Κολωτούμπα αλά Τσίπρας από τον Ντιέγκο

Οι «τυχεροί» επαναστάτες (με αιτία) είναι κυρίως εκείνοι που χάνουν τη ζωή τους παλεύοντας για τα ιδανικά τους. Το όνομά τους γράφεται ανεξίτηλα στην Ιστορία και οι πράξεις με τις ιδέες τους θα κρίνονται στο βάθος των αιώνων.

Εκείνοι που τραβάνε το μεγαλύτερο ζόρι, είναι εκείνοι που καλούνται να… γεράσουν, παρέα με τα πιστεύω τους. Και αυτό γιατί ο χρόνος μπορεί να αλλοιώσει τα πάντα. Είναι δύσκολο να παραμείνεις πιστός και συνεπής στα όσα διαλαλούσες επί σειρά ετών. Και αυτός ο βαθμός δυσκολίας είναι που δίνει ακόμη μεγαλύτερο κύρος και ιστορικό «όγκο» στους ελάχιστους που τα καταφέρνουν κόντρα στους ολοένα και πιο ισχυρούς Θεούς και Δαίμονες που βρίσκουν στο διάβα της διαδρομής τους.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κι ενώ ο Ντιέγκο Μαραντόνα εξακολουθούσε να μαγεύει τα πλήθη εντός γηπέδων, προκαλούσε ποικίλα σχόλια η εικόνα του Πελέ να περιφέρεται στα γήπεδα που φιλοξενούσαν αγώνες Μουντιάλ κάνοντας τον πρεσβευτή μιας πιστωτικής κάρτας.

Σήμερα το ερώτημα που απασχολεί τους ποδοσφαιρόφιλους για το ποιος είναι καλύτερος στον κόσμο αφορά δυο ποδοσφαιριστές που έχουν σχεδόν παράλληλη πορεία, (συν)αγωνίζονται στις ίδιες διοργανώσεις, αντιμετωπίζουν τις ίδιες δύσκολες άμυνες και έχουν απέναντί τους – και στο πλευρό τους ενίοτε – τους ίδιους μιντιακούς μηχανισμούς.

Πριν από τριάντα χρόνια όλοι ξέραμε ότι ο Ντιέγκο Μαραντόνα είναι ο καλύτερος στη γη. Εκείνη τη στιγμή. Έτσι η συζήτηση περιστρεφόταν στο ποιος ήταν καλύτερος όλων των εποχών. Είχε ξεπεράσει ο Ντιεγκίτο το μύθο του Πελέ ή όχι; Ο ένας μάγευε τα πλήθη στα σαφώς πιο απαιτητικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και διοργανώσεις, ενώ ο άλλος είχε περιορίσει τις εμφανίσεις του στη Σάντος της Βραζιλίας. Αλλά είχε κατακτήσει τρία Μουντιάλ, έστω κι αν στο ένα είχε τραυματιστεί νωρίς.

Μοιραία στη συζήτηση έπεφτε και η εικόνα τους εκείνη τη στιγμή. Ο ένας ήταν ο «Επαναστάτης» που τα έχει βάλει με το κατεστημένο της Ιταλίας, της FIFA και όλου του πλανήτη, ενώ ο άλλος έκανε διαφημίσεις. Προφανώς, αφού δε μπόρεσε-ήθελε να γίνει προπονητής ή παράγοντας, βρήκε την πιο εύκολη διέξοδο που του πρόσφεραν οι περιστάσεις.

Και επιστρέφουμε στο σήμερα. Εποχή κατά την οποία ο Πελέ, κατά δυο δεκαετίες μεγαλύτερος του Μαραντόνα, έχει… αποσυρθεί στο παρασκήνιο και έχει μειώσει στο ελάχιστο τις εμφανίσεις του, ο «Ντιεγκίτο» έβγαλε το προσωπείο του επαναστάτη, έγινε σύμμαχος της άλλοτε «μισητής» και διαπλεκόμενης FIFA και περιφέρει τις γκριμάτσες, χειρονομίες και εμπρηστικές δηλώσεις του στα γήπεδα του Μουντιάλ της Ρωσίας. Πάντα με την ευγενική χορηγία εταιρείας αθλητικών ειδών.

Δεν είναι κακό. Τον Ντιέγκο οι περισσότεροι τον αγαπήσαμε σαν ποδοσφαιριστή. Κάποιοι τον αγαπήσαμε σαν αντισυμβατικό σούπερ σταρ. Κάποιοι και σαν επαναστάτη. Παραμένει θεμιτό να ψάχνει τρόπους να χρηματοδοτήσει το lifestyle που ο ίδιος επέλεξε. Αυτό όμως που τον γκρεμίζει από ίνδαλμα στο μυαλό και την ψυχή των περισσότερων είναι η αλά  Τσίπρας κωλοτούμπα του.

Κερδίζοντας κάποια λεπτά δημοσιότητας – σε παγκόσμιο επίπεδο φυσικά, Μαραντόνα είσαι – είχε δηλώσει ότι η νίκη της Αγγλίας επί της Κολομβίας ήταν αποτέλεσμα «μνημειώδους ληστείας» συμπληρώνοντας ότι «μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο διαιτητής είναι Αμερικανός. Αυτός θα ξέρει σίγουρα καλύτερα το μπέιζμπολ από το ποδόσφαιρο». Δεν ήταν η πρώτη φορά, ούτε μάλλον η τελευταία.

Ήταν όμως, η πρώτη φορά που ο μεγάλος «επαναστάτης» και μαχητής απέναντι στο κατεστημένο, αναγκάστηκε να τα γυρίσει έπειτα από την παρέμβαση της διεθνούς ομοσπονδίας.

«Προκαλεί λύπη να διαβάζουμε τέτοιες δηλώσεις από έναν παίκτη που έγραψε την ιστορία του αθλήματός μας. Τα πρόσθετα σχόλια και οι υπαινιγμοί είναι εντελώς αβάσιμοι και ακατάλληλο» ανέφερε σε επίσημη δήλωσή του εκπρόσωπος της FIFA σπεύδοντας μάλιστα να σημειώσει ότι «ο Μαραντόνα σε καμία περίπτωση δεν εκφράζει την άποψη των θρύλων του ποδοσφαίρου, οι οποίοι βρίσκονται στη Ρωσία ως καλεσμένοι της διεθνούς ομοσπονδίας για αυτή τη διοργάνωση».

Το γεγονός ότι ο Ντιέγκο Μαραντόνα φέρεται να λαμβάνει περίπου 10.000 ευρώ για κάθε ματς το οποίο παρακολουθεί στα γήπεδα της Ρωσίας και η προοπτική να συνεχιστεί η συνεργασία του με τη FIFA ανέκρουσε πρύμναν. Έτσι αναρτώντας μια φωτογραφία του με τον πρόεδρο της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο δήλωσε ότι «Παρασυρόμενος από τον ενθουσιασμό και την υποστήριξή μου στην Κολομβία, είπα την επόμενη ημέρα κάποια πράγματα, το παραδέχομαι, ήταν απαράδεκτα. Ζητώ συγγνώμη από τη FIFA και τον πρόεδρό της Τζιάνι Ινφαντινο. Αν και μερικές φορές έχω απόψεις αντίθετες με εκείνες των διαιτητών, τρέφω απόλυτο σεβασμό για το έργο – όχι εύκολο – της διεθνούς ομοσπονδίας και των διαιτητών».

Δύσκολοι καιροί για επαναστάτες…