Πώς ο Ιβάν Σαββίδης κατάφερε να εντάξει μέρος του οπαδικού κινήματος του ΠΑΟΚ να λειτουργεί προς όφελος και της δικής του ατζέντας. Ποιοι είναι οι μπουκαδόροι στην ΕΡΤ3 και τι σχέση έχουν με τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ;
Το οπαδικό κίνημα των μεγάλων ομάδων μπορεί να διακρίνεται από κάποιες βασικές ομοιότητες, ωστόσο υπάρχουν και σημαντικές διαφορές. Η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησε ο Ιβάν Σαββίδης από τη στιγμή που ανέλαβε τον ΠΑΟΚ ήταν να νιώσει «αρχηγός της οικογένειας» όπως ίσως νόμιζε ότι θα γινόταν αυτόματα ξοδεύοντας μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Το οργανωμένο οπαδικό κίνημα του ΠΑΟΚ είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία, ίσως μάλιστα και λίγο χαοτική, καθώς δεν υπάρχει κάποιος κεντρικός συντονισμός. Παρόλα αυτά και παρά τα όσα προβλήματα αντιμετώπισε ο διοικητικός ηγέτης του ΠΑΟΚ, βρήκε τον τρόπο να εκμεταλλευτεί αυτό το ανοργάνωτο – οργανωμένο χάος.
Λίγο οι άνθρωποι στην ΠΑΕ και οι οποίοι προέρχονταν από τους οργανωμένους και πλέον ως έμμισθοι εργάζονται στην ασφάλεια έχοντας παράλληλα επιφορτιστεί και το ευαίσθητο κομμάτι της επαφής με τους συνδέσμους οργανωμένων φίλων ΠΑΟΚ, λίγο οι… γατούληδες που πλεύρισαν τον Instagrammer υιό και λίγο οι παραδοσιακοί που ήταν πάντα κοντά στη διοίκηση και τους ανθρώπους των γραφείων, δημιουργήθηκε μια «μαγιά». Μπορεί να είναι ετερόκλητοι και να ανήκουν σε διαφορετικούς συνδέσμους, ωστόσο δημιουργήθηκε ο πυρήνας που ήθελε ο Σαββίδης. Ενας πυρήνας που ενεργοποιείται συχνά – πυκνά με τις ευλογίες πάντα της διοίκησης.
Οι οργανωμένοι που την περασμένη Τρίτη έκαναν «ντου» στα στούντιο της ΕΤ3, όπου χωρίς να συναντήσουν και καμιά ιδιαίτερη αντίσταση έβγαλαν στον τηλεοπτικό αέρα τη δική τους… εκπομπή μεταδίδοντας την ανακοίνωσή τους που στρέφεται κατά πάντων στοχοποιώντας μεταξύ άλλων και εκπροσώπους της δικαιοσύνης, είναι πάνω – κάτω οι ίδιοι που είχαν πάει και στη ΦΑΕ Θεσσαλονίκης για να πανηγυρίσουν την αποπληρωμή των χρεών της ομάδας από τον Ιβάν Σαββίδη.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι απ’ αυτό το κομμάτι των οργανωμένων ξεκινούν και οι πρόσφατες κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες. Βέβαια σε αυτό το ας το πούμε έκτακτο «εορταστικό» τριήμερο στη Θεσσαλονίκη είναι εύκολο να κινητοποιηθεί και η ευρύτερη μάζα που νιώθει να την πνίγει το δίκιο.
Η ευκολία πάντως που κάποιοι οργανωμένοι βρίσκονται ακόμη και στα επίσημα της Τούμπας, όπως συνέβη στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, το οποίο δεν ξεκίνησε ποτέ επειδή ένας εξ αυτών – σεσημασμένος από αντίστοιχη δράση του στο παρελθόν – σημάδεψε και πέτυχε στο πρόσωπο με ρολό ταινίας ταμειακής μηχανής ξαπλώνοντας στο έδαφος τον προπονητή της αντίπαλης ομάδας, είναι το σκληρό τίμημα που πληρώνει η διοίκηση του ΠΑΟΚ σε αυτή τη «σχέση».
Ο Σαββίδης πιστεύει ότι μπορεί μόνο με… καρότο να ελέγξει τα θηρία της εξέδρας. Ισως να τον έχουν παραπληροφορήσει και στο συγκεκριμένο θέμα. Επί της ουσίας πάντως, όσα μεροκάματα κι αν έχει μοιράσει, δεν έχει καταφέρει να βρει το γιατρικό για να τιθασεύσει την άγρια θάλασσα της Τούμπας. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε σχεδόν κάθε χρόνο, όπου κάποια στιγμή είτε σε ευρωπαϊκό αγώνα, είτε σε αγώνα πρωταθλήματος, είτε Κυπέλλου, το πράγμα θα ξεφύγει.
Φαινόμενα βίας παρουσιάζονται σε όλα τα γήπεδα των μεγάλων ομάδων και όσο δεν αποφασίζουν αρχικά οι ίδιοι οι σύλλογοι και ακολούθως η ΕΠΟ σε ένα αυστηρό πλαίσιο που θα συνοδεύεται με ποινές που θα πονάνε πραγματικά, το κακό θα διαιωνίζεται.
Πολύ δε περισσότερο θα συνεχιστεί η πορεία στον βούρκο όσο θα υπάρχει η ελπίδα ή ακόμη και πεποίθηση στις τάξεις των οπαδών ότι η «δική μας» ΕΠΟ, Σούπερ Λίγκα, κυβέρνηση, αστυνομία και όποιος άλλος έχει τη δύναμη, τελικά θα καταφέρουν να «θάψουν» τις όποιες παρασπονδίες.