Η σημερινή θυελλώδης συνεδρίαση της επιτροπής θεσμών του ελληνικού κοινοβουλίου ήρθε να θυμίσει το υπαρκτό σκάνδαλο με την απόπειρα πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία. Και την εμπλοκή του Πάνου Καμμένου σε αυτό.
Θυελλώδης, σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, ήταν η σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, η οποία έπρεπε να αποφασίσει για την κλήση του υπουργού Εθνικής Άμυνας και άλλων εμπλεκόμενων στην υπόθεση της πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία για να δώσουν εξηγήσεις. Τελικά με τα χίλια ζόρια η κυβερνητική πλειοψηφία αποδέχτηκε το αίτημα της αντιπολίτευσης να προσκληθεί ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, όχι όμως και τα υπόλοιπα που πρόσωπα που ζητήθηκε και κυρίως ο ίδιος ο περιβόητος «μεσάζοντας» κι κάποτε συνεργάτες του Ιβάν Σαββίδη Β. Παπαδόπουλος. Επιπλέον, δεν ξεκαθαρίστηκε πότε θα κληθεί ο Πάνος Καμμένος.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να μπορέσει να διαμορφώσει αρκούντως αποτελεσματικό «τοίχο προστασίας» γύρω από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας. Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί ότι η υπόθεση είναι σκανδαλώδης και πρέπει να μάθουμε την αλήθεια.
Καταρχάς έχουμε το ίδιο το σκάνδαλο της πώλησης όπλων σε ένα αυταρχικό θεοκρατικό κράτος που το πιο πιθανό είναι να τα χρησιμοποιήσει σε ένα βρώμικο πόλεμο τον οποίο διεξάγει στην Υεμένη, κομμάτι της συνολικότερης επιθετικής πολιτικής στην περιοχή. Σε γενικές, υποτίθεται ότι μια δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα δεν πουλάει όπλα σε όποιον μπορεί να πληρώσει, αλλά σε χώρες οι οποίες τηρούν κάποιους κανόνες είτε ως προς την εσωτερική τους πολιτική συγκρότηση είτε ως προς της διεθνή τους συμπεριφορά. Θα ήταν απόλυτα καταδικάσιμο να πληροφορούμαστε ότι πουλήσαμε όπλα και μετά αυτά κατέληξαν να τα χρησιμοποιούν αυταρχικά καθεστώτα εναντίον αθώων πολιτών. Και όμως αυτό ακριβώς προσπάθησε να κάνει αρχικά ο Πάνος Καμμένος και η κυβέρνηση, ενώ αρχικά τη σχετική κίνηση ενέκριναν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Έπειτα έχουμε τους σκανδαλώδους όρους με τους οποίους πήγε να γίνει αυτή η ούτως ή άλλως σκανδαλώδης αγοραπωλησία. Όλα τα στοιχεία που έχουν έρθει στη δημοσιότητα για αυτή την υπόθεση δείχνουν ότι ο Βασίλης Παπαδόπουλος, μεσάζοντας σε αγοραπωλησίες όπλων και πάλαι ποτέ στενός συνεργάτης του Ιβάν Σαββίδη, περίπου πήγε να «στήσει» τη δουλειά, παρουσιάζοντας ως «κλεισμένη» μια συναλλαγή που δεν ήταν δεδομένο ότι θα γινόταν, εφόσον τελικά τα πληρεξούσια που υποτίθεται ότι είχε από την σαουδαραβική πλευρά δεν επιβεβαιώνονταν ακριβώς. Ωστόσο, είχε σε όλη αυτή τη διαδρομή την ανοιχτή στήριξη του υπουργού Εθνικής Άμυνας, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ έχει κατηγορήσει τους επικριτές του ότι συνέβαλαν στο να ακυρωθεί μια επωφελής, οικονομικά και εθνικά, συναλλαγή!
Μέσα σε όλα αυτά έχουμε το φαινόμενο αξιωματικοί να αναγκάζονται να καταγράφουν αναλυτικά τα προβλήματα που συναντούσαν με την όλη συναλλαγή και την αδυναμία να πραγματοποιηθεί και στη συνέχεια ένας τουλάχιστον εξ αυτών, από την αναφορά του οποίου ξεκίνησε και η αποκάλυψη της υπόθεσης, αρχικά να βλέπει να τον θέτει ο υπουργός του περίπου σε κράτηση και λίγους μήνες να οδηγείται στην αποστρατεία. Για να μην αναφερθούμε διάφορα πράγματα που είδαμε το προηγούμενο διάστημα, όπως τον υπουργό Εθνικής Άμυνας να χαριεντίζεται το πρωί με εμπόρους όπλων και το βράδυ να γλεντάει σε ακριβό καζίνο του Λονδίνου.
Όλα αυτά δείχνουν γιατί κανονικά η υπόθεση αυτή θα έπρεπε να διερευνηθεί το συντομότερο δυνατό. Σε τελική ανάλυση, αυτός θα ήταν και ο καλύτερος τρόπος για να μην συνεχίσουν να πέφτουν σκιές πάνω στην κυβέρνηση. Ωστόσο, είχαμε το εξής παράδοξο, η ίδια κυβέρνηση που είναι εξαιρετικά γρήγορη στο να κινητοποιήσει εξεταστική ή και προανακριτικές επιτροπές για να διερευνήσει τα σκάνδαλα των προηγουμένων κυβερνήσεων, όταν έρχεται η ώρα για τυχόν υποθέσεις που την αγγίζουν, κατά σύμπτωση οι περισσότερες με εμπλοκή του υπουργού Εθνικής Άμυνας, τότε το μόνο που κυριαρχεί είναι η άρνηση, η αναζήτηση διαδικαστικών εμπλοκών και ή απλώς το μεγαλοπρεπές πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα.
Όμως, η υπόθεση είναι πραγματική και πρέπει να διερευνηθεί. Γιατί αλλιώς η συγκάλυψη γίνεται συνενοχή.