Στη γραμμή Τριανταφυλλόπουλου και ο Βαξεβάνης

Φαίνεται ότι όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να επενδύσουν στην ποινική δίωξη Μαρινάκη ως οιονεί πολιτικό σωσίβιο, διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να κάνουν δουλειά μόνο με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο και αποφάσισαν να ενεργοποιήσουν και ένα πιστόλι ακόμη. Ο λόγος για την εφημερίδα Documento και τον εκδότη της Κώστα Βαξεβάνη. 

Το μοτίβο το ξέρουμε από τα σχετικά δημοσιεύματα της Ζούγκλας. Σύμφωνα με αυτό οι κινήσεις των λογαριασμών της νόμιμης εταιρείας του καταδικασμένου για την υπόθεση Noor-1 Μάκη Γιαννουσάκη αποκαλύπτουν τα εμβάσματα με τα οποία χρηματοδοτήθηκε η μεταφορά των ναρκωτικών.

Για να τεκμηριωθεί αυτό χρησιμοποιείται το ίδιο πάντα σχήμα. Όπως, πάντα έχουμε επίκληση της κατάθεσης του Γιαννουσάκη τον Ιούλιο του 2015. Μόνο που πάντα με έναν εκνευριστικό τρόπο παραβλέπουν ότι σε εκείνη την κατάθεση ο Γιαννουσάκης πουθενά δεν μιλά για ναρκωτικά ούτε μιλά για το Noor-1.

Έπειτα έχουμε την παράθεση των κινήσεων των λογαριασμών της εταιρείας του Γιαννουσάκη και την ανάλυσή τους στο πόρισμα της Οικονομικής Αστυνομίας. Μόνο που το ότι ο Γιαννουσάκης είχε και νόμιμη εταιρεία που έκανε νόμιμες συναλλαγές είναι γνωστό. Επιπλέον, εξαρχής η δικαστική έρευνα θεώρησε και ορθά ότι η μεταφορά ναρκωτικών δεν θα γινόταν με νόμιμα παραστατικά. Θα ήταν παράλογο κάποιος να μεταφέρει μια τόσο μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών και κόβει αποδείξεις.

Οι κινήσεις αυτές αφορούν εταιρείες συμφερόντων του Μαρινάκη, αφορούν και άλλες εταιρείες. Η πλευρά Μαρινάκη έδωσε όλες τις εξηγήσεις που της ζητήθηκαν. Υπάρχει ένα ζήτημα με μερικές αμοιβές ενός δικηγόρου, αλλά αυτό αφορά το εάν κόπηκαν σωστά αποδείξεις, αφορά το εάν υπάρχει φορολογική παράβαση και όχι προφανώς μεταφορά ναρκωτικών.

Υπάρχει η γνωστή υπόθεση με ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο που η Οικονομική Αστυνομία θεωρεί ότι ήταν πολύ μεγάλο. Δεν μιλάμε για το Noor-1 αλλά για άλλο καράβι και δεν αφορά πλοίο συμφερόντων του Μαρινάκη. Αλλά και εκεί στο κατασκευασμένο αφήγημα τεχνηέντως αφήνεται να εννοηθεί ότι κάτι ύποπτο συνέβη χωρίς να ξεκαθαρίζεται η ιδιοκτησία του πλοίου.

Υπάρχει τέλος η τρομερή ανακάλυψη τη εταιρείας που δεν έχει ο Μαρινάκης στο Ιλλινόις των ΗΠΑ. Εδώ η λαθροχειρία είναι εντυπωσιακή. Αναφορά σε δύο έλληνες, που συμμετέχουν σε αυτή, χωρίς να δίνονται ονόματα και γενικά προσπάθεια υπαινιγμών για συσχέτιση με τον Μαρινάκη. Και όλα αυτά για μια εταιρεία που είναι υπαρκτή, έχει ιστοσελίδα, από αυτήν προκύπτει ότι καμία σχέση με τον Μαρινάκη δεν έχει και στην οποία κανείς διαβάζει τα στοιχεία των ελλήνων που συμμετέχουν στο ΔΣ της.

Όλα αυτές οι λαθροχειρίες παρουσιάζονται ως συνταρακτική αποκάλυψη.

Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά αναπαραγωγή ενός προκατασκευασμένου αφηγήματος που μόνο στόχο έχει να εκμεταλλεύεται πολιτικά μια εικόνα σύγκρουσης με τους ολιγάρχες, αξιοποιώντας την ποινική δίωξη όχι ως μέσο διαλεύκανσης μιας υπόθεσης και τιμωρίας των υπευθύνων, αλλά ως επικοινωνιακό εργαλείο.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Μόνο που αυτό δεν είναι δημοσιογραφία. Απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει ένα ακόμη πιστόλι από τη ναφθαλίνη.