Σκανδαλώδεις εξυπηρετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ στον Λαυρεντιάδη

Mπορεί ο Παύλος Πολάκης να υποστηρίζει ότι το κλειδί της εκλογικής επιτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι «να μπουν και μερικοί φυλακή», όμως πληθαίνουν τα σημάδια ότι σε αυτούς τους «μερικούς» θα έπρεπε κανονικά να προστεθούν και στελέχη της ίδιας της κυβερνώσας Αριστεράς.

Η υπόθεση που ήρθε στο φως γύρω από την σκανδαλώδη επιμονή της ΔΕΠΑ, τη διοίκηση της οποίας διορίζει το δημόσιο, να χορηγεί φυσικό αέριο σε εταιρεία του Λαυρεντιάδη, παρότι η τελευταία απλώς δεν είχε πληρώσει εδώ και χρόνια, είναι από αυτή την άποψη ιδιαίτερα αποκαλυπτική.

Ιδίως εάν αναλογιστούμε ότι γνωρίζουμε για αυτή την υπόθεση ακριβώς επειδή ο τέως διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ, που βρέθηκε κατηγορούμενος για απιστία ακριβώς εξαιτίας της μη είσπραξης των οφειλόμενων ποσών, κατήγγειλε ότι για όλες τις ενέργειές του είχε σαφή εντολή και έγκριση από κορυφαίους υπουργούς της κυβέρνησης Τσίπρα.

Η υπόθεση αφορά τη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων που πωλήθηκε το 2009 στον όμιλο Λαυρεντιάδη έχοντας ήδη ένα μεγάλο χρέος 59 εκατομμυρίων στη ΔΕΠΑ, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη βιομηχανία είναι κατεξοχήν μεγάλος καταναλωτής φυσικού αερίου.

Ωστόσο, εντός του ομίλου Λαυρεντιάδη το χρέος προς τη ΔΕΠΑ εκτοξεύθηκε σε ακόμη πιο μεγάλα ύψη, φτάνοντας τα 120,6 εκατομμύρια ευρώ αντιπροσωπεύοντας το 80% των συνολικών οφειλών όλης της αγοράς προς τη ΔΕΠΑ αλλά και το 10% του κύκλου εργασιών. Είναι σαφές ότι ένα τέτοιο χρέος είναι πραγματική ωρολογιακή βόμβα για μια εταιρία.

Ωστόσο, το 2015 απομακρύνεται ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ που είχε στείλει εξώδικο στην ELFE (την εταιρεία συμφερόντων Λαυρεντιάδη που είχε πάρει το εργοστάσιο) για τις οφειλές της και στη θέση του τοποθετείται ο Θ. Κιτσάκος που είχε προερχόταν από τις επιχειρήσεις του Λαυρεντιάδη!

Δηλαδή σε μια επιχείρηση τοποθετείται για διευθύνων σύμβουλος ένα στέλεχος που προερχόταν από τον μεγαλύτερο οφειλέτη αυτής της επιχείρησης.

Ο Κιτσάκος αντί να πάρει μέτρα ώστε να πληρώσει η ELFE προτίμησε να της δίνει περιθώριο ή να δέχεται μεταχρονολογημένες επιταγές τρίτων εταιρειών που σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές ήταν συμφερόντων του ιδιοκτήτη της ELFE.

Αυτό σημαίνει ότι συνέχισε να δίνει η ΔΕΠΑ αέριο στην εταιρεία συμφερόντων Λαυρεντιάδη, χωρίς στην πραγματικότητα να μπορεί να εισπράξει αυτές τις επιταγές που προέρχονταν από εταιρείες-προπετάσματα, ορισμένες εκ των οποίων π.χ. είχαν την ίδια διεύθυνση για όλα τα μέλη του ΔΣ!

Η παράξενη ασπίδα προστασίας σε αυτές τις πρακτικές πήρε και οριακές μορφές. Για παράδειγμα, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γιώργος Παντελής αντικαταστάθηκε από τη θέση του προέδρου της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, ακριβώς τη στιγμή που ζητούσε στοιχεία για αυτές τις συναλλαγές και μάλιστα με μια απόφαση που πάρθηκε με οριακή πλειοψηφία από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο.

Στο μεταξύ ο Λαυρεντιάδης είχε απαλλαγεί από προηγούμενες κατηγορίες, όμως σύντομα βρέθηκε ξανά κατηγορούμενος, ύστερα και από αναφορές και της διοίκησης της ΔΕΠΑ.

Όμως, προηγουμένως ο Κιτσάκος είχε αποπεμφθεί μετά το θόρυβο που προκλήθηκε καθώς είχε αποδεχθεί, παρά τις αντιρρήσεις της νομικής υπηρεσίας της ΔΕΠΑ, την ανταλλαγή χρέους με ακίνητα, τα οποία θα έπρεπε να ήταν ελεύθερα βαρών αλλά, όπως αποδείχθηκε, όχι μόνο είχαν βάρη αλλά ήταν ήδη από το 2014 δεσμευμένα από το Ελληνικό Δημόσιο και συγκεκριμένα από τον Παναγιώτη Νικολούδη, επικεφαλής τότε της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Ωστόσο, όταν ο Κιτσάκος βρέθηκε κατηγορούμενος για την υπόθεση αυτή, τότε αποφάσισε να αποκαλύψει ότι όλα όσα έκανε ήταν σε συνεννόηση με κυβερνητικούς παράγοντες.

Συγκεκριμένα υποστήριξε ότι ήταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης αυτός που πήρε την πρωτοβουλία για διυπουργικές συναντήσεις, ενώ διυπουργική συνάντηση συντόνισε και ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης.

Επιπλέον, ο Κιτσάκος υποστήριξε ότι γνώση της όλης μεθόδευσης είχαν οι Σκουρλέτης και Σταθάκης, που πέρασαν από τη θέση του υπουργού Ενέργειας, όπως και ο Στέργιος Πιτσιόρλας και η Θεοδώρα Τζάκρη.

Είπε επίσης και άλλα, όπως π.χ. ότι ο Πιτσιόρλας ως πρόεδρος τότε του ΤΑΙΠΕΔ (που ήταν μέτοχος της ΔΕΠ) του είχε συστήσει και μελετητική εταιρεία για να εκτιμηθούν τα παραπάνω ακίνητα.

Δηλαδή, βλέπουμε υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησης να εξυπηρετούν ουσιαστικά την προσπάθεια του Ομίλου Λαυρεντιάδη, ενός ομίλου που κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε για διαπλοκή, να συνεχίσει να φεσώνει τη ΔΕΠΑ με πολλά εκατομμύρια.

Αν αυτό δεν είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της «νέας διαπλοκής», τότε πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί; Ιδίως όταν πολλά έχουν ακουστεί για διάθεση του Λαυρεντιάδη να επενδύσει σε ΜΜΕ που θα μπορούσαν να ήταν φιλικά προς την κυβέρνηση…

Άραγε για αυτή τη σκανδαλάρα θα δούμε να γράφει κανένα ποστ ο Πολάκης;