Ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης αποφάσισε να ξεκινήσει την προεκλογική του εκστρατεία σε βάρος της ΕΡΤ και των φορολογουμένων
Την Τρίτη ο πρωθυπουργός έκανε διάφορες εξαγγελίες που αφορούσαν την πρόθεση αυτής της κυβέρνησης να προχωρήσει σε τομές και να ξηλώσει «τις στρεβλώσεις του παρελθόντος».
Ως γνωστόν μία από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος ήταν και ο τρόπος που οι κυβερνήσεις του «παλαιού πολιτικού κατεστημένου» αντιμετώπισαν το κράτος ως τσιφλίκι, ως ρουσφετολογικό μηχανισμό και ως εργαλείο εξυπηρέτησης «ημετέρων» και κάθε λογής πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης αποφάσισε να υλοποιήσει την Τρίτη αυτήν την πρωθυπουργική δέσμευση, ακριβώς με το να χρησιμοποιήσει την ΕΡΤ, έναν πολύπαθο φορέα του δημοσίου, ως περίπου κυβερνητικό τσιφλίκι για να μπορέσει μπαίνοντας στην προεκλογική περίοδο να «πουλήσει έργο», εξασφαλίζοντας υποτίθεται την έναρξη του πρωταθλήματος.
Χωρίς να τηρήσει ούτε καν τα προσχήματα, ανακοίνωσε ο ίδιος και ούτε καν η διοίκηση της ΕΡΤ, ότι προχωράει σε συμφωνία με τις 7 «άστεγες» ομάδες της Super League για να πάρει η δημόσια τηλεόραση τα τηλεοπτικά δικαιώματα καταβάλλοντας 17 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, για 2+2 χρόνια, με τη συνολική ετήσια δαπάνη να μπορεί να φτάσει, μαζί με διάφορα μπόνους, ακόμη και τα 25 εκατομμύρια.
Το ποσό αυτό είναι υπέρογκο. Δεν αντιστοιχεί σε κανένα βαθμό στην αξία των συγκεκριμένων τηλεοπτικών δικαιωμάτων, που σε συνθήκες βαθιάς κρίσης του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι πολύ χαμηλότερη. Αυτό δείχνει και το γεγονός ότι η μόνη άλλη προσφορά που έγινε, από το Epsilon, ήταν στα 12 εκατομμύρια το χρόνο.
Το πραγματικό κόστος για την ΕΡΤ μάλιστα είναι μεγαλύτερο, γιατί στα χρήματα που θα καταβάλλει ως δικαιώματα, θα προστεθεί και το κόστος παραγωγής (βαν εξωτερικών μεταδόσεων, συνδέσεις, αποστολή δημοσιογράφων και τεχνικών). Μάλιστα, ήδη η ΕΡΤ είναι επιβαρυμένη με το κόστος για τα δικαιώματα και την κάλυψη της Football League αλλά και άλλων αθλημάτων.
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι ένα πράγμα η ΕΡΤ να κυνηγάει μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις όπως τo Μουντιάλ, που μπορεί να έχουν υψηλό κόστος, αλλά φέρνουν τηλεθέαση και διαφημιστικά έσοδα, και άλλο πράγμα να λειτουργεί ως μοχλός επιδότησης συγκεκριμένων ποδοσφαιρικών ομάδων και ως παράρτημα του υπουργείο Αθλητισμού.
Να το πούμε διαφορετικά: ποια ήταν η επιχειρηματολογία τότε της κυβέρνησης Σαμαρά –Βενιζέλου και έριξε το «μαύρο» στην ΕΡΤ; Ότι είναι ένας οργανισμός που σπαταλά πόρους και βαραίνει τον φορολογούμενο. Τι είχαμε πει εμείς τότε; Κάτω τα χέρια από την ΕΡΤ, εάν αφήσετε τη δημόσια ραδιοτηλεόραση ελεύθερη από κυβερνητικές και κομματικές παρεμβάσεις μπορεί να αναπτυχθεί. Τι έρχεται και κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο Γ. Βασιλειάδης; Θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με την ΕΡΤ, επιβαρύνοντάς της με τηλεοπτικό προϊόν που η ΕΡΤ δεν το χρειάζεται (ή δεν το χρειάζεται σε τέτοιο κόστος) και ανοίγοντας το δρόμο να βρεθεί ξανά σε δεινή οικονομική θέση.
Την ίδια που η ΕΡΤ είναι ήδη χρηματοδοτικά πιεσμένη, καθώς θα πρέπει κάθε χρόνο να αποδίδει το «πλεόνασμά» της στο δημόσιο ταμείο για την κάλυψη του χρέους, την ίδια ώρα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα όποια έσοδά της είτε από το ανταποδοτικό τέλος που καταβάλλουμε όλοι είτε από διαφημίσεις για αναβαθμίσει την ποιότητα του προγράμματός της, ενημερωτικού και ψυχαγωγικού, έρχεται η κυβέρνηση να της φορτώσει τη Super League και μάλιστα με όρους πλειοδοσίας!
Γιατί πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: το πρόβλημα με τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο «δεν πουλάει» με τη σημερινή του κατάσταση. Αρκετές ΠΑΕ δεν έχουν καταλάβει ότι η ιδιότητα της «ανώνυμης εταιρείας» δεν αφορά το ότι έχουν ΑΦΜ αλλά ότι σκέπτονται με όρους επένδυσης και προσφοράς ποιοτικού προϊόντος. Οι φίλαθλοι απομακρύνονται και δεν μένουν «καρφωμένοι» στις οθόνες όπως παλιότερα. Η ΕΡΤ δεν πρόκειται να βγάλει τα λεφτά που θα δώσει. Για να μπορέσει να «πουλήσει» ξανά το ποδόσφαιρο απαιτούνται τομές, ώστε να γίνει ξανά ελκυστικό και συναρπαστικό.
Υποτίθεται ότι ο Βασιλειάδης όλα αυτά τα ήξερε και τα προσπαθούσε. Είχε διάφορες ενδιαφέρουσες προτάσεις και για τις τομές που χρειάζονται, που δεν περιορίζονται μόνο στη μείωση του αριθμού των ομάδων στη Super League, αλλά και για την εξεύρεση πόρων για τον αθλητισμό. Όμως, σύντομα φάνηκε ότι η λογική της κυβέρνησης δεν ήταν η λύση προβλημάτων, αλλά η εξυπηρέτηση συμφερόντων, τοπικών ή άλλων, σε μια καθαρά προεκλογική λογική.
Και έτσι η γραμμή που τελικά κυριάρχησε ήταν η γραμμή «Βασιλειάδη δώστα όλα», η γραμμή που λέει ότι επιβαρύνουμε έναν δημόσιο φορέα, την ΕΡΤ, και σε τελική ανάλυση τα δημόσια ταμεία και τον έλληνα φορολογούμενο, με υπέρογκα κόστη για να μπορούμε μετά να λέμε ότι «λύσαμε το πρόβλημα του ποδοσφαίρου» και «κατόπιν ενεργειών μας ξεκινάει το πρωτάθλημα».
Μόνο που ο λογαριασμός αυτού του «κατόπιν ενεργειών μας» παραείναι μεγάλος και για την ΕΡΤ, και για τα δημόσια έσοδα και για όλους μας.
Και το κυριότερο: αντί για προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων του ποδοσφαίρου, αυτό που έχουμε είναι διαιώνιση της σημερινής κακοδαιμονίας και των σημερινών αδιεξόδων. Και μάλιστα με «κρατική χορηγία».