Στρουθοκαμηλίζουμε ενώ πνιγόμαστε και καιγόμαστε

Η χώρα μας ετοιμάζεται για μια μεγάλη κακοκαιρία με πιθανά επικίνδυνα πλημμυρικά φαινόμενα, ιδίως εάν έχουμε πάλι το φαινόμενο της απότομης πολύ μεγάλης βροχόπτωσης σε συγκεκριμένες περιοχές.

Ας ελπίσουμε ότι η έγκαιρη προειδοποίηση θα βοηθήσει και τους πολίτες να μην εκτεθούν σε κίνδυνο και τον κρατικό μηχανισμό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

• Διαβάστε επίσης: Κρίση στα Βαλκάνια: Με αποχώρηση απειλούν οι Σέρβοι από τα κρατικά όργανα του Κοσόβου – Βούτσιτς «καλεί» Ρωσία και Κίνα

Λίγο καιρό πριν στην Κρήτη είχαμε καταστροφικές πλημμύρες που κόστισαν και σε ζωές πέραν των καταστροφών σε περιουσίες.

Το καλοκαίρι το Πακιστάν αντιμετώπισε μερικές από τις μεγαλύτερες πλημμύρες της πρόσφατης ιστορίας και τις πιο θανατηφόρες μετά από τις πλημμύρες της Νότιας Ασίας του 2020. Πάνω από 1700 άνθρωποι σκοτώθηκαν και το κόστος των καταστροφών υπολογίζεται στα 40 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αντίστοιχα, το καλοκαίρι είδαμε στην Ευρώπη έναν από τους πιο εντυπωσιακούς καύσωνες που σχεδόν στέρεψε μερικά από τα μεγαλύτερα ποτάμια της ηπείρου, δημιουργώντας πολύ μεγάλα προβλήματα.

Όλα αυτά δείχνουν ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι εικόνα από το μέλλον, αλλά στοιχείο της «κανονικότητας».

Όμως, στην πραγματικότητα δεν κάνουμε όσα πρέπει. Σε παγκόσμια κλίμακα.

Αρκεί να αναλογιστούμε το ίδιο το γεγονός ότι έχουμε ενεργειακή κρίση γιατί υπάρχει πρόβλημα με την παροχή ενός ορυκτού καυσίμου, του φυσικού αερίου, ή ότι ακριβαίνει το κόστος μεταφοράς γιατί οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες κρατούν υψηλά τις τιμές του πετρελαίου.

Κανονικά, θα έπρεπε τέτοια εποχή να βλέπαμε τις τιμές των ορυκτών καυσίμων να πέφτουν διαρκώς λόγω διαρκώς μειούμενης ζήτησης.

Όμως, συμβαίνει μάλλον το αντίθετο…

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι έχουμε αποτύχει πλήρως στους στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων που προκαλούν την κλιματική αλλαγή.

Το αποτέλεσμα είναι ότι ενώ ο στόχος είναι η συνολική αύξηση της θερμοκρασίας σε σχέση με πριν τη βιομηχανική επανάσταση να μην ξεπεράσει τους 1,5ºC, αυτή τη στιγμή εάν δεν πάρουμε επιπλέον μέτρα των όσων υποτίθεται ότι θα εφαρμόσουμε, οδεύουμε σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ σε αύξηση ακόμη και 2,8ºC.

Μόνο που αυτό θα σημαίνει πολύ περισσότερες καταστροφές και μεγάλες εκτάσεις πραγματικά αβίωτες.

Οι εκπομπές αερίων μειώθηκαν μόνο το 2020 και αυτό εξαιτίας της πανδημίας και του πολύ μεγάλου «παγώματος» των μετακινήσεων και της οικονομίας εκείνη την περίοδο. Το 2021 που είχαμε «επανεκκίνηση» της παγκόσμιας οικονομίας, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να πάμε σε νέο ρεκόρ.

Όλα αυτά δείχνουν ότι συνεχίζουμε να συμπεριφερόμαστε σαν όλα να είναι «κανονικά» την ώρα που η καταστροφή έχει ήδη ξεκινήσει.

Φερόμαστε λες και είναι ένα πρόβλημα με το οποίο έχουμε την πολυτέλεια να ασχοληθούμε σοβαρά αργότερα.

Συζητάμε συχνά λες και αυτή η παράμετρος δεν υπάρχει, ενώ θα έπρεπε να είναι η αφετηρία για οτιδήποτε αποκαλούμε «οικονομία» και «ανάπτυξη».

Όμως, την ίδια ώρα πάντα η φύση θα μας υπογραμμίζει πόσο τεράστιο κόστος μπορεί να έχει η απρονοησία μας.

Γιατί δεν είναι φυσικές καταστροφές.

Ανθρώπινες κοινωνικές (αυτό)καταστροφές είναι.