Στην τελευταία του πνοή, κόκκινη-άσπρη-ριγωτή. Νίκος Γόδας

Με αυτό τον τρόπο είχαν τιμήσει πέρσι τον Νίκο Γόδα οι οπαδοί του Ολυμπιακού στον αγώνα με την Κέρκυρα. Τον παίκτη του Ολυμπιακού που ήταν αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και μέλος του ΚΚΕ. Που πολέμησε στη Μάχη της Ηλεκτρικής κατά των Γερμανών αλλά και στα Δεκεμβριανά. Και που εκτελέστηκε στον Εμφύλιο, στις 19 Νοεμβρίου 1948, αρνούμενος να υπογράψει «δήλωση μετάνοιας», με τελευταία του επιθυμία να φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα.

Δεν ήταν ο μόνος παίκτης του Ολυμπιακού που είχε δράση στην αντίσταση και το λαϊκό κίνημα. Από τα προπολεμικά αστέρια του Ολυμπιακού ήταν και ο Μιχάλης Αναματερός που στην Κατοχή στρατεύτηκε στο ΕΑΜ και σκοτώθηκε το 1944 στα Δεκεμβριανά.

Με υπερηφάνεια φόρεσε τη στολή του μαχητή του εφεδρικού ΕΛΑΣ ο Αντρέας Μουράτης, «για να είναι όλοι οι άνθρωπο ίσοι», που πήρε μέρος όπως κι ο Γόδαςστη μάχη της Ηλεκτρικής το 1944 και στη συνέχεια έγραψε ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο με τη φανέλα του Ολυμπιακού, μην διστάζοντας να οργανώσει την πρώτη ιδιότυπη απεργία παικτών της εθνικής ομάδας για να αρχίσουν να παίρνουν οδοιπορικά.

Τέσσερις μακρονησιώτες παίκτες του Ολυμπιακού (Νίκος Πολίτης, Διονύσης Γεωργάτος, Ηλίας Μαλαμόπουλος, Γιώργος Δαρίβας) ήταν στην «Μεικτή Μακρονήσου» στον περίφημο αγώνα με τον Ολυμπιακό το Γενάρη του 1949, τη μόνη ήττα στην ιστορία της ομάδας του Πειραιά που οι οπαδοί πανηγύρισαν σαν νίκη.

Γιατί το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι τελικά μια μπάλα και μια φανέλα, αλλά πάνω τους γράφεται η ιστορία ενός τόπου.