Το σύστημα Σαββίδη και η δικαιοσύνη, ο ΠΑΟΚ σαν κακομαθημένο παιδί και τα διλήμματα του ΣΥΡΙΖΑ

Υπό κανονικές συνθήκες η συμπεριφορά των ιδιοκτητών του ΠΑΟΚ δύσκολα θα μπορούσε να ερμηνευθεί. Ο ΠΑΟΚ δεν αδικήθηκε ούτε από τη διαιτησία ούτε από την αθλητική δικαιοσύνη. Αντίθετα ευνοήθηκε. Έπεσε στα μαλακά με την απόφαση για τον τραυματισμό του Γκαρσία από αντικείμενο που πέταξε οπαδός του, γλύτωσε τον κίνδυνο να δώσει κεκλεισμένων των θυρών το κρίσιμο παιχνίδι με την ΑΕΚ και η τιμωρία του για την εισβολή του μαινόμενου και κυρίως ένοπλου Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο δεν ήταν καταστροφική. Ήταν χαριστική.

Ναι, αλλά πρωτάθλημα δεν πήρε, θα μου πείτε. Όντως, δεν πήρε αλλά το έχασε για δύο λόγους. Όντως μέτρησαν (πιο σωστά θα μετρήσουν όταν τελεσιδικήσουν) οι τιμωρίες που έφαγε. Αλλά τις έφαγε δικαιολογημένα και για πράξεις είτε οπαδών είτε μελών της διοίκησης και χωρίς μάλιστα να είναι υπερβολικές. Αντίθετα ήταν και χαριστικές. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι ο ΠΑΟΚ παρότι ευνοήθηκε από την καμπή που έκανε ο Ολυμπιακός, είχε απέναντί του μια ΑΕΚ που έπαιζε καλύτερη μπάλα και ήταν πιο διψασμένη για τη νίκη. Αυτά είναι τα δεδομένα και οποιαδήποτε κανονικά ομάδα θα καθόταν και θα έκανε σχέδια για την επόμενη χρονιά: θα αγόραζε παίκτες, θα έκανε καλύτερη προετοιμασία, θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν περισσότερο την παρουσία στο Champions League και θα μάζευε τους οπαδούς της.

Αντ’ αυτού τι βλέπουμε: τον γιο του ιδιοκτήτη, που ταυτόχρονα είναι και εκ των βασικών παικτών στην επικοινωνία της ομάδας να εμφανίζει τη δική του εκδοχή της… βαθμολογίας του πρωταθλήματος, σύμφωνα με την οποία ο ΠΑΟΚ προηγείται. Το σημαντικό είναι ότι αυτό δεν είναι μια δήλωση για το πώς θα ήθελε να ήταν η βαθμολογία, ούτε η φαντασίωσή του για τη βαθμολογία, αλλά η πεποίθησή του για το ποια είναι όντως η βαθμολογία εάν οι αθλητικοί δικαστές παίξουν το ρόλο τους όπως πρέπει.

Και έτσι ερχόμαστε στην ουσία του προβλήματος. Ο ΠΑΟΚ σήμερα δεν έχει έναν ιδιοκτήτη ο οποίος θεωρεί ότι η ομάδα του αδικήθηκε. Ο ΠΑΟΚ έχει σήμερα έναν ιδιοκτήτη που θεωρεί ότι έγκαιρα ως όφειλε κατέβαλε προς την κυβέρνηση και τη χώρα συνολικά ένα ποσό που υπερκαλύπτει την αξία του πρωταθλήματος και κατά συνέπεια οποιαδήποτε περίπτωση να μην το πάρει αποτελεί απλώς μια κατάφωρη κλοπή.

Δεν έχει, άλλωστε, περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Ιβάν Σαββίδης, περίπου μαινόμενος είπε, κατά πληροφορίες εντός του Μαξίμου, την περίφημη φράση «έχω δώσει 150 εκατομμύρια και θέλω το πρωτάθλημα», αθροίζοντας το σύνολο των επενδύσεών του στην Ελλάδα, ποδοσφαιρικών και μη. Ούτε έχουν σταματήσει να αντηχούν οι βαριές κουβέντες που αντάλλαξε με γνωστό ρωσομαθές στέλεχος του «πρωινού καφέ» του Μαξίμου.

