Υπάρχει αρχή και τέλος στο ελληνικό μπάσκετ; Με πρόεδρο τον Βασιλακόπουλο σαφέστατα και δεν υπάρχει. Μιλάμε για ένα ατέλειωτο πανηγύρι…
Αν επιχειρήσει κανείς να παρακολουθήσει την αλληλουχία αποφάσεων της Ομοσπονδίας, κινδυνεύει να ξοδέψει μια περιουσία κι αρκετές ώρες ξαπλωμένος σε έναν καναπέ ψυχολόγου, ζουλώντας το μπαλάκι για να κατεβάσει τους ρυθμούς του κι εξιστορώντας όλα όσα παρακολούθησε και τον έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση. Με τον Βασιλακόπουλο να έχει απωλέσει κάθε έλεγχο, η μία απόφαση παίζει… μπουνιές με την άλλη. Ό,τι θέλει κάνει ο απερχόμενος πρόεδρος, θεωρώντας ότι δεν θα δώσει λόγο σε κανέναν.
Έναν μήνα πριν (16 Ιουνίου), με αριθμό πρωτοκόλλου 1750, η ΕΟΚ κοινοποίησε τη Γενική Προκήρυξη Πρωταθλημάτων αγωνιστικής περιόδου 2020-’21. Σύμφωνα με το άρθρο 4, φωτογραφία που βλέπετε στο κείμενο, έχουν δικαίωμα συμμετοχής 1 κοινοτικός στην Α2 και τρεις ξένες στην Α1 γυναικών. Χθες το άρθρο 6 (άρθρα είναι αυτά, αλλάζουν) αναφέρει ότι στο πρωτάθλημα της Α2 ανδρών ΔΕΝ θα συμμετέχει κοινοτικός αθλητής.
Πριν μπούμε κι εμείς στη διαδικασία να γκουγκλάρουμε τη λέξη «ψυχολόγος», ας προσπαθήσουμε να βάλουμε (δεν γίνεται, αλλά δεν βαριέσαι) τις σκέψεις μας σε τάξη:
Να υποθέσουμε ότι λόγω covid 19, όπως ΔΕΝ θα παίξει κοινοτικός στην Α2 ανδρών, έτσι δεν θα συμμετέχουν και τρεις ξένες στην Α1 γυναικών, εκτός κι αν γνωρίζουν στην ΕΟΚ ότι ο κορωνοϊός δεν απειλεί τις γυναίκες.
Να υποθέσουμε ότι στην Ομοσπονδία ανακάλυψαν το πρόβλημα της πανδημίας μετά τις 16 Ιουνίου, καθώς μέχρι τότε δεν τους απασχολούσε το θέμα, γι’ αυτό και προχώρησαν στην ανακοίνωση της προκήρυξης, η οποία στην πορεία άλλαξε.
Να υποθέσουμε ότι συμφώνησαν όλα τα σωματεία, ότι η απόφαση ήταν ομόφωνη και πως στον Ολυμπιακό πάσχουν από διπολισμό.
Να υποθέσουμε ότι αν τα σωματεία αποφάσιζαν κατά πλειοψηφία πως θα έχουν 10 ξένους στη 12άδα, η ΕΟΚ δεν θα είχε διαφορετική άποψη. Προδήλως, αφού η απόρριψη του κοινοτικού είναι επιθυμία των ομάδων, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος εφαρμόζει στην πράξη την άμεση δημοκρατία, δίνοντας το δικαίωμα στους συλλόγους να παίρνουν τις αποφάσεις, αδιαφορώντας για την άποψη της ΕΟΚ.
Να υποθέσουμε ότι αν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που αποφάσισε να ξεκουραστεί για έναν χρόνο, θελήσει να κοουτσάρει αφιλοκερδώς τον Α.Ο. Μυκόνου, λόγω αγάπης που έχει για το νησί, θα του απαγορευτεί λόγω κορωνοϊού.
Αυτό που πλέον είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού, είναι πως η απερχόμενη διοίκηση της ΕΟΚ επιχειρεί, συστηματικά κι ανερυθρίαστα, να διαλύσει τα πρωταθλήματα. Ξεκίνησε με την… αγροτική πολιτική του «όποιος θέλει ανεβαίνει», συνεχίζει με το κλείσιμο των συνόρων για την Α2, τη στιγμή που (για την ώρα) είναι ανοιχτά για την Α1 γυναικών και το επόμενο βήμα είναι να αποφασίσει ότι οι αγώνες θα γίνονται σε ανοιχτά γήπεδα, ότι αν δεν νικά με +20 ο Ολυμπιακός θα παίρνει έναν αντί για δύο βαθμούς, ότι ο Κόροιβος (λόγω του ότι ο πρόεδρος κατάγεται από εκείνα τα μέρη) θα πάρει μπόνους 8 βαθμούς, ότι όποιος λέγεται Γιώργος και πετυχαίνει δίποντο θα μετρά για τρίποντο… Μπορεί να βρει πολλούς τρόπους για να μας τρελάνει.
Αντί επιλόγου: Εδώ και χρόνια γράφω -σ’ έναν μοναχικό δρόμο- πως η διοίκηση Βασιλακόπουλου είναι επιζήμια για το ελληνικό μπάσκετ. Πλέον και οι… τυφλοί είδαν, που έλεγε κι ο Γιάννης Ιωαννίδης. Όποιος δεν συμφωνεί (δικαίωμά του) ή έχει πρώτου βαθμού συγγένεια, ή έχει τόσο υψηλό δείκτη νοημοσύνης, που καταλαβαίνει πράγματα τα οποία εμείς οι κοινοί θνητοί δεν αντιλαμβανόμαστε.