Αγνοήστε το λουμπεναριό των σόσιαλ μίντια

Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά.

Τη μεγαλύτερη ζημιά στην πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή την κάνουν τα σόσιαλ μίντια.

Είτε μιλάμε για πολιτικούς, είτε μιλάμε για wannabe πολιτικούς, το πρόβλημα στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ότι αντί για πολιτική συζήτηση για τα μεγάλα προβλήματα και το μέλλον αυτού του ταλαιπωρημένου τόπου, το μόνο που κάνουμε είναι να ασχολιόμαστε με τι πόσταρε η μία ή άλλη περσόνα που αναζητά λίγη προβολή μέσω δημοσιότητας.

Έχουμε κάνει κεντρικά πρόσωπα τον Πολάκη και κάτι τύπους και τύπισσες που κάνουν μόνο για να τραγουδάνε στο καραόκε «καλοκαίρια και χειμώνες περιμένω να φανείς» για να μας διασκεδάζουν (και λίγα χρόνια πριν κάναμε με τον ίδιο τρόπο τον Καμμένο«πολιτικό αρχηγό»).

Έχουμε φτάσει στο σημείο ποστ στο facebook να εξελίσσονται σε μείζονα πολιτικά ζητήματα ή να αποτελούν αντικείμενο ρεπορτάζ.

Σε λίγο θα φτάσουμε στο σημείο αντί για εκλογές να κάνουμε μετρήσεις για τα likes, τις κοινοποιήσεις και το είδος των emoticonπου συγκεντρώνει κάθε ανάρτηση.

Μόνο που αυτό είναι καταστροφικό.

Πρώτα από όλα γιατί τα σοσιαλ μίντια καταστρέφουν την ανθρώπινη επαφή. Δίνουν μια ψευδαίσθηση επικοινωνίας που όμως δεν είναι πραγματική.

Γιατί την παρέα, τη συντροφιά και τον έρωτα δεν μπορεί να τα υποκαταστήσει κανένα inbox.

Έπειτα, όμως, καταστρέφουν και τη δημοκρατία.

Γιατί δίνουν την ψευδαίσθηση ότι «μιλάς», «συμμετέχεις», «εκφράζεσαι», όμως την ίδια ώρα αυτοί που πραγματικά αποφασίζουν είναι στο απυρόβλητο.

Γιατί η δύναμη είναι όταν οι άνθρωποι κατεβαίνουν στο δρόμο, πηγαίνουν σε μια συνέλευση, κάθονται σε μια πλατεία για να συζητήσουν, να ψηφίσουν, να αποφασίσουν και κυρίως να δράσουν.

Όσα like και εάν μαζέψει μια κραυγή διαμαρτυρίας, δεν μπορεί να υποκαταστήσει ούτε το πανό ούτε τη διαδήλωση. Γιατί οι νόμοι καταργούνται στα οδοφράγματα, όχι στις οθόνες.

Ακόμη χειρότερα: τα σόσιαλ μίντα τις περισσότερες φορές είναι απλή εκτόνωση.

Βρίζεις τα αφεντικά, αλλά τα κάνεις από τη δουλειά σου όπου καταπίνεις κάθε ταπείνωση.

Κατηγορείς την κυβέρνηση, αλλά η διαδήλωση είναι ακόμη πιο… άμαζη.

Μουντζώνεις διαδικτυακά το σύστημα, αλλά χώνεσαι όλο και πιο βαθιά στα πλοκάμια του.

Καταγγέλλεις τους πολιτικούς αλλά συντηρείς μια νέα κατηγορία πολιτικών, σε όλα τα κόμματα, που δεν έχουν δοκιμαστεί ούτε στην εργασία, ούτε στην επιστήμη, ούτε στο κίνημα, αλλά απλώς ξέρουν να χειρίζονται την «ψευδοδημόσια σφαίρα» των σόσιαλ μίντια.

Δεν είναι τυχαίο πόσο πολύ έχει χρησιμοποιήσει τα σόσιαλ μίντια η ακροδεξιά για να σπρώξει τη δική της ατζέντα.

Αυτοί που ψάχνουν την υπερπροβολή στα σόσιαλ μίντια, καλό είναι να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν μήπως ο ναρκισσισμός τους έχει κάτι το παθολογικό.

Γιατί τότε καλύτερο είναι να κλείσουν το λογαριασμό τους και να πάνε σε ένα ψυχίατρο.

Όχι τίποτα άλλο, καλύτερα να βγάλουν κάτι παραπάνω οι ψυχίατροι και οι ψυχαναλυτές παρά να επεκτείνει και άλλο την αυτοκρατορία του ο Ζούκεμπεργκ.

Τα σόσιαλ μίντια απειλούν να σκοτώσουν τις πλατείες, τις συνελεύσεις τις πορείες, τις εκλογές.

Δηλαδή, όλες τις διαδικασίες με τις οποίες μπορείς να διαμαρτυρηθείς, να διεκδικήσεις, να αγωνιστείς, να αλλάξεις τα πράγματα.

Σε τελική ανάλυση σε μια συνέλευση, σε μια διαδήλωση, ακόμη και σε μια παρέα, εάν κανένας έλεγε μια βλακεία, έτρωγε το σχετικό φατούρο και έμπαινε στη θέση του.

Στα σόσιαλ μίντια απλώς τον πιάνει ο αλγόριθμος και τον κάνει ακόμη πιο γνωστό.