Ξεκινά μια δίκη-παρωδία που καλό είναι να τελειώσει γρήγορα

Ξεκίνησε επιτέλους η δίκη για «τα στημένα στο ποδόσφαιρο».

Για την ακρίβεια ξεκίνησε και διακόπηκε, πέραν όλων των άλλων γιατί κανείς δεν σκέφτηκε ότι μια δίκη με τόσους κατηγορουμένους χρειάζεται και μια αίθουσα που να χωράει τόσους δικηγόρους, κατηγορουμένους και μάρτυρες.

Είναι μια δίκη που κανονικά δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει, γιατί απλούστατα στηρίζεται σε κατηγορίες που ποτέ δεν τεκμηριώθηκαν.

Ποιος θυμάται την «εγκληματική οργάνωση»;

Ποιος θυμάται ότι αυτό που σήμερα ονομάζεται «δίκη για τα στημένα» κάποτε ήταν η «δική για την εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο».

Τότε που είχε φτιαχτεί η περιβόητη θεωρία ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει μια «εγκληματική οργάνωση», μια μαφία, μια ποδοσφαιρική «Κόζα Νόστρα» με «capo dei capi» τον… Μαρινάκη, θεωρία που τη διέψευσαν αμετάκλητα τα ίδια τα βουλεύματα.

Τότε που διάφοροι τύπου έχτισαν καριέρες (και έκαναν συλλογή από μηνύσεις) παίζοντας τις ίδιες κασέτες από «παρακολουθήσεις» που άλλοτε τις παρουσίαζαν σαν στήσιμο του πρωταθλήματος, άλλοτε σαν…. Υπόθεση Noor1;

Τότε που δέχονταν απίστευτο bullying όσοι δικαστικοί έλεγαν το αυτονόητο: ότι στοιχεία για τις παραπομπές, ιδίως αυτές που αφορούν την «εγκληματική οργάνωση» ή την επιχείρηση δήθεν αλλοίωσης αποτελεσμάτων, δεν υπάρχουν.

Γιατί αυτή η υπόθεση καλό να είναι θυμόμαστε ότι ξεκίνησε υποτίθεται από τη φιλοδοξία να έρθει η «κάθαρση» στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Μόνο που έκτοτε βέβαια από την πολλή… εξυγίανση απλώς έφτασε στο σημερινό χάλι, για να επικεντρωθεί τελικά σε… δύο ματς που όλοι υποστηρίζουν ότι δεν επηρέασαν την εξέλιξη των αντίστοιχων πρωταθλημάτων.

Κατηγορίες που δεν στέκουν

Ενδεικτικές του τρόπου με τον οποίο στήθηκε η συγκεκριμένη δίκη είναι οι κατηγορίες σε βάρος του Βαγγέλη Μαρινάκη, που κατηγορείται για δύο αδικήματα.

Το πρώτο είναι πλημμέλημα (σύσταση και συμμορία) και αναφέρεται στο ότι συνεργάστηκε με τους συγκατηγορούμενούς του για να επηρεάσουν το πρωτάθλημα.

Μόνο που η «τεκμηρίωση» της «συνεργασίας» και της «συμμορίας» είναι διαδικασίες που έγιναν ανοιχτά και δημόσια, όπως ήταν οι εκλογές στην ΕΠΟ και δημόσιες συζητήσεις με άλλους ποδοσφαιρικούς παράγοντες.

Το δεύτερο και βαρύτερο, είναι η αλλοίωση αποτελέσματος ποδοσφαιρικού αγώνα, που είναι κακούργημα επειδή έχει την επιβαρυντική συνθήκη ότι αφορά αγώνες που περιλαμβάνονταν σε στοιχηματισμό.

Τα επίμαχα παιχνίδια ήταν το ματς Ολυμπιακός – Βέροια (3-0) που έγινε στις 6-1-2013 και το ματς Ολυμπιακός – Ατρόμητος Αθηνών (2-0) που έγινε στις 4-2-2015.

Ως προς το πρώτο ματς οι κατηγορίες εμφανίστηκαν δύο χρόνια αργότερα από την τέλεση του ματς (μία υπόθεση που ξεκίνησε από καταγγελία του Δ. Μελισσανίδη και κατάθεση του Γεωργέα αρκετά αργότερα), δεν υποστηρίζονται από το σύνολο των καταθέσεων και υπάρχουν πλήθος καταθέσεων που υποστηρίζουν ότι δεν υπήρξε κάποιου τύπου παρέμβαση ώστε να χάσει η Βέροια το παιχνίδι, καθώς ήταν σαφής η διαφορά δυναμικότητας των ομάδων.

