Το βολικό χάος της εξυγίανσης

Κατ΄αρχάς να συμφωνήσουμε όλοι σε κάτι; Να βάλουμε μια βάση πάνω στην οποία μπορούν να αναπτυχθούν τα όποια επιχειρήματα όλων των εμπλεκομένων πλευρών;

Το ελληνικό ποδόσφαιρο πάσχει. Το ελληνικό ποδόσφαιρο «βρωμάει». Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει χρόνιες παθογένειες και βρίσκεται εδώ και χρόνια σε κώμα. Ο κόσμος το έχει εγκαταλείψει, οι χορηγοί το εγκαταλείπουν σταδιακά, ενώ ακόμη και οι τηλεοπτικοί σταθμοί δε δείχνουν να καίγονται για το συνολικό προϊόν.

Για την εκάστοτε κυβέρνηση παραμένει ένας άλυτος μπελάς, ενώ την ίδια άποψη έχουν και σε όλες τις βαθμίδες των υπηρεσιών ασφαλείας. Από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, ως τον τελευταίο αστυνομικό που καλείται να βρεθεί σε μια «εμπόλεμη ζώνη» κυριακάτικα, αντί να κυνηγάει κανονικούς εγκληματίες. Επιπλέον, ακόμη και αυτοί που έχουν απομείνει να επενδύουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Το τοπίο δεν είναι και το πλέον ευχάριστο. Αυτό είναι σαφές. Μπορούμε να συμφωνήσουμε τέλος, ότι για να καθαρίσει πραγματικά ο χώρος, χρειάζεται συνέπεια λόγου και έργων και ότι φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη.

Από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, διέγνωσε ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να αποτελέσει ένα πεδίο δόξας λαμπρό, ωστόσο τρία χρόνια αργότερα αποδεικνύεται ότι επί της ουσίας οι κινήσεις του Σταύρου Κοντονή και του διαδόχου του στο υφυπουργείου Αθλητισμού Γιώργου Βασιλειάδη, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια απομίμηση της στάσης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα απέναντι στους δανειστές και στα μνημόνια. «Θα τα καταργήσουμε τα μνημόνια με έναν νόμο, σε ένα άρθρο» επαναλάμβανε μονότονα από το 2012 ως τις εκλογές του 2015. Το τι ακολούθησε το ξέρουμε και το ζούμε.

Αντίστοιχη αποδεικνύεται λοιπόν και η αντιμετώπιση των βαθύτερων προβλημάτων του ποδοσφαίρου. Ο Σταύρος Κοντονής μπήκε σε μια διαδικασία ρήξης και πιθανώς πολύ σωστά ως προς το σκεπτικό. Το πρόβλημα χρειάζεται βαθιές τομές και ρήξεις για να αντιμετωπιστεί. Η διαφορά είναι ότι ο νυν Υπουργός Δικαιοσύνης σύρθηκε σε μια διαδικασία που διαφημίστηκε ως «κάθαρση» και ως «εξυγίανση» από ανθρώπους που δεν ήθελαν τίποτα παραπάνω από το να ελέγξουν το «μαγαζί» της ΕΠΟ.

Οι άνθρωποι λοιπόν που έδωσαν ρόλο επιστατών στη FIFA και την UEFA, σήμερα κάνουν ότι δεν ακούν, όταν οι υπερκείμενες αρχές ζητούν κι άλλους αρχιδιαιτητές από το εξωτερικό.

Για τους ανθρώπους που προχώρησαν και διαφήμισαν στα πέρατα τις νομικές υποθέσεις των πρώην στελεχών της ΕΠΟ, μοιάζει να έχει σταματήσει ο χρόνος στις εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία.

Πλέον οι δικαστικές αρχές ερευνούν τα πεπραγμένα της νέας διοίκησης, καθώς και τις μεθόδους που ακολούθησαν μέχρι να φτάσουν στην εκλογική νίκη, όπως φάινεται από την προκαταρκτική εξέταση του Κωνσταντίνου Σιμιτζόγλου για τις καταγγελίες εξαγοράς ψήφων στις πρόσφατες εκλογές της.

Αν υπάρχει συνέπεια λόγου, η κυβέρνηση και τα στελέχη της που έχουν καταπιαστεί με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο με την «καυτή πατάτα» που λέγεται ποδόσφαιρο, θα πρέπει να συνεχίσει την προσπάθεια κάθαρσης, καθώς αποδεικνύεται με τις παρεμβάσεις των διεθνών αρχών και με τις δικαστικές έρευνες που είναι σε εξέλιξη, ότι καμία κάθαρση δεν έχει γίνει, καμία εξυγίανση δεν έχει υπάρξει.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το ερώτημα όμως δεν είναι απλά αν ακούει ο Σταύρος Κοντονής για τα όσα συμβαίνουν, ούτε αν μπορεί να ακούσει ο Γιώργος Βασιλειάδης. Και τα δύο στελέχη της κυβέρνησης έχουν αποδειχθεί ανακόλουθοι, από τη στιγμή που εξακολουθούν να επιτρέπουν σε κακουργηματικά διωκόμενους παράγοντες να ασχολούνται με τα κοινά του ελληνικού ποδοσφαίρου.