Ο Καρτερός και η έμμισθη παρέα του θεωρούν ότι μπορούν να δίνουν μαθήματα δημοκρατίας

Λύσσαξαν πάλι οι γνωστοί κονδυλοφόροι του επικοινωνιακού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Και πρώτος και καλύτερος ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Θανάσης Καρτερός, γνωστός που ως αυτός που έχει το άχαρο καθήκον να μεταφράζει στον πρωθυπουργό τα μπινελίκια του Ιβάν Σαββίδη, όταν ο τελευταίος έχει παράπονα από την κυβέρνηση που δεν του στέλνει το πρωτάθλημα με κούριερ στο σπίτι.

Αιτία; Ότι τόλμησε ο Βαγγέλης Μαρινάκης να μιλήσει για «χούντα που θα περάσει». 

Βαριά κουβέντα, θα μου πείτε, ιδίως σε μια χώρα όπου ξέρουμε οδυνηρά τη διάκριση ανάμεσα σε χούντες και δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Δεν έχω καμιά αντίρρηση. 

Όμως, το πρόβλημα δεν είναι τι είπε μέσα στην οργή του ένας οικονομικός και ποδοσφαιρικός (και όχι πολιτικός) παράγοντας που έχει μπροστά αρκετό διάστημα δικαστικής εμπλοκής, για μια υπόθεση για την οποία όλοι ξέρουν ότι στο τέλος θα απαλλαγεί κάθε κατηγορίας και στην οποία είναι μπλεγμένος εξαιτίας συνειδητών επιλογών πολιτικών και επιχειρηματικών παραγόντων.

Το πρόβλημα είναι πώς σήμερα προσπαθούν να διεκδικήσουν «δημοκρατικά εύσημα» οι εκπρόσωποι μιας κυβέρνησης που διεκδικεί πρωτείο ως προς τον κυνισμό. Μια κυβέρνηση που κατηγορεί όλους τους άλλους για νεοφιλελεύθερους την ίδια ώρα που έχει κάνει τις περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και έχει δεσμευτεί για μνημόνια μέχρι το… 2045.Μια κυβέρνηση που κατηγορεί όλους τους άλλους για αυταρχισμό και καταστολή, την ίδια ώρα που επί των ημερών της ούτε η αντιτρομοκρατική νομοθεσία τροποποιήθηκε, ούτε σταμάτησαν οι υποθέσεις τύπου Ηριάννας, ούτε δίνονται νόμιμες άδειες στον Κουφοντίνα. Μια κυβέρνηση που με την παραμικρή αφορμή βαφτίζει όλους τους άλλους διαπλεκόμενους, την ίδια ώρα που διευκόλυνε τον Καλογρίτσα, έτρεχε να κάνει όλα τα χατίρια στον Μελισσανίδη και ανέδειξε τον Ιβάν Σαββίδη σε εθνικό ευεργέτη.

Και τώρα αυτή η κυβέρνηση, που έγραψε και ξαναέγραψε την ραδιοτηλεοπτική νομοθεσία με βασικό κριτήριο να διαμορφώσει όρους για τη νέα διαπλοκή, που έχει στα χέρια της την ΕΡΤ, το ΑΠΕ, το Έθνος, την Αυγή, την ΕΦΣΥΝ, το Documento, το Epsilon, το Kontra, σπεύδει να μιλήσει για  «Χούντα Μαρινάκη» επειδή ο τελευταίος έβαλε κεφάλαια για να μην κλείσει ένας από τους ιστορικότερους εκδοτικούς ομίλους της χώρας, χωρίς να θέλει να αλλάξει ούτε τη γραμμή ούτε τη φυσιογνωμία.

Είναι η ίδια κυβέρνηση που ενώ κλείνει τη δημοκρατία και τα δικαιώματα σε όλες τις κλίσεις, δεν έχει κανένα πρόβλημα όταν ο Καμμένος με τον Κοντονή ουσιαστικά κάνουν ανοιχτές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, όταν εισαγγελείς κάνουν διακοπές μαζί με ανακριτικούς υπαλλήλους ή συναντούν υπουργούς σε ακριβά θέρετρα, όταν δικαστικοί που σέβονται τη νομιμότητα αντιμετωπίζουν διαπόμπευση από τον κάθε Μάκη Τριανταφυλλόπουλο.

Και τα γράφει αυτά κάποιος σαν τον Καρτερό, που κάποτε ήταν δάσκαλος δημοσιογραφίας στον Ριζοσπάστη και τώρα έχει καταντήσει να γίνεται δάσκαλος στρεψοδικίας, με μόνο κριτήριο απλώς να δικαιολογήσει τις επιλογές ενός πρωθυπουργού, που ενώ ανέβηκε στην εξουσία εκπροσωπώντας την ελπίδα και την αξιοπρέπεια, την ίδια ώρα δεν είχε κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα τα οποία όσο ήταν στην αντιπολίτευση κατήγγειλε. 

Χούντα δεν έχουμε. Δεν έχουμε, όμως, και ακριβώς δημοκρατία σε πλήρη λειτουργία. Έχουμε μια εκλεγμένη κυβέρνηση που εκλέχτηκε λέγοντας ψέμματα και εδώ και τρισήμιση χρόνια ακυρώνει κάθε έννοια δημοκρατίας χρησιμοποιώντας την εξουσία ως εργαλείο για να κάνει δουλίτσες. 

Κόψτε το σανό. Λερώσατε τη σημασία της Αριστεράς, όπως έχουν λερώσει οι Χρυσαυγίτες τη σημαία.