Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να «μεταρρυθμίσει» και τον Ολυμπιακό

Η Αυγή, το επίσημο κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ για να μην ξεχνιόμαστε, αποφάσισε να ασχοληθεί με τον Ολυμπιακό. Και το έκανε με άρθρο ενός συντάκτη που δεν μπορούμε να θυμηθούμε να έχει γράψει κάπου άλλο (πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι πρόκειται μάλλον περί ψευδώνυμου) ο οποίος ούτε λίγο πολύ λέει ότι «αυτός ο Ολυμπιακός δεν είναι ο δικός μας», κατηγορεί τη σημερινή διοίκηση ότι πρόσκειται στη Νέα Δημοκρατία και τη Χρυσή Αυγή και εμμέσως πλην σαφώς κάλεσε σε αλλαγή ηγεσίας.

Όλα αυτά διανθίζονται με την απαραίτητη αναφορά στον Νίκο Γόδα, τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης που εκτελέστηκε στον Εμφύλιο, που κατά τη γνώμη του δεν τιμάται όσο πρέπει από την τωρινή διοίκηση της ομάδας.

Μικρή σημασία έχει για τον «συντάκτη» του συγκεκριμένου κειμένου το γεγονός ότι ένα μικρό ψάξιμο να έκανε, θα έβλεπε ότι πολύ συχνά και αθλητικές ιστοσελίδες ακόμη και «οπαδικά» μέσα αναφέρονται στον Γόδα ή ότι σηκώνονται πανό στη μνήμη του στα ματς του «Θρύλου». Γιατί οι οπαδοί του Ολυμπιακού την ιστορία της ομάδας και τη γνωρίζουν και δεν τη χαρίζουν και δεν περιμένουν την Αυγή για την μάθουν.

Ο Ολυμπιακός είναι μια μεγάλη ομάδα, βαθιά ριζωμένη στα λαϊκά στρώματα, εφόσον όχι μόνο της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά αλλά και όλης της Ελλάδας, αλλά και ταυτόχρονα διαταξική, αποτελώντας μια ακτινογραφία της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας, αυτών που την ενώνουν και αυτών που τη διαιρούν.

Οι ποδοσφαιρικές ομάδες δεν είναι κόμματα. Δεν διαλέγει κανείς ομάδα επειδή είναι «αριστερή» ή «δεξιά». Τη διαλέγει για χίλιους λόγους, επειδή όλοι στη γειτονιά τη στηρίζουν, επειδή εκείνη την πρώτη χρονιά που αποφασίζει να διαλέξει ομάδα αυτή πάει καλά, επειδή ήταν ο πατέρας του οπαδός κ.λπ.

Προφανώς και φτιάχνονται ταυτότητες αλλά αυτές είναι πάντα σύνθετες και συχνά αντιφατικές. Και αυτή είναι η γοητεία του ποδοσφαίρου.

Είναι το να είναι φανατικοί τιφόζι της Γιούβε και ο μεγαλοβιομήχανος Ανιέλι και ο κομμουνιστής ηγέτης Τολιάτι. Είναι η συνάντηση όλων των κοινωνικών τάξεων στη Μπάρτσα. Είναι η εκρηκτική συνύπαρξη δεξιών και αριστερών κλαμπ οπαδών στις αντίπαλες θύρες της Παρί Σαιν Ζερμαίν.

Επίσης, με λίγες εξαιρέσεις συμμετοχικής ιδιοκτησίας, που στην Ελλάδα δεν περπάτησαν, οι ομάδες έχουν ιδιοκτήτες. Και αυτοί τις τελευταίες δεκαετίες είναι συνήθως μεγαλοεπιχειρηματίες που έχουν τα κεφάλαια που απαιτούνται και που θέλουν να τα ρισκάρουν και που έχουν, επίσης, την επιχειρηματική αντίληψη να προσπαθήσουν να φέρουν έσοδα και κέρδη.

Και οι ιδιοκτήτες δεν κρίνονται για τις απόψεις τους αλλά για το τι έκαναν στην ομάδα. Εάν έφεραν λεφτά, εάν βοήθησαν να σταθεί στα πόδια της, εάν είχε επιτυχίες. Έτσι κρίνονται και όχι από το εάν θα έκαναν για γραμματείς νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ.

Και ο Μαρινάκης όλα τα παραπάνω τα έκανε για τον Ολυμπιακό. Με τα αναπόφευκτα λάθη, αλλά τα έκανε. Και τώρα όντως βοηθάει την ομάδα να κάνει καινούρια αρχή.

