την εν Ελλάδι επικράτηση; Ας τους δούμε ξεχωριστά.
Το σύνολο του Τσάβι Πασκουάλ, στην πρώτη δική του εξ’ ολοκλήρου χρονιά, παρουσιάζει μια εικόνα αρκετά μπερδεμένη. Η φυγή των Τζέιμς και Μπουρούση έχει σαφέστατα κοστίσει σε ποιότητα αφού οι αντικαταστάτες τους απέχουν πολύ σε αγωνιστική αξία. Ο Ίαν Βουγιούκας δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του Γιάννη ενώ και ο Ντένμον δεν έχει την ηγετική στόφα και την άγνοια κινδύνου του προκατόχου του. Ο Ισπανός προπονητής στην περιφέρεια προσπάθησε να αντισταθμίσει κάπως τα πράγματα αναβαθμίζοντας τον Παππά κάτι που ακόμα μοιάζει δυσλειτουργικό. Η απόκτηση του Αντετοκούμπο έδωσε βάθος στα πιθανά αμυντικά σχήματα αλλά η ταυτόχρονη παρουσία του με Καλάθη στο παρκέ δυσκολεύει την επιθετική παραγωγή της ομάδας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να είναι στη θέση πέντε. Μόνο ο Γκιστ δείχνει ικανός να σταθεί σε υψηλό επίπεδο μιας και τόσο ο Βουγιούκας όσο και ο Όγκαστ για διαφορετικούς λόγους προς το παρόν δεν ανταποκρίνονται. Το κακό για τους πράσινους είναι πως η μόνη προσθήκη που έκαναν από το λεγόμενο πάνω ράφι είναι ο Ματ Λοτζέσκι. Μοιάζει απορίας άξιο γιατί δεν κινήθηκαν να αποκτήσουν τον Έρικ Γκριν και προτίμησαν έναν Αμερικανό χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές και εμπειρίες. Σταθερές και φέτος ο Ρίβερς και ο Νικ. Ερωτηματικό ο απογοητευμένος Σίνγκλετον, που τουλάχιστον στην αρχή, παρουσιάζεται ξενερωμένος.
Οι ερυθρόλευκοι από την άλλη για πρώτη φορά άλλαξαν σε τόσο μεγάλο βαθμό το ρόστερ τους. Με εξαίρεση τον Μιλουτίνοφ όλοι οι άλλοι ξένοι έφυγαν. Το θέμα κατά τη γνώμη μου είναι πως δεν αντικαταστάθηκαν επάξια.Ο Χάκετ και ο Γκριν ήταν προσωπικότητες που μπορούσαν να τραβήξουν την ομάδα στα δύσκολα κάτι που νομίζω πως δεν ισχύει για τους νέους παίκτες. Οι Αμερικανοί και ο Στρέλνιεκς ήταν πάντα στις προηγούμενες ομάδες τους δεύτερα βιολιά. Καλοί ως συμπληρωματικοί αλλά όχι για πρωταγωνιστές. Σωστή κίνηση η απόκτηση παίκτη για πίσω από τον Πρίντεζη αλλά η παραδοσιακή γκαντεμιά που κυνηγά τον Ολυμπιακό έστειλε τον Τιλί στα πιτς μέχρι νεωτέρας. Η προσπάθεια να μειωθεί η εξάρτηση της ομάδας από Σπανούλη και Πρίντεζη έπεσε για μια ακόμη χρονιά στο κενό. Ανεξήγητη η μη παραμονή του Γκριν. Οι Πειραιώτες και φέτος θα ζήσουν και θα πεθάνουν παρέα με τους αρχηγούς τους. Αν θα τους βγει άγνωστο. Ο Σφαιρόπουλος περιμένει από τους υπόλοιπους Έλληνες να βγουν μπροστά στα δύσκολα αλλά κάτι τέτοιο ή το έχεις ή όχι. Δεν διδάσκεται, δεν μαθαίνεται. Μάντζαρης, Παπανικολάου και Παπαπέτρου δεν διαθέτουν ηγετική στόφα όπως έχει φανεί χρόνια τώρα.
Συμπέρασμα; Δύσκολα τα πράγματα φέτος και για τους δύο. Με δεδομένη την ενίσχυση των υπολοίπων, την παρουσία της Χίμκι αλλά και πέντε ισπανικών ομάδων τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ακόμα και η πρόκριση στην οκτάδα των play- off θα επιτευχθεί με αίμα. Οι αιώνιοι με τις επιλογές τους δεν ενισχύθηκαν όσο θα έπρεπε για να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις. Στην Ελλάδα είναι έτσι κι αλλιώς μόνοι τους. Δεν υπάρχει κάποιος να τους αμφισβητήσει. Η όλη κουβέντα περιορίζεται στο αν θα χάσουν και κάπου αλλού πλην των μεταξύ τους αγώνων. Αν τους αρκεί αυτό ο.κ….
Ακολουθήστε στο Google News 
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από
