Ο Μπαλάσκας δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση

Καλό είναι που υπήρξε άμεση αντίδραση στα όσα χυδαία και ρατσιστικά είπε ο αντιπρόεδρος της ΠΟΑΣΥ Σταύρος Μπαλάσκας, με αφορμή τις αστυνομικές επιχειρήσεις τα Εξάρχεια.

Τέτοιος λόγος δεν είναι απλώς απαράδεκτος αλλά και επικίνδυνος, όταν ακούγεται από τα χείλη «οργάνου της τάξης».

Γιατί εάν οι αστυνομικοί αρχίσουν να μιλούν και να φέρονται σαν αστυνομικοί τραμπούκοι, τότε θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα.

Όμως, θα ήταν λάθος να εκτιμήσουμε ότι ο Μπαλάσκας αποτελεί εξαίρεση ή ότι είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό.

Δυστυχώς, υπάρχει πρόβλημα στην αστυνομία με ρατσιστικές και ακροδεξιές αντιλήψεις.

Δεν αναφέρομαι απλώς στο καταγεγραμμένο γεγονός ότι τα σώματα ασφαλείας ψηφίζουν σε υψηλότερο ποσοστό ακροδεξιά κόμματα.

Κυρίως αναφέρομαι στην πραγματική ιδεολογία και στην πρακτική που εμφανίζεται.

Γιατί εκεί και ρατσιστικά στοιχεία θα δεις και κακομεταχείριση ανθρώπων και «υπέρβαση ορίων» σε αρκετές περιπτώσεις.

Φοβάμαι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις προέκυψε και από την ανοχή που έδειξαν υπηρεσιακές και πολιτικές ηγεσίες.

Ήταν η λογική ότι εφόσον θέλουμε αυτούς τους ανθρώπους για να μπορούμε και να τους στέλνουμε να δέρνουν ακόμη και συνταξιούχους, τότε ας ανεχόμαστε αυταρχικές και αντιδραστικές ιδεολογίες ώστε να βρίσκουν νόημα σε αυτό που κάνουν.

Μόνο που την ίδια στιγμή δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αστυνομικοί και συνολικά τα σώματα ασφαλείας είναι στην πρώτη γραμμή σε ζητήματα που αφορούν τα μετανάστευση, τους πρόσφυγες αλλά και την αντιμετώπιση κοινωνικών κινητοποιήσεων.

Επομένως, έχουν μεγάλη σημασία όχι μόνο οι εντολές που παίρνουν και η κεντρική κατεύθυνση αλλά και η δική τους νοοτροπία και ιδεολογία.

Γιατί για να μπορούν να χειριστούν τέτοιες καταστάσεις με επίγνωση της κοινωνικής ευθύνης που έχουν, χρειάζεται να έχουν ιδεολογία βαθιά δημοκρατική.

Διαφορετικά, εάν εμπνέονται από ρατσιστικές ή ακροδεξιές νοοτροπίες, ακόμη και εάν προσπαθούν να μην το δείξουν, τελικά αυτό θα επηρεάσει προς το χειρότερο τα καθήκοντα που θα ασκήσουν.

Γιατί τότε και ο «υπερβάλλον ζήλος» στις διαδηλώσεις και η κακομεταχείριση μεταναστών και προσφύγων γίνεται κανόνας.

Και όλα αυτά πρέπει να τα δούμε και να τα συζητήσουμε τώρα.

Γιατί η νέα κυβέρνηση έχει επιλέξει να πάει με λογική «νόμου και τάξης».

Η ίδια παρουσίασε τις «στρατιωτικές επιχειρήσεις» στα Εξάρχεια ως λύση κατά της «ανομίας».

Έχει υποστηρίξει ότι πρέπει η αστυνομία «να κάνει τη δουλειά της».

Μόνο που όλα αυτά, όταν υπάρχουν ακόμη νοοτροπίες τύπου Μπαλάσκα μέσα στην αστυνομία, απλώς θα θεωρηθούν ως «πράσινο φως» για υπέρμετρη βία και καταπάτηση δικαιωμάτων.

Αυτά συμβαίνουν όταν η αστυνομία θεωρεί ότι «είναι το κράτος» και η πολιτική ηγεσία δεν θέτει κανόνες και όρια.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Γιατί εάν δεν θέσει όρια και κανόνες τότε θα έχει και την πολιτική ευθύνη για όσα συμβούν και τις αντιδράσεις που μπορούν να προκληθούν. Και αρκετοί υπουργοί οφείλουν να το γνωρίζουν ή τουλάχιστον να το θυμούνται.