Η πρόταση για την παρουσία οπαδών (20%) στα γήπεδα είναι για το καλό του ποδοσφαίρου. Ολοι αρχίζουν να ανοίγουν (ελεγχόμενα) τις εξέδρες.
Η πρόταση του ΟΦΗ ήταν η σημαντικότερη και πιο ποδοσφαιρική που έχει ακουστεί εδώ και καιρό στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Διότι ποδόσφαιρο χωρίς κόσμο στις εξέδρες, είναι σαν φαγητό χωρίς αλάτι. Άνοστο. Εστω και μόλις το 20% της χωρητικότητας των γηπέδων να καλυφθεί από φιλάθλους, η ατμόσφαιρα θα είναι διαφορετική. Και θα βοηθήσει και τους ποδοσφαιριστές να αποδώσουν. Οπως θα σας διαβεβαιώσει κάθε ένας από αυτούς, το… βουβό γήπεδο, πλήττει το θέαμα, πλήττει την ουσία του σπορ. Το κάνει άνευρο.
Οι ομάδες της Super League, όσες διαφορές κι αν έχουν μεταξύ τους, όση τοξικότητα κι αν τους χωρίζει, οφείλουν να υποστηρίξουν με σθένος την πρόταση που θα σταλεί στην Κυβέρνηση. Οφείλουν να πείσουν το κράτος ότι είναι έτοιμοι να κάνουν όσα θα απαιτήσουν οι επιστήμονες, όσα (θα) προβλέπει το σχετικό υγειονομικό πρωτόκολλο για την παρουσία κόσμου στις εξέδρες.
Το ποδόσφαιρο προσπαθεί να επιστρέψει στην κανονικότητα. Και μαζί πρέπει να επιστρέψει και ο κόσμος. Εστω το 20%, για να δώσουν χρώμα στο σπορ. Για να ανεβάσουν την ένταση, το ενδιαφέρον, να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα.
Ηδη οι Σέρβοι αποφάσισαν να ανοίξουν το πρωτάθλημά τους, παρουσία κόσμου και συζητούν το ποσοστό. Οι Φιλανδοί και οι Ρώσοι το ίδιο. Οι Πολωνοί έκαναν αντίστοιχη πρόταση με την Ελλάδα (25%).
Εδώ και μέρες προκύπτει σχεδόν ως δεδομένο ότι η Κυβέρνηση θα αρνηθεί την παρουσία κόσμου στα γήπεδα. Αλλά ακόμη κι αν αυτό γίνει, θα πρέπει να εξηγηθεί. Και η αλήθεια είναι πως από τη στιγμή που στην Ελλάδα έχουν ανοίξει τα… πάντα (σχολεία, μαγαζιά, εστίαση, τουρισμός κλπ), δεν υπάρχει πολύ πειστική εξήγηση μιας αρνητικής απόφασης.
Αντίθετα, επειδή ο καιρός επιτάσσει πολύ σωστά, στην εντέλεια οργανωμένες αποφάσεις και κινήσεις, ώστε να μην επιτραπεί η εξάπλωση του κορωνοϊού, θα είναι εύλογο το μέτρο για την παρουσία του κόσμου στις εξέδρες να μην ισχύσει από τις δύο πρώτες αγωνιστικές της επανέναρξης της Super League, ώστε να καθοριστεί το πρωτόκολλο (μερικής( επιστροφής του κόσμου στις εξέδρες. Άλλο αυτό, όμως, και άλλο το «καθόλου κόσμος».