Είναι η «εξυγίανση» ηλίθιε

Αλήθεια τώρα, θέλετε να δούμε τι ποδόσφαιρο έχουμε; Η’ μάλλον είχαμε, μιας και το κουμπούρι του Σαββίδη μπορεί να μην εκπυρσοκρότησε στην Τούμπα, αλλά ήταν αυτό που έστειλε στον τάφο τις Κυριακές μας. Έστω κι αν μιλάμε για αυτές τις Κυριακές που κάποιοι εμποράκοι ελπίδας και ονείρων υποστήριζαν μετά μανίας και βαΐων και κλάδων ότι επέστρεψαν μαζί με τον «δικό μας» Βαγγέλη Γραμμένο.

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ στο οποίο ξαφνικά θεωρείται έγκλημα αν κάποιος διαιτητής συμβουλευτεί τον βοηθό του σε μια φάση για την οποία όσο υπάρχουν δάσκαλοι (διαιτησίας) θα ακούγονται και διαφορετικές απόψεις και θα βγαίνουν… μαθητάδες. Όσο μάλιστα θα μιλούν για «πεντακάθαρο» γκολ οι μεν και για «ξεκάθαρο» οφσάιντ οι δε, τόσο θα γίνεται αντιληπτό για όποιον έχει μισό δράμι μυαλό ότι πρόκειται για μια φάση «γαμώ το κέρατό μου». Ωστόσο πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν τέτοιες φάσεις, όσα VAR κι αν μας προκύψουν. Αυτό που δεν υπήρχε πάντως ανέκαθεν ήταν οι καουμπόηδες πρόεδροι που μπουκάρουν μοστράροντας το κουμπούρι τους για να… διαμαρτυρηθούν.

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ στο οποίο τακτικοί δικαστές βγάζουν αποφάσεις έτσι και μετά γιουβέτσι. Ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα, δουλεύοντας υπερωρίες, αλλά «ξεχνώντας» να δημοσιοποιήσουν το (όποιο) σκεπτικό τους.

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ της εξυγίανσης, της νέας και άφθαρτης ΕΠΟ, που βγάζει μια εξόχως καυστική και επιθετική ανακοίνωση όταν ένας σύλλογος ζητάει αλλαγή διαιτητή πριν από ένα ντέρμπι. Και καλά έκανε (η ΕΠΟ) να προασπιστεί όπως εκείνη νομίζει το ποδόσφαιρο. Αλλά μια και δυο και τρεις βδομάδες μετά ενώ γινόμαστε μάρτυρες πρωτοφανών απανωτών γεγονότων που φέρνουν εσπευσμένα στη χώρα FIFA και UEFA, η ίδια ΕΠΟ ποιεί τη νήσσαν.

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ στο οποίο έχει εδώ και κάποια χρόνια σαφή και νομιμοποιημένη παρέμβαση το κράτος. Ένα κράτος που ζητά ακόμη αυστηρότερο νομικό πλαίσιο – και καλά κάνει – αγνοώντας όμως ότι διαχρονικά όσο αυστηροί κι αν ήταν (είναι) οι κανόνες, αυτοί εφαρμόζονται επιλεκτικά. Η αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια όπου και όποτε γουστάρει, ακόμη κι αν υπάρχουν καταγεγραμμένα γεγονότα που διαψεύδουν τις «λευκές» εκθέσεις της. Το ίδιο και οι παρατηρητές που γράφουν διαχρονικά ό,τι βολεύει τα εκάστοτε «αφεντικά» της μπάλας. Οπότε δώρο – άδωρο ο αυστηρός ή αυστηρότερος πειθαρχικός κώδικας.

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ στο οποίο πρωταγωνιστούν φαντάσματα του παρόντος και του παρελθόντος, άνθρωποι που κουβαλούν κατηγορητήρια και καταδίκες για σειρά παραπτωμάτων πλημμεληματικού ως και κακουργηματικού χαρακτήρα.

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ στο οποίο όποιος καταλαβαίνει ότι δε μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα, βγαίνει μπροστά και αποκαλύπτει όλη τη βρωμιά και τη δυσωδία του και επιχειρεί να ενεργοποιήσει τον «υπέροχο λαό» του που κυνηγά αδίκως την ομαδάρα μας και τον πρόεδρό της.

O ΠΑΟΚ βρίσκεται τώρα στο στόχαστρο και επιχειρεί να μεταφέρει την κουβέντα από το όπλο του προέδρου στο κατά πόσο τον κυνηγά το αθηναϊκό κατεστημένο, τα μίντια, οι ΗΠΑ, η Μέρκελ, οι νεφελίμ κι οι ελοχίμ. Τι σημασία έχει αν ο ίδιος άνθρωπος κάνει δουλειές με Γάλλους και Γερμανούς στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τι σημασία έχει αν ήταν μέχρι πρότινος «αγκαλιά» με το κυβερνόν κόμμα, τι σημασία έχει αν ο ίδιος διατηρεί μια σειρά από μέσα ενημέρωσης; Λεπτομέρειες που χαλάνε μια ωραία ιστορία…

Την ίδια ρητορική και τα ίδια μέσα χρησιμοποιεί όποιος νιώθει ότι χάνει ένα πρωτάθλημα ή ένα κύπελλο που «του αξίζει». Ολοι είναι κακοί και είναι εναντίον μας. Το ίδιο έκανε κι ο Παναθηναϊκός. Ολοι είναι κακοί και εναντίον μας. Το ίδιο έκανε κι η ΑΕΚ. Ολοι είναι κακοί και είναι εναντίον μας. Το ίδιο κάνει κι ο ΠΑΟΚ τώρα. Ολοι είναι κακοί και είναι εναντίον μας.

Σόρι παιδιά που θα σας το χαλάσω, αλλά έτσι θα έπρεπε να είναι το ποδόσφαιρο. Ολοι εναντίον όλων και η ΕΠΟ μόνη της. Ολοι πληρώνουν το τίμημα των αμαρτιών τους, είτε αυτό είναι ένα κουτάκι μπύρας, είτε είναι ένα ρολό ταμειακής που ξαπλώνει στο χόρτο έναν προπονητή, είτε είναι 5-10-20-100 εξαγριωμένοι οπαδοί που μπουκάρουν στο γήπεδο, είτε είναι ένα στέλεχος ομάδας που πλακώνει στις γρήγορες έναν αντίπαλο ποδοσφαιριστή, είτε, είτε, είτε…

Θέλετε ποδόσφαιρο; Απλά διαλέξτε ποιο ποδόσφαιρο θέλετε και ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Αν θέλετε το ποδόσφαιρο των μπράβων, των κουμπουριών, των μεταμεσονύχτιων αποφάσεων, των επιλεκτικά τυφλών παρατηρητών και αστυνομικών, των ατιμώρητων διαιτητών και παραγόντων, συνεχίστε, μη σας διακόπτουμε.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Οσοι από εμάς αγαπάμε το άλλο ποδόσφαιρο, απλά θα πάμε εκεί, στο άλλο. Οι περισσότεροι ήδη αλληθωρίζουμε. Απλά να ξέρετε, ότι αν πάρετε τον πραγματικά δύσκολο δρόμο, αυτόν της συνολικής ρήξης να ξέρετε ότι θα βρείτε συμπαραστάτες τη σιωπηλή και απούσα πλειοψηφία. Αν θέλετε δε, να τη μετρήσετε, απλά στρέψτε το βλέμμα σας στα άδεια καρεκλάκια των γηπέδων…