Αντίστοιχα, ως προς το δεύτερο παιχνίδι καλό είναι να θυμόμαστε ότι η βασική κατάθεση είναι του Τάκη Φύσσα που υποστήριζε ότι του είχε πει ο τότε προπονητής του Ατρόμητου Σα Πίντο ότι του είχε δώσει εντολή ο πρόεδρος της ομάδας να αποδυναμώσει την ομάδα ώστε να χάσει από την ομάδα.

Η κατάθεση αυτή διαψεύδεται από τον ίδιο τον Σα Πίντο (που χάρη σε αυτή την κατάθεση βρέθηκε κατηγορούμενος) αλλά και από όλους τους άλλους εμπλεκόμενους, ενώ ορισμένες από τις αλλαγές στη σύνθεση που υποτίθεται ότι έγιναν για λόγους «αποδυνάμωσης» στην πραγματικότητα δικαιολογούνται από ζητήματα τραυματισμών που υπήρχαν.

Και όμως αυτή η «μου είπε ο τάδε ότι του είπε ο…» κατάθεση, που έγινε από τον τότε διευθυντή ποδοσφαίρου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, θεωρήθηκε ότι τεκμηριώνει αλλοίωση αποτελέσματος.

Είναι όμως εντυπωσιακό ότι τα συγκεκριμένα δύο υποτίθεται «στημένα» παιχνίδια έχουν εξεταστεί από την UEFA και μάλιστα τόσο από την ιδιαιτέρως αυστηρή Επιτροπή Προσφυγών της UEFA αλλά και από το Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο.

Θυμίζουμε ότι με αφορμή τις κατηγορίες για στημένα είχε κάνει προσφυγή στην UEFA o Παναθηναϊκός επικαλούμενος αυτά τα παιχνίδια.

Γι’ αυτό και συμμετείχε κανονικά ο Ολυμπιακός στο Champions League στην περίοδο 2015-2016.

Είναι προφανές ότι μοναδική σκοπιμότητα εν τέλει αυτής της όλης δίωξης ήταν απλώς μια παρατεταμένη δικαστική ομηρία των εμπλεκομένων, μια που ούτε κατηγορίες στοιχειοθετούνται πραγματικά ούτε καμιά κάθαρση στο ποδόσφαιρο προωθείται

Μια δίκη που βαριούνται να πάνε ακόμη και «βασικοί μάρτυρες»

Το άλλο εντυπωσιακό με τη δίκη αυτή είναι το πόσοι μάρτυρες δεν πήγαν, συμπεριλαμβανομένων και βασικών μαρτύρων κατηγορίας.

Γιατί μπορεί να σχολιάστηκε η απουσία διαφόρων κατηγορουμένων, αλλά αυτοί εκπροσωπούνται από δικηγόρους και έχουν δικαίωμα να είναι εκεί, όμως κάποιοι μάρτυρες φαίνεται πως είχαν σημαντικότερα πράγματα να κάνουν από το να είναι εκεί, παρότι το ήξεραν και είναι υποχρεωτικό να είναι εκεί.

Μάρτυρες όπως π.χ. ο Μελισσανίδης που παρότι μάρτυρας εκπροσωπήθηκε διά της δικηγόρου του (που εισέπραξε την απάντηση της προέδρου ότι «δεν υπάρχει σειρά στο δικαστήριο, δεν μπορούμε να προγραμματίζουμε πότε θα μιλήσει ο κάθε μάρτυρας», ο Καλαïτζίδης που διαμήνυσε ότι θέτει εαυτόν στη διάθεση του δικαστηρίου, ο κατά τα άλλα λαλίστατος Φύσσας, αλλά και ο άρτι μεταγραφείς στο Open του Σαββίδη Κυριάκος Θωμαΐδης.

Τόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον τους για την κάθαρση του ποδοσφαίρου.

Από την άλλη ο άλλος τρομερός υπέρμαχος της «εξυγίανσης», ο Κωνσταντινέας παραπονιόταν λέγοντας: «μα να μας πουν τι θα γίνει. Δεν μπορεί να ερχόμαστε εδώ χάμου συνέχεια, έχουμε και δουλειές. Δεν μπορώ να αφήνω τις δουλειές μου».

Ακούγονται λίγο φαιδρά όλα αυτά;

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Μα τι άλλο περιμένατε σε μια δίκη-παρωδία που δεν στηρίχτηκε σε στοιχεία αλλά σε μεθοδεύσεις και λογική «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών;