Στην παιδεία πρέπει να είμαστε σπάταλοι γιατί είναι επένδυση

Ολα τα προηγούμενα χρόνια κυριάρχησε μια αντίληψη ότι τα πάντα στο Δημόσιο πρέπει να τα δούμε με όρους δημοσιονομικού κόστους. Ολες οι πλευρές του Δημοσίου αντιμετωπίστηκαν ως εν δυνάμει αφετηρίες «δημοσιονομικού εκτροχιασμού» και υπερχρέωσης της χώρας. Η κατεύθυνση που προβλήθηκε ήταν ότι παντού έπρεπε να υπάρξουν περικοπές.

Βέβαια, η πανδημία έδειξε ότι με κάποιους τομείς καλό είναι να μην παίζεις. Για παράδειγμα, στον χώρο της υγείας φάνηκε παγκοσμίως ότι οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, στο προσωπικό, στον προστατευτικό εξοπλισμό, στα κρεβάτια σε ΜΕΘ μπορούν την κρίσιμη ώρα να αποβούν μοιραίες και να χαθούν ζωές.

Με ανάλογο τρόπο πρέπει να δούμε και την παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της. Κάθε ευρώ που ξοδεύεται στην παιδεία είναι επένδυση και έτσι πρέπει να το βλέπουμε. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για την ψηφιακή εποχή και κάθε Σεπτέμβρη να συζητούμε για το πότε θα φτάσουν στα σχολεία όλοι οι αναπληρωτές για να σταματήσουν να χάνονται χιλιάδες ώρες διδασκαλίας.

Ούτε μπορούμε να αλλάζουμε τον χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης και αυτό να μη συνοδεύεται από μια γενναία προσπάθεια να ενισχυθούν τα πανεπιστήμια σε υποδομές και προσωπικό για να μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

]Μόνο που όλα αυτά απαιτούν να δείξουμε την απαραίτητη εμπιστοσύνη προς τους ανθρώπους της εκπαίδευσης. Ξέρουμε ότι παρ’ όλα τα προβλήματα της προηγούμενης περιόδου το πραγματικό αποτέλεσμα του εκπαιδευτικού συστήματος, σε γνώσεις, σε μαθησιακά αποτελέσματα, σε έρευνα, είναι σημαντικό. Ειδάλλως δεν θα είχαμε τόσους έλληνες πτυχιούχους να σταδιοδρομούν στο εξωτερικό. Και γι’ αυτό το αποτέλεσμα κάποιοι άνθρωποι εργάστηκαν.

Ας μην τους αντιμετωπίζουμε μετά ως τεμπέληδες ή «κολλημένους». Αλλά και τους μαθητές και τους φοιτητές ας μην τους αντιμετωπίζουμε ως «παραβατικούς».

Οι εκρήξεις και οι αντιδράσεις τους τις πιο πολλές φορές πραγματικά προβλήματα αναδεικνύουν και ειλικρινή αγωνία αποπνέουν. Ολους αυτούς η κυβέρνηση καλά θα κάνει να τους ακούσει.

Πραγματική επένδυση στην παιδεία χρειάζεται και όχι παρεμβάσεις που δεν ανταποκρίνονται σε αληθινές ανάγκες.