Η ημέρα της Δικαιοσύνης βρήκε τα media ντεφορμέ. Και εκείνα που συμμετείχαν στη σκευωρία και τα... άλλα. Εκκωφαντική σιωπή απο τους Ολυμπιακάρχες.
Διατάσεις των μυών.
Καλή ενυδάτωση.
Διόρθωση πιθανών ηλεκτρολυτικών διαταραχών.
Και βέβαια ξεκούραση.
Ένας σύντομος οδηγός αντιμετώπισης για τις κράμπες σε δημοσιογράφους στις ιστοσελίδες.
Αχρείαστος να είναι γενικώς. Ειδικώς όμως η καταγραφή της σημερινής ημέρας επιβεβαίωσε πως τελικά πρόκειται για πρόβλημα γενικευμένο στην κοινωνία των media. Θερίζει.
Και δεν είναι το μοναδικό.
Από το πρωί για παράδειγμα πιθανότατα θα διαπίστωσαν αρκετοί και ένα σύνδρομο… αφωνίας. Και στα ερτζιανά. Και στα τηλεοπτικά. Λες και κάποιος πάτησε το mute.
Και επίσης ένα σύνδρομο με κράμπες στα δάκτυλα στις ιστοσελίδες.
Και σε εκείνα τα ραδιόφωνα και τις ιστοσελίδες που πέντε χρόνια τώρα παρίσταναν τον Εισαγγελέα σε μια υπόθεση που ένας Θεός ξέρει πως κατάφερε να μετατραπεί από παρωδία σε δικογραφία.
Και στα άλλα ΜΜΕ, εκείνα που φιλοξενούν στη στέγη τους μπόλικους «Ολυμπιακάρχες» οι οποίοι συνεχίζουν να ανησυχούν για την συνύπαρξη του Βαλμπουενά και του Φορτούνη στην ίδια εντεκάδα.
Λογικό. Σιγά μη χάσουν τα likes, και τα μελλοντικά μεροκάματα για να καταπιαστούν με το τέλος μιας σκευωρίας.
Εκείνης που πέντε χρόνια τώρα ύφαινε τον ιστό της γύρω από το μεγάλο λιμάνι του Πειραιά.
Πέντε χρόνια στα μανταλάκια κρεμασμένος ο Ολυμπιακός. «Εγκληματική οργάνωση» έλεγαν και γέμιζε το στόμα τους. «Συμμορία».
Γιατί; Διότι ο Τάκης Φύσσας είπε, ότι του είπε ο βοηθός του Σάντος, ότι ο Σάντος του είπε, πως του είπε ο Σα Πίντο κλπ.
Γιατί αυτή η μια κατάθεση και βέβαια μια σειρά από δημοσιεύματα μετατράπηκαν σε «υπόθεση» που τα media εκτόξευσαν στην κορυφή της ενημέρωσης.
Γιατί στην πορεία εξελίχθηκε σε «δικογραφία».
Δολοφονία χαρακτήρων και συνειδήσεων σε τέσσερα απλά βήματα.
Και έπειτα όταν πλέον ήταν αυτονόητο πως θα έπρεπε να δοθεί μια απάντηση; Έπειτα ο φάκελος μπήκε στο… μούσκιο.
Δεν μπορούσε να πάει παρακάτω. Διότι αποσκοπούσε εξ αρχής σε κάτι παραπάνω από την «ομηρία». Του Ολυμπιακού. Του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Τι θα συζητούσαν; Αν «στήθηκε» ένα ματς για στοιχηματισμό (κακούργημα) δίχως στοιχηματισμό; Δίχως κάποιον που έπαιξε χρήματα, δίχως κάποιον που κέρδισε χρήματα.
Τι θα έλεγε ο Φύσσας ενώπιων των τακτικών δικαστών, όταν στο μεταξύ τον έχουν διαψεύσει άπαντες το αφήγημα του; Σε μια κανονική χώρα στον συγκεκριμένο θα απαγορεύονταν ισοβίως η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο. Εδώ τον έχουμε τεχνικό διευθυντή στην εθνική ομάδα.
Και κάπως έτσι: «Βόμβα. Υποβιβάζεται ο Ολυμπιακός». Δεν μπορεί το είδατε, το ακούσατε, το διαβάσατε. Στα ελληνικά, τα αγγλικά, τα γαλλικά. Το επέβαλλε μια άλλη, κανονική, οργάνωση με πλοκάμια που έφτασαν ως το Μέγαρο Μαξίμου. Εκείνη που τρύπωσε από την πόρτα μέσα από αυτό το σενάριο, φορώντας τον μανδύα της «εξυγίανσης».
Και όταν σήμερα η Επιτροπή Δεοντολογίας ανακοίνωσε την ομόφωνα αθωωτικής απόφασης της. Σιωπή.
Κάποιοι με μια απλή αναφορά ίσα να βγει η υποχρέωση. Οι περισσότεροι όμως σφυρίζοντας αδιάφορα. Μαζί τους και οι «Ολυμπιακάρχες». Ποιος ασχολείται άλλωστε με λεπτομέρειες. Η δουλειά έγινε. Και έγινε στην εντέλεια.
Όταν το τίποτα σε «παγιδεύει» για μια πενταετία, τότε αυτομάτως γίνεται «κάτι».
Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από εκείνους που βρίσκονταν εξ αρχής σε αποστολή.
Είχα την απορία για τους υπόλοιπους.
Λίγες ώρες όμως έφτασαν για την προσγείωση στην πραγματικότητα.
Ο Ολυμπιακός είναι μόνος του. Εκείνος και οι οπαδοί του. Μόνος εναντίον όλων. Και όταν δέχεται επίθεση. Και όταν η δικαιοσύνη τον δικαιώνει.
Οι υπόλοιποι κράμπες. Και αφωνία.