Τριανταφυλλόπουλος: Ψεύτης ή μπούφος;

Στην βιασύνη του να υλοποιήσει τη διατεταγμένη αποστολή του ο διευθυντής της «Ζούγκλας» και πάλαι ποτέ πρωταθλητής των αγωγών και των μηνύσεων (σε βάρος του…) υποπίπτει ακόμη και σε χονδροειδή ψέμματα.

Εάν κάτι είχε βγει από τις αποκαλύψεις για τις συνομιλίες του αξιωματικού του λιμενικού σώματος Παναγιώτη Χριστοφορίδη με τον καταδικασμένο σε ισόβια για την υπόθεση Noor-1 Μάκη Γιαννουσάκη ήταν ότι όσοι μεθόδευαν την ποινική εμπλοκή του Βαγγέλη Μαρινάκη στην υπόθεση απλώς δεν είχαν στοιχεία και γι’ αυτό έπρεπε κάποιος να δώσει τη «σωστή» κατάθεση, την κατάθεση που θα συνέδεε άσχετα στοιχεία με την υπόθεση των ναρκωτικών.

Αυτή ήταν η πίεση στον Γιαννουσάκη: να καταθέσει ότι τα παραστατικά των συναλλαγών εταιρειών του Βαγγέλη Μαρινάκη με τη δική του νόμικη εταιρεία δεν αφορούσαν νόμιμες ναυτιλιακές συναλλαγές αλλά ναρκωτικά. Όπως όλοι ξέρουμε, ο Γιαννουσάκης αρνήθηκε να δώσει αυτή την κατάθεση.

Χωρίς τη σωστή κατάθεση το μόνο που απέμενε ήταν κάποιος να κατασκευάσει, με την απαραίτητη φαντασία το σχετικό «αφήγημα». Γιατί όποιος έχει έστω και επιφανειακή γνώση του φακέλου της υπόθεσης ξέρει ότι μόνο με μπόλικη μυθοπλασία μπορούν να συσχετιστούν τα στοιχεία αυτά.

Έχει πια φανεί ότι αυτή την έχει αναλάβει ένας ειδικός: ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Και το κάνει πραγματικά με επαγγελματισμό, αλλά και με περιφρόνηση σε κάθε έννοια τεκμηρίωσης.

Τελευταίο κρούσμα, ένα επικό πόνημά του όπου υποτίθεται ότι αποτυπώνει τη φοβερή και τρομερή διαδρομή των εμβασμάτων που συνδέουν τον Μαρινάκη με το Noor-1. Βασική του αναφορά η έκθεση της Οικονομικής Αστυνομίας, ένα από τα κύρια έγγραφα της σχετικής δικογραφίας. Και βασική του τεχνική απλώς η διαστρέβλωση.

Ας πούμε, γράφει πόσο σημαντική ήταν η δικαστική συνδρομή από το Ντουμπάι. Μόνο που δεν γράφει ότι κατά βάση αυτή απλώς επιβεβαίωσε κάτι που το ξέραμε, ότι δηλαδή ο Γιαννουσάκης είχε την εταιρεία G-Tankers και διατηρούσε τραπεζικούς λογαριασμούς εκεί.

Πρώτη τρομερή του αποκάλυψη, ότι δήθεν διερευνήθηκε λέει έμβασμα που αφορούσε βλάβη στο Noor-1. Όντως, μία από τις υποθέσεις που ερεύνησε η Οικονομική Αστυνομία αφορούσε έμβασμα από εταιρία ναυτασφάλισης για καράβι και γι’ αυτό βρίσκεται διωκόμενος ο Ηλίας Τσακίρης. Μόνο που το έμβασμα αυτό, που η έκθεση και η Εισαγγελέας θεωρούν πολύ μεγάλο δεν αφορά το Noor-1 αλλά άλλο καράβι, το Grand Island! Ενδεικτικό και αυτό της οξυδέρκειας του δαιμόνιου ρεπόρτερ αλλά και της προχειρότητας με την οποία κατασκευάζεται ένα αφήγημα.

Στη συνέχεια, ο Τριανταφυλλόπουλος «ανακαλύπτει» εταιρεία του Μαρινάκη στο Ιλλινόις των ΗΠΑ, παρότι ούτε από κάπου προκύπτει ούτε αναφέρεται κάτι σχετικό στην έκθεση της Οικονομικής Αστυνομίας. Όμως, στο μεταξύ, τόσο ο Τριανταφυλλόπουλος έχει φτιάξει άλλη μια «ιστορία».

Όμως, το πιο εντυπωσιακό είναι πώς συνδέει τα νήματα ο δαιμόνιος ρεπόρτερ. Αποκαλύπτει ότι τα εμβάσματα αυτά δείχνουν το μηχανισμό που στήθηκε λέει ώστε να πάρουν πίσω τα λεφτά τους οι Τούρκοι που είχαν χρηματοδοτήσει το φορτίο και τελικά αυτό κατέληξε στα χέρια των διωκτικών αρχών. Τη μικρή λεπτομέρεια ότι είναι κάπως παράλογο να αποπληρώνεται μια «ζημιά» του 2014 με εμβάσματα του 2013 απλώς την προσπερνάει μέσα στο μυθοπλαστικό ζήλο του.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Όλα αυτά δείχνουν το πραγματικό πρόβλημα. Μια πολιτικά κατευθυνόμενη δίωξη, χωρίς στοιχεία και ενορχηστρωτή έναν δημοσιογράφο που όχι απλώς κατασκευάζει ανυπόστατες ιστορίας αλλά στην πραγματικότητα συνειδητά κάνει πράξη τη γκαιμπελική ρήση «λέγε λέγε στο τέλος κάτι θα μείνει», εθίζοντας την κοινή γνώμη σε μια προκατασκευασμένη μυθοπλασία. Μόνο που όπως φάνηκε με την άλλη κατασκευασμένη αφήγηση, αυτή για τη διαβόητη «εγκληματική οργάνωση για τα στημένα», τέτοιες μυθοπλασίες δεν μπορούν να αντέξουν για πολύ. Όση ζημιά και εάν προλάβουν να κάνουν.