Μόνο που την ίδια στιγμή ο Ιβάν Σαββίδης παραμένει ένας επιχειρηματίας που είναι ευνοούμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν τελικά επικυρωθούν οι τηλεοπτικές άδειες για έχει το κανάλι με τις περισσότερες πιθανότητες να είναι φιλοκυβερνητικό. Έστω και μετ’ εμποδίων μάλλον θα απαλλαγεί από τα πρόστιμα στη ΣΕΚΑΠ, ενώ ολοκληρώθηκε ομαλά η πώληση του ΟΛΘ σε κοινοπραξία στην οποία συμμετέχει.

Όμως, τώρα δείχνει αδικημένος, γιατί ήθελε το πρωτάθλημα. Το ήθελε γιατί αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσει να είναι «επιχειρηματίας λαϊκής βάσης», δηλαδή να συνεχίσει την ιδιότυπη προσπάθεια να θέσει υπό τον έλεγχό του την πόλη της Θεσσαλονίκης. Όσο σημαντική και εάν είναι η κατοχή τηλεοπτική καναλιού, είναι η ιδιοκτησία του ΠΑΟ που του δίνει το μεγάλο άνοιγμα και την γείωση σε μια περιοχή. Και ξέρει ότι οι δεσμοί με το αθλητικό (και πολιτικό…) ακροατήριό του θα γίνουν ακόμη πιο στενοί εάν κατορθώσει να φέρει την κούπα στη Θεσσαλονίκη. Όσο δεν την φέρνει, το σχέδιο μένει μετέωρο.

Γι’ αυτό και τώρα αντιδρά με αυτόν τον τρόπο. Βλέπει έναν ολόκληρο σχεδιασμό να γκρεμίζεται και απαντά με μια διπλή κίνηση.

Από τη μια μέσα, από τα ΜΜΕ που ελέγχουν  μια προσπάθεια προληπτικής τρομοκράτησης των δικαστικών, με μια ειδική στοχοποίηση των αθλητικών δικαστών. Όσο παράλογο και εάν φαίνεται ο ΠΑΟΚ όντως επιδιώκει να αντιστρέψει πλήρως τις αρχικές αποφάσεις, από τιμωρημένος να αθωωθεί και να βρεθούν τιμωρημένοι ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ!

Από την άλλη, μέσα από έναν ανοιχτό πολιτικό εκβιασμό της κυβέρνησης, είτε μέσα από το πώς χρησιμοποιούν την απειλή τυχόν εξόδου τους από το επενδυτικό πεδίο, είτε μέσα από τις υποσχέσεις για εκτεταμένα κοινωνική αναταραχή εάν ο ΠΑΟΚ «αδικηθεί» κατά την εκδίκαση της έφεσης. Το πρόσφατο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, ο τόνος, οι κραυγές ότι θα «χωριστεί η Ελλάδα στα δύο», σε αυτό αποσκοπούν. Το ίδιο και ο εκβιασμός στους βουλευτές της Βόρειας Ελλάδας να βγαίνουν διαρκώς υπέρ του ΠΑΟΚ με όλες τις κωμικοτραγικές ατάκες που ακούσαμε στη Βουλή και με αποκορύφωμα τον Φωκά της Ένωσης Κεντρώων να φωνάζει «Να καεί η π….α η Βουλή». Σκοπός ο ίδιος: πρωτάθλημα με κάθε θυσία. Διαφορετικά θα τα κάνουν όλα άνω κάτω σαν κακομαθημένο παιδί που δεν του έφεραν το δώρο που του υποσχέθηκαν.

Και το ερώτημα που τίθεται, για πόσο η κυβέρνηση θα ανέχεται αυτούς τους εκβιασμούς και προς τη δικαιοσύνη και προς το πολιτικό σύστημα; Θα διατηρήσει για πολύ ακόμη την ασυλία που απολαμβάνει προς το παρόν ο Σαββίδης; Θα γίνουν προσπάθειες να «κατευναστεί» η οργή του (ακόμη και εάν αυτό σημαίνει πλήρη ανατίναξη του ελληνικού ποδοσφαίρου); Ή μήπως έστω και αργά θα καταλάβουν ότι ο Ιβάν… ο τρομερός, δεν είναι το τεφαρίκι που τους έφερε ο Πάνος Καμμένος αλλά μια πολιτική επισφάλεια;