Ακούω μόνο προτάσεις για το πώς θα έχουμε λιγότερους νεκρούς

Ξέρω πολύ καλά ότι δουλειά μιας κυβέρνησης είναι να υποστηρίζει ότι έφερε την καλοκαιρία σε μια χώρα, ακόμη και εάν έξω χιονίζει του καλού καιρού, και δουλειά της αντιπολίτευσης να υποστηρίζει ότι έξω έχει ήδη σκοτεινιάσει ακόμη και εάν η κυβέρνηση δείχνει τον ήλιο ντάλα μεσημέρι.

Είναι ένας άγραφος κανόνας του πολιτικού παιχνιδιού ότι η κυβέρνηση θα κοιτάξει να ωραιοποιήσει την πολιτική της και η αντιπολίτευση να τη δαιμονοποιήσει.

Ακόμη και εάν το τίμημα είναι – και στις δύο περιπτώσεις – οι τοποθετήσεις και των δύο να μην έχουν σχέση με την πραγματικότητα.

Τίμημα – σε κανονικές συνθήκες – όχι πολύ μεγάλο, εάν συνυπολογίσουμε ότι όλα αυτά είναι τμήμα του «δημοκρατικού πολιτικού παιχνιδιού».

Μόνο που σε σχέση με την πανδημία δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε έτσι.

Δεν είμαστε στη φάση του απολογισμού.

Ούτε του πολιτικού υπολογισμού και του όποιου εκλογικού κομματικού σχεδιασμού.

Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε και δεν πρέπει να είμαστε στη φάση του blame game και της «απόδοσης ευθυνών».

Είμαστε στη φάση του «πώς θα σώσουμε ζωές».

Τα πράγματα είναι απλά και ταυτόχρονα πολύ δύσκολα.

Η πανδημία συνεχίζεται και στη χώρα μας και σε όλη την Ευρώπη.

Επειδή ξέρουμε ότι τα λοκντάουν δεν έχουν μεγάλη αποτελεσματικότητα, το βασικό όπλο μας είναι το εμβόλιο.

Όσο μεγαλύτερο ποσοστό εμβολιασμού έχουμε τόσο λιγότεροι άνθρωποι νοσούν πολύ βαριά, διασωληνώνονται και πεθαίνουν.

Ο εμβολιασμός σώζει ζωές.

Κανονικά θα έπρεπε να κάτσουν εκπρόσωποι από όλα τα κόμματα (με εξαίρεση τους «ψεκασμένους» του Βελόπουλου) μαζί με ειδικούς και να προσπαθήσουν να απαντήσουν τα ερωτήματα για το πώς μπορούμε να πετύχουμε εκείνο το άλμα στους εμβολιασμούς που θα περιορίσει την τωρινή μακάβρια στατιστική.

Αρκούν τα τιμωρητικά μέτρα;

Χρειάζονται μήπως ακόμη πιο αυστηρά;

Είναι καλύτερη η εκστρατεία πειθούς;

Πώς το μήνυμα θα φτάσει σε όλους;

Και μαζί να συζητήσουν και το πώς θα στηριχτεί το ΕΣΥ και θα καλυφθούν κενά και θα φτιαχτούν ΜΕΘ.

Ας το κάνουν αυτό. Ας βρουν δρόμους συνεννόησης. Ας στηρίξουν πολιτικά τις αποφάσεις. Ας ρίξουν το βάρος τους για να «περάσει το μήνυμα» ότι εμβολιαζόμαστε.

Και μετά, αφού καταφέρουμε να ανακόψουμε την τωρινή αρνητική πορεία, ας κάνουν όσες πολιτικές κόντρες θέλουν τα κόμματα.

Και ας ακουστεί και η πιο αυστηρή κριτική για την κυβέρνηση.

Τώρα το μόνο που πρέπει να μας νοιάζει είναι να σωθούν ζωές.