Οι φοιτητές δεν χρειάζονται ούτε ΜΑΤ ούτε συλλήψεις, αλλά κάποιον που να ακούσει την οργή τους.
Βγήκαν όλοι και βαράνε τους φοιτητές.
Δεν αναφέρομαι μόνο στα ΜΑΤ που τους υποδέχτηκαν έξω από την ΑΣΟΕΕ με τα απαραίτητα δακρυγόνα για το καλωσόρισμα.
Μιλάω για ένα κλίμα που φτιάχνεται στο δημόσιο λόγο.
Που θέλει να αντιμετωπίζει τους φοιτητές ως ταραχοποιούς και πιθανούς μπαχαλάκηδες.
Εγώ βέβαια στις φωτογραφίες από την ΑΣΟΕΕ δεν είδα κουκούλες αλλά χαμόγελα και σηκωμένες γροθιές.
Είδα οργή και αγωνιστικότητα.
Κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι όλες οι διαδηλώσεις μπάχαλα.
Ούτε μπορούμε να απαγορεύσουμε τις καταλήψεις και τις απεργίες.
Κομμάτι της δημοκρατίας είναι.
«Κανονικότητα» δεν μπορεί να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαμαρτυρίες ή κοινωνικοί αγώνες.
Όσο υπάρχουν προβλήματα θα υπάρχουν και αντιδράσεις.
Και έτσι λειτουργεί η δημοκρατία.
Όχι μόνο με τις εκλογές.
Ούτε μόνο με τις δημοσκοπήσεις.
Διαφορετικά, ας καταργήσουμε και τις εκλογές και ας μετράμε απλώς like στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν.
Θεωρούν ότι η κοινωνία θα έπρεπε απλώς να χειροκροτεί.
Όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ιδίως για τη νεολαία.
Δεν έχουμε καταλάβει σε ποια συνθήκη ζουν οι νέοι, οι φοιτητές και οι μαθητές.
Το σχολείο είναι σε διάλυση, με παρωχημένα βιβλία και καθηγητές τσακισμένους από την φθορά της διαχείρισης μιας εκπαίδευσης σε κρίση.
Η επιτυχία σε καλή σχολή εξακολουθεί να απαιτεί οικονομική θυσία σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα.
Οι φοιτητές περνούν όλη την ταλαιπωρία των πανελληνίων για να μπουν σε σχολές που δεν τους δίνουν προοπτική και η μετανάστευση στο εξωτερικό συνεχίζεται.
Αφού πάρουν πτυχίο και μεταπτυχιακό έχουν να αντιμετωπίσουν μια αγορά εργασίας που θεωρεί μεγάλη επιτυχία να παίρνουν 700 ευρώ για εξειδικευμένες τεχνικές θέσεις. Με τους περισσότερους να καταλήγουν στη μερική απασχόληση και τα 300 ή 400 ευρώ.
Έτσι φερόμαστε στο «μέλλον της χώρας».
Αυτά τα παιδιά δεν βλέπουν κανονικότητα αλλά αγωνία.
Και γι’ αυτό εξεγείρονται.
Λίγες εκατοντάδες ήταν το πρωί χτες στην ΑΣΟΕΕ.
Μετά το βράδυ στη διαδήλωση ήταν χιλιάδες.
Και διαδηλώσεις έγιναν σε όλη την Ελλάδα.
Τα στελέχη που θεωρούν πραγματικότητα τις εξυπνάδες στο twitter μπορεί να μην το πήραν είδηση.
Αλλά δεν σημαίνει ότι δεν ήταν πραγματικές, μαζικές και οργισμένες οι διαδηλώσεις.
Η αλαζονεία και οι δήθεν μαγκιές «νόμου και τάξης» δεν αποτελούν πολιτική.
Υπεκφυγή είναι.
Ακούστε την οργή των νέων.
Έχει πολλά να μας πει.