Αυτό ενοχλεί προφανώς τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει αποφασίσει να πάει στις εκλογές με μια σταλινική εκδοχή «κατασκευής ενόχων», ακόμη και εάν αυτό σημαίνει απλώς σκευωρίες. Το βασικό είναι να μπορούν να μπαίνουν στην ίδια σελίδα οι λέξεις Noor-1, Μητσοτάκης, κουμπάρος, Μαρινάκης, Χρυσή Αυγή.

Μικρή σημασία έχει για αυτούς ότι η πραγματική δικαστική διερεύνηση (όχι ο υπερβάλλων ζήλος ορισμένων ανακριτριών χωρίς στοιχεία και τεκμήρια) δείχνει το ανυπόστατο των κατηγοριών, ότι πιθανώς ο Τσίπρας να έχει συναντήσει τον Μαρινάκη περισσότερες φορές από ό,τι ο Μητσοτάκης ή ότι ουδέποτε υπήρξε ισχυρή παρουσία της Χρυσής Αυγής μέσα στους οργανωμένους οπαδούς του Ολυμπιακού (ποιος ξεχνάει ότι ο δολοφονημένος από τους χρυσαυγίτες Φύσσας ήταν οπαδός του Ολυμπιακού;). Το βασικό είναι να συντηρείται το «αφήγημα».

Και για αυτό πρέπει κάποτε να σταματήσει η κοροϊδία με το No Politica. Όσοι ξέρουν από το ποδόσφαιρο, ξέρουν πολύ καλά τα προβλήματα που υπάρχουν με τη FIFA για τα πολιτικά συνθήματα μέσα σε ματς, όπως και ξέρουν ότι οι ομάδες κρίνονται από τη διεθνή πορεία τους. Αυτό ήταν και τίποτα άλλο: μια προσπάθεια αναγκαστικής συμμόρφωσης με διεθνείς κανονισμούς, όπως κάνουν και οι άλλες ομάδες.

Και όμως χρόνια τώρα επιμένουν διάφοροι Συριζαίοι να αναπαράγουν το μύθο ότι το NoPolitica ήταν υποτίθεται ο συγκαλυμμένος τρόπος να ενισχυθεί η Χρυσή Αυγή. Δηλαδή, μια ομάδα που έχει στους οπαδούς της αυτή την κοινωνική σύνθεση και αυτή την ιστορία και έχει οπαδό δολοφονημένο από τη φασιστική οργάνωση, θα πήγαινε να στήσει ολόκληρη μεθόδευση για να στηρίξει την Χρυσή Αυγή!

Έφτασαν μέχρι του σημείου να υπάρξει και ντοκιμαντέρ επί του θέματος από τους Συριζαίους που φτιάχτηκε με τη γνωστή μέθοδο, όποιος λέει πράγματα που δεν ταιριάζουν με αυτά που έχουμε προαποφασίσει, απλώς κόβουμε αυτά που λέει.

Ο Ολυμπιακός έχει ένα στέρεο ιδιοκτησιακό καθεστώς που δεν μπορεί να αλλάξει. Αυτό το ξέρουν όσοι θα ήθελαν μια «άλλη κατάσταση» και άρα επιλέγουν μια κλιμακούμενης έντασης στρατηγική φθοράς, με συνεχείς και ανακυκλούμενες κατηγορίες, με διαρκή ανάδειξη των ίδιων θεμάτων στην προσπάθεια να δημιουργήσουν μια «εξέγερση των οπαδών», ένα είδος ποδοσφαιρικής «πορτοκαλί επανάστασης» μπας και πετύχουν κάτι.

Βέβαια το σχέδιό τους είναι καταδικασμένο σε αποτυχία πρώτα και κύρια γιατί καμιά «εξέγερση των οπαδών» δεν είναι στον ορίζοντα. Αντίθετα, οι πραγματικοί δείκτες, όπως είναι π.χ. ο αριθμός των εισιτηρίων διαρκείας που πωλούνται, δείχνουν μεγάλη εμπιστοσύνη των οπαδών στην ομάδα.

MUST READ

Live η αναμέτρηση της Λίβερπουλ με τη Σαουθάμπτον

Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι στην κυβέρνηση να αναλογιστούν ότι οι μεγάλες ομάδες δεν είναι «ομάδες συμφερόντων». Έχουν ιστορία, ταυτότητα, συλλογική μνήμη, κριτήρια και οπαδούς που ούτε γίδια ούτε πρόβατα είναι. Ξέρουν, εκτιμούν και κρίνουν τον καθένα γι’ αυτό που πραγματικά κάνει, ανεξαρτήτως του πώς το παρουσιάζει.