Μνήμη Κυπριακής τραγωδίας

Μιλάμε συχνά για το Κυπριακό και επισημαίνουμε ορθά ότι το Κυπριακό δεν είναι ένα πρόβλημα σχέσεων ανάμεσα σε δύο κοινότητες (ή ακόμη και «δύο κράτη» όπως θέλει η ρητορική της Άγκυρας), αλλά ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής τμήματος του νησιού.

Και ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής πρέπει να αναγνωρίζεται και αυτό να αποτελεί την αφετηρία για κάθε συζήτηση για λύση. Λύση στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

• Διαβάστε επίσης: Αποκαλυπτική έρευνα της Forensic Architecture: Πάνω από 1.000 pushbacks στα ελληνοτουρκικά σύνορα

Μόνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ακολουθία γεγονότων που οδήγησε στην τουρκική εισβολή δεν ξεκίνησε στην Τουρκία.

Στην Ελλάδα ξεκίνησε και Έλληνες ήταν αυτοί που πήραν τις ολέθριες και προδοτικές αποφάσεις.

Αναφέρομαι στο προδοτικό πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών που σε συνεργασία με τους ακροδεξιούς της ΕΟΚΑ Β΄ στην Κύπρο, ανέτρεψαν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο Μακάριο στις 15 Ιουλίου 1974.

Το πραξικόπημα αυτό και η ανατροπή ενός δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου, σε συνδυασμό με τη ρητορική της νέας κυβέρνησης των χουντικών ανδρείκελων όπως ο Σαμψών, που υποστήριζαν ότι έπρεπε να υπάρξει αγώνας για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ήταν το καλύτερο πρόσχημα για την Τουρκία, που ποτέ δεν είδε με καλό μάτι την ανεξαρτησία της Κύπρου.

Γι’ αυτό και πήρε την πρωτοβουλία για την εισβολή.

Και μάλιστα την πήρε επικαλούμενη ακριβώς το ότι είχε γίνει πραξικόπημα και η ίδια ήταν μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις της Κύπρου, με βάση τις συνθήκες που οδήγησαν στην ανεξαρτησία.

Δεν ξέρουμε πώς θα ήταν τα πράγματα εάν δεν είχε γίνει το πραξικόπημα.

Ξέρουμε, όμως, πολύ καλά που οδήγησε το πραξικόπημα.

Και πόσο εύκολα η πατριδοκάπηλη ρητορική και διεκδίκηση και οι μεγαλόστομες διακηρύξεις για «εθνικά δίκαια και στόχους», μπορούν να οδηγήσουν σε εθνικές προδοσίες και τεράστιες τραγωδίες.

Σε πληγές που παραμένουν ακόμη ανοιχτές.

Και όλα αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε.

Και πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι οι εθνικιστικές κορώνες και ο υπερπατριωτισμός στην ιστορία αυτού του τόπου σε τραγωδίες και εθνικές υποχωρήσεις οδήγησαν.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Για να μην ξαναζήσουμε τραγωδίες.