Σε λίγο θα πουν ότι ο Βαρουφάκης ευθύνεται και για την κλιματική αλλαγή…

Ως γνωστόν ένα από τα αγαπημένα θέματα της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα είναι να μιλούν για το υποτιθέμενο κόστος που είχαν οι χειρισμοί του Βαρουφάκη κατά την πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα. Μέχρι και εξεταστική επιτροπή έχουν ζητήσει για το ίδιο ζήτημα.

Οι ίδιοι που έχουν την ευθύνη για το πραγματικό κοινωνικό κόστος από μια πολιτική που μείωσε το ΑΕΠ κατά 25%, που έκανε την επίσημη ανεργία κάποια στιγμή να φτάσει το 27%, και που δέσμευσαν τη χώρα στην αποπληρωμή για πολλές δεκαετίες ενός δυσθεώρητου χρέους, επιμένουν ότι η μεγάλη καταστροφή έγινε στην πραγματικότητα στο πρώτο εξάμηνο του 2015.

Όμως, το πιο εντυπωσιακό είναι αυτά δεν τα λένε οι «συνήθεις ύποπτοι» της φραστικής υπερβολής τύπου Άδωνη Γεωργιάδη. Δεν τα λένε καν μόνο εντός Ελλάδος. Τα ίδια πράγματα λέγονται και από τα πλέον επίσημα ευρωπαϊκά χείλη.

Τελευταίο και πιο χαρακτηριστικό κρούσμα ο τέως επικεφαλής του Euroworking Group Τόμας Βίζερ, ο οποίος μιλώντας στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών υποστήριξε ότι το πραγματικό κόστος της περιόδου Βαρουφάκη ήταν 200 δισεκατομμύρια ευρώ, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι αυτή είναι μια συντηρητική ασφαλής εκτίμηση.

Δηλαδή, έρχεται ο πρώην επικεφαλής του εκ του αντικειμένου πιο «τεχνοκρατικού» από τα όργανα της Ευρωζώνης και μας λέει ότι εξαιτίας των όσων έγιναν σε ένα εξάμηνο χάσαμε παραπάνω από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας (που το 2016 ήτα κάτι παραπάνω από 175 δισεκατομμύρια ευρώ). Δηλαδή, εάν δεν είχε υπάρξει ο τρισκατάρατος Βαρουφάκης θα είχαμε παραγωγή (και αντίστοιχα κατανάλωση) αντίστοιχη με όσα παράγουμε (και καταναλώνουμε) σε ένα χρόνο και προφανώς θα ήμασταν τρισευτυχισμένοι.

Είναι αλήθεια ότι ο Βίζερ προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας ότι εννοούσε συνολική επίπτωση και τα επόμενα χρόνια. Όμως από την εποχή Βαρουφάκη έχουν περάσει λιγότερα από 3 χρόνια. Κοινώς ακόμη και εάν δεχτούμε τις διευκρινίσεις Βίζερ, θα έπρεπε εάν ήταν κάποιος άλλος και όχι ο καταραμένος τύπος με το παράξενο γούστο στα πουκάμισα να είχαμε απολαύσει τα τελευταία 3 χρόνια ρυθμούς ανάπτυξης +35% το χρόνο.

Είναι προφανές ότι μιλάμε για δηλώσεις που εάν τις είχε κάνει οποιοσδήποτε άλλος θα τον χαρακτηρίζαμε απλώς βλάκα ή παρανοϊκό. Όμως, επειδή τις κάνει ας υποτίθεται σοβαρός τεχνοκράτης των ευρωθεσμών καθόμαστε και τον ακούμε και συζητάμε τις απόψεις του σοβαρά.

Δείχνει αυτό ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα σήμερα στην Ευρωζώνη που είναι ότι ακόμη και στα ανώτερα κλιμάκια ασχολούνται πολύ περισσότερο με την ιδεολογική τρομοκρατία παρά με την στοιχειώδη άσκηση πολιτικής με τρόπο που να αντιστοιχεί στην πραγματικότηα.

Ο λόγος, κατά τη γνώμη μου είναι απλός: πίσω από τέτοια ψεύδη και τέτοιες προφανείς ανακρίβειες οι πολιτικοί προϊστάμενοι της Ευρωζώνης συγκαλύπτουν την ευθύνη τους για την αδυναμία να χειριστούν τα οικονομικά προβλήματα της Ευρώπης, για τις καταστροφικές επιπτώσεις της εμμονής τους με τη λιτότητα, για την αδυναμία τους πραγματικά να βοηθήσουν στην κρίση χρέους που αντιμετώπισε η Ελλάδα.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν είναι υπεράνω κριτικής. Το ακριβώς αντίθετο. Και αυτός φέρει ευθύνη όπως και συνολικά η τότε κυβέρνηση Τσίπρα για το πώς ενώ ξεκίνησαν με σαφή λαϊκή εντολή να βρουν δρόμο εξόδου από τη λιτότητα καταλήξαμε σε ένα ακόμη μνημόνιο. Αυτή η κουβέντα πρέπει να γίνει. Δεν έχει, όμως, καμία σχέση με το «κυνήγι μαγισσών» και την κατασκευή «αποδιοπομπαίων τράγων» που απλώς συγκαλύπτει μια κρίση του «ευρωπαϊκού οικοδομήματος» που πλέον παίρνει και τη μορφή μιας «δομικής» έλλειψης σοβαρότητας.