Και τώρα Τσίπρα πάτα το κουμπί…

Η κυβέρνηση που τώρα τρέχει να μαζέψει τις συνέπειες των δικών της επιλογών.Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε γίνει εάν η κυβέρνηση δεν είχε αντιμετωπίσει τον Ιβάν Σαββίδη ως προνομιακό συνομιλητή που του ανήκει δικαιωματικά ένα κανάλι, ο ΟΛΘ, μια διαγραφή προστίμων και ένα πρωτάθλημα SuperLeague.

Πριν από λιγότερο από ένα χρόνο, στις 3 Μαΐου του 2017 ο Θανάσης Καρτερός, διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, λογογράφος του και εκ των βασικών ανθρώπων που όταν μιλούν-εκπροσωπούν το Μαξίμου, έγραψε στην εφημερίδα Αυγή άρθρο με τίτλο «Ιβάν ο τρομερός» στο οποίο αφού έκανε διάφορους συνειρμούς με τη νίκη της ΕΣΣΔ κατά του φασισμού, προς το τέλος του άρθρου εξηγούσε γιατί η αντιπολίτευση χτυπά τον Σαββίδη και γιατί η κυβέρνηση, εμμέσως πλην σαφώς, τον στηρίζει: «Κατηγορούν τον Τσίπρα που τον «διευκολύνει». Και γιατί, παρακαλώ; Σιγά την απορία. Μα γιατί ο Ιβάν αποφάσισε να μην παίξει με τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο και τα άλλα καλά παιδιά. Να παίξει μόνος του, για τους δικούς του λόγους. Να αποκτήσει κανάλι. Να σπάσει την ομοφωνία της προπαγάνδας τους.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, εκφράζει -άκου πράγματα!- συμπάθειες για τον Τσίπρα. Και αντιπάθειες για τον Κυριάκο. Δηλαδή, για στάσου: Θα κάνει κανάλι που δεν θα λέει τον Τσίπρα ψεύτη, απατεώνα, ανίκανο; Δεν θα το κοσμεί ο Πρετεντέρης; Δεν θα ανυμνεί τον Κυριάκο; Ε, όχι. Το έθνος δεν θα ανεχτεί τέτοια ντροπή. Διότι έτσι μπορεί να φτάσουμε αύριο στο κατάντημα να πάρει και ο ΠΑΟΚ πρωτάθλημα.»

Εσείς εάν διαβάζατε κάτι τέτοιο, γραμμένο από έναν άνθρωπο τόσο κοντά στον Τσίπρα όπως ο Καρτερός, δεν θα πιστεύατε ότι έχετε την κυβέρνηση στο τσεπάκι σας;

Είναι απόλυτα προφανές ότι για ένα μεγάλο διάστημα ο Σαββίδης είχε και έχει προνομιακή μεταχείριση από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η προνομιακή αυτή μεταχείριση ξεπερνούσε την παραδοσιακή φιλική σχέση που είχε με τον Πάνο Καμμένο (που ουκ ολίγες φορές λειτούργησε ως εκπρόσωπος του Ρώσου ολιγάρχη), αλλά αφορούσε και το πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Το Μαξίμου ή τουλάχιστον ένα μέρος του, είδε στον Ιβάν Σαββίδη αυτόν που επιτέλους θα γινόταν η «ανεξάρτητη μεταβλητή» στη δύσκολη εξίσωση του πολιτικού και μηντιακού τοπίου. Τον ολιγάρχη που επειδή δεν θα είχε τις ίδιες δεσμεύσεις με το παλιό σύστημα της διαπλοκής και τα κόμματά του θα εξασφάλιζε στον ΣΥΡΙΖΑ αυτό που τόσο επιζητούσε: έναν ειδησεογραφικό όμιλο και ένα κανάλι εθνικής εμβέλειας που θα στήριζε και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και ο Ιβάν απέκτησε προνομιακή πρόσβαση στον ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά στην κυβέρνηση, έστω και εάν το προσωπικό του ιδεολογικό κοκτέιλ είναι ένα μίγμα νεοφιλελευθερισμού, εθνικισμού και θρησκοληψίας. Και θεώρησε ότι επιτέλους ήταν δικό του το πρωτάθλημα, που το ήθελε διακαώς για να γίνει αυτό που κυρίως επιζητά: ήρωας στη Βόρεια Ελλάδα.

Όταν ο Τσακαλώτος πήγαινε στα VIP και φωτογραφιζόταν μαζί του. Όταν οι αρμόδιοι υπουργοί περί των αθλητικών του έκαναν όλα τα χατίρια και τον διευκόλυναν. Όταν μπορούσε όποτε ήθελε να μπει στου Μαξίμου (αν και πάντα από την πλαϊνή πόρτα). Όταν μπορούσε να πάρει τηλέφωνο και να ζητήσει κάτι. Όταν σε αυτόν απευθύνθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για να πάρει τον ΔΟΛ ώστε να μετατοπιστεί η γραμμή σε φιλοκυβερνητική. Όταν είδε στη Βουλή να έρχεται φωτογραφική ρύθμιση για τα πρόστιμα της ΣΕΚΑΠ. Όταν ακόμη και τις τελευταίες μέρες μετά τα έκτροπα στον αγώνα με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα είδε κυβερνητικούς παράγοντες να πιέζουν και ανοιχτά να λένε ότι πρέπει να εκδικαστεί υπέρ του ΠΑΟΚ η έφεση και το αποτέλεσμα να είναι όντως αυτό. Τότε λογικό είναι ο Ιβάν να φερθεί με τον τρόπο που τον είδαμε.

Με τον τρόπο που έμαθε στη μετακομμουνιστική Ρωσία όπου από τη μια σωρευόταν φτώχεια και εξαθλίωση και από την άλλη πλούτος από «επιχειρηματίες» που στην πραγματικότητα φέρονταν σαν μαφιόζοι και όπου τα κουμπούρια ήταν απαραίτητο… επιχειρηματικό εργαλείο.

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει

Για την κατάσταση αυτή δεν φταίνε ούτε εξωγήινοι ούτε γενικά οι «κοινωνικές συνθήκες» ή οι «χρόνιες κακοδαιμονίες» του ποδοσφαίρου. Φταίνε συγκεκριμένες επιλογές μιας κυβέρνησης που θεώρησε ότι βρήκε έναν φιλικό ολιγάρχη για να της προκύψει κουμπουροφόρος γκάνγκστερ. Μιας κυβέρνησης που θεώρησε ότι τα πρωταθλήματα είναι σαν τους στημένους διαγωνισμούς ή τις φωτογραφικές προσλήψεις. Ο Τσίπρας ας αναλάβει την ευθύνη, ας τελειώσει με κάποιον τρόπο ένα πρωτάθλημα για την κατάντια του οποίου ευθύνεται και ας μην πετάξει μια άλλη φορά την μπάλα στην εξέδρα…