Καλή η μαγκιά του λιμανιού. Αρκεί να είναι του Πειραιά, όχι της Νάπολης.

«Με απειλές δεν χτίζεται εμπιστοσύνη». Με αυτό τον τρόπο περιέγραψε ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος το είδος της μεταχείρισης που του επιφύλαξη ο ιδιοκτήτης της ΑΕΚ Δημήτρης Μελισσανίδης. Αφορμή το αυτονόητο: ο Χριστοδουλόπουλος, MVP της ΑΕΚ στο φετινό πρωτάθλημα, ζήτησε… αύξηση στο σχετικά χαμηλό συμβόλαιο  που είχε τα τελευταία δυο χρόνια  ύψους 250.000 το χρόνο. Αντ’ αυτού εισέπραξε άρνηση, τον κράτησαν έξω από τον τελικό και προφανώς τον απείλησαν.

Το ποιες μπορεί να ήταν οι απειλές που άκουσε ο παίκτης του δικεφάλου μπορούμε να το συνάγουμε από όσες απειλές έχει εκστομίσει κατά καιρούς ο Δημήτρης Μελισσανίδης.

Όταν τα συνδικάτα των ναυτεργατών κατήγγειλαν την εφοπλιστική ασυδοσία που οδήγησε στην έκρηξη στο πλοίο «ΣΛΟΠΣ» πλοιοκτησίας Μελισσανίδη, ο τελευταίος πήρε τηλέφωνο τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού Γιώργο Τούσσα και του είπε: «ποιος είσαι εσύ, που ζητάς εξηγήσεις από το ΝΑΤ για το ναυτολόγιο του «ΣΛΟΠΣ»… το καταλαβαίνεις ότι ανοίγεις λογαριασμούς μαζί μου;».

Το Μάιο του 2013 είναι σε εξέλιξη η διαδικασία πώλησης του ΟΠΑΠ. Η κοινοπραξία Emma Delta, στην οποία συμμετέχει ο Δ. Μελισσανίδης και η οποία ήταν η μόνη που είχε κάνει προσφορά ζητούσε να ακυρωθεί η συμφωνία παροχής τεχνολογικού εξοπλισμού από την Intralot που είχε γίνει από τη διοίκηση του ΟΠΑΠ. Ο τότε πρόεδρος του ΟΠΑΠ Κώστας Λουρόπουλος δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα από τον Δ. Μελισσανίδη ο οποίος του λέει: «Αν τολμήσεις να υπογράψεις [τα συμβόλαια για Intralot και λοταρία], θα σου κόψω το κεφάλι».

Την ίδια χρονιά, ο τότε αναπληρωτής πρόεδρος της ΚΕΔ, Χριστόφορος Ζωγράφος, που είχε καταθέσει μήνυση κατ’ αγνώστων για απόπειρα δολοφονίας, ανέφερε στη μήνυσή του ότι άτομο που του συστήθηκε ως «Δημήτρης Μελισσανίδης» του είπε: «Ζούμε σε άλλη χώρα; Με δουλεύεις; Θα σε πετάξω στη θάλασσα. Ξέρω το σπίτι σου».

Το Φεβρουάριο του 2016 ήταν η σειρά του παρατηρητή διαιτησίας στον αγώνα ΑΕΚ-Ολυμπιακού, Δημήτρη Κύρκου να γίνει δέκτης απειλών από τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Το φύλλο αγώνα που συντάσσεται είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό: «Μετά τη λήξη του αγώνα ο παρατηρητης διαιτησίας Κύρκος Δημήτριος μας δήλωσε ότι «Στο 30′ του αγώνα κινήθηκε απειλητικά εναντίον του και του επιτέθηκε φραστικά ο κ. Μελισσανίδης Δημήτριος ρωτώντας τον σε έντονο ύφος -αρχίδι τι ήρθες να κάνεις εδώ; Πάλι στον ίδιο αγώνα ρε ξεφτιλισμένε; Καλά τα γράφει ο Δουκάκος ότι είσαι κολλητός του Βασσάρα και παίζεις συνέχεια. Θα σε λιώσω. Θα σε πνίξω με το κασκόλ. Θα σε γ@μήσω. Γ@μώ την συμμορία σας». Μετά το τέλος του ημιχρόνου κινήθηκε πάλι ο ίδιος προς το μέρος του και τον απείλησε λέγοντας του: «Θα σε τινάξω στον αέρα, ξέρω που μένεις και τι κάνεις, είσαι μέλος της συμμορίας».»

Επομένως, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος δεν είναι ο πρώτος ούτε φοβάμαι ο τελευταίος που έχει αυτού του είδους τη μεταχείριση από τον «Τίγρη» Μελισσανίδη. Και καλό είναι το δει ψύχραιμα και σε τελική ανάλυση να καταλάβει ότι είναι από πάνω. Και καλά κάνει και το δημοσιοποιεί γιατί αυτά πρέπει να γράφονται και να ακούγονται για να θυμόμαστε τι εστί Μελισσανίδης. Αυτό έκανα και εγώ όταν δέχτηκα το 2013 απειλητικό τηλεφώνημα, για το οποίο εν μέρει και τον ευγνωμονώ γιατί μου έδωσε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση να ψάξω και να σκαλίσω τους ιδιότυπους τρόπους με τους οποίου ορίζει, χρόνια τώρα, την «επιχειρηματικότητα» ο Μελισσανίδης.

Είναι σαφές ότι ο Μελισσανίδης όποτε μιλάει έτσι νιώθει «μάγκας» και δη «μάγκας λιμανίσιος». Μόνο που οι απειλές δύσκολα μπορούν να συγκαλύψουν ότι δεν είναι καθόλου μάγκας αλλά απλώς τσιφούτης. Τόσο τσιφούτης που δεν του πέρασε καν από το μυαλό ότι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του φέτος άξιζε π.χ. μια αύξηση, έστω 100.000 ευρώ, για να μείνει και να συνεχίσουν οι οπαδοί να χειροκροτούν το φετινό τους ήρωα.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης πρέπει έστω και τώρα, στα γεράματα, να καταλάβει ότι υπάρχουν λιμάνια και λιμάνια, όπως υπάρχουν μαγκιές και «μαγκιές». Υπάρχει ο Πειραιάς, που έχει κανόνες και κώδικες (και θα έπρεπε να τους ξέρει), υπάρχει και η Νάπολη. Μόνο που εκεί μιλάει η Καμόρα και οι κανόνες είναι ποιος θα προλάβει να φάει τον άλλον. Και αυτό μπορεί να είναι ωραίο να το χαζεύει κανείς στις κινηματογραφικές ταινίες με μαφιόζους, αλλά τέλος πάντων ούτε το ‘Good Fellas’ ούτε το ‘Gomorrah’ θα έπρεπε να αποτελούν πρότυπα ούτε για το ποδόσφαιρο, ούτε για τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…