Η σκληρή πραγματικότητα για την… εξυγιαντική ΕΠΟ

MUST READ

Απόπειρα εκβιασμού με σκευωρία που στήθηκε με όρους παρακράτους καταγγέλλει ο Ολυμπιακός

Είναι απολύτως θεμιτές οι απόπειρες όσων κατάντησαν την Ε.Π.Ο. στα χρόνια της κυριαρχίας του ό,τι γελοιωδέστερο υπάρχει στην ελληνική κοινωνία να ερμηνεύσουν τη γνωστή επιστολή FIFA/UEFA σύμφωνα με τα στενά επιχειρηματικά και ποδοσφαιρικά τους συμφέροντα. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, ούτε υπάρχει νουνεχής στη χώρα που να αναμένει ευαισθησίες περί την δημοσιογραφική αντικειμενικότητα από πληρωμένα δημοσιογραφικά πιστόλια.
Όση προσπάθεια και να καταβληθεί όμως, το ουσιαστικό περιεχόμενο της επιστολής δεν επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών, παρά την γνωστή διπλωματική γλώσσα των διεθνών ποδοσφαιρικών ομοσπονδιών, στην οποία είναι γραμμένο.
Η διατύπωση της πάγιας, συστατικής της ύπαρξης του διεθνούς ποδοσφαίρου, αρχή ότι «η ΕΠΟ θα πρέπει να διαχειρίζεται τις υποθέσεις της χωρίς εξωτερική επιρροή και χωρίς αθέμιτες παρεμβάσεις τρίτων» αποτελεί μια συγκεκριμένη ρήτρα που περιέχεται στα καταστατικά όλων των εθνικών ομοσπονδιών στον πλανήτη.  Είναι η περιβόητη «Ρήτρα Ανεξαρτησίας», δηλαδή το λεγόμενο «αυτοδιοίκητο». Στο καταστατικό της Ε.Π.Ο. θα τη  βρείτε στο άρθρο 17 με τον διακριτικό τίτλο «Ανεξαρτησία της Ε.Π.Ο. των Μελών της και των Οργάνων τους».
Στο Καταστατικό FIFA (έκδοση 2019) αναζητείστε τη στο άρθρο 19 με τον διακριτικό τίτλο « Independence of member association and their bodies”
H συνακόλουθη «απειλή» για την πιθανότητα «να προκύψουν σοβαρά ζητήματα για την Ομοσπονδία» ( με την έννοια των ποινών) είναι μια υπόθεση, επίσης, δεδομένη. Οι FIFA/UEFA είναι αναγκασμένες από το ίδιο τους το καταστατικό να επαναλαμβάνουν συνεχώς αυτές τις διατυπώσεις και να απειλούν.
Η επιστολή δεν εστάλη για τις διατυπώσεις αυτές, όσο και αν επιμένουν τα παπαγαλάκια να τις υπερτονίζουν. Αν αυτό ήταν το νόημα της επιστολής θα συνοδεύονταν και από μια συγκεκριμένη χρονική ρήτρα συμμόρφωσης της ελληνικής κυβέρνησης, που θα συμπληρώνονταν με την ευθεία απειλή της αναστολής της ιδιότητας μέλους για την Ε.Π.Ο.
Τέτοιου είδους επιστολές έχουν σταλεί πολλές φορές στην ΕΠΟ με κορυφαίες αυτές του Σεπτεμβρίου 2005, προοίμιο της επίσημης αποβολής της ΕΠΟ από μέλος της FIFA στις 03 Ιουλίου 2006,  στις 22 Απριλίου 2015 εξαιτίας των παρεμβάσεων Κοντονή, στις 21Μαίου 2018 επειδή η ΕΠΟ δεν υλοποίησε καμία από τις αλλαγές που ήθελε η FIFA και άλλες πολλές.
Ποια ήταν η ακριβής φράση που χρησιμοποίησε η FIFA στην επιστολή της στις 22 Απριλίου 2015 (σχετικά  με το νομοσχέδιο Κοντονή); «Δεδομένων των συνθηκών, δια της παρούσης σας πληροφορούμε ότι σε περίπτωση που το νομοσχέδιο υιοθετηθεί όπως προτείνεται, δεν μας μένει καμία άλλη επιλογή παρά να παραπέμψουμε την υπόθεση στα οικεία όργανα της FIFA και της UEFA για άμεσες κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένου του αποκλεισμού της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (Ε.Π.Ο.)».
Και τότε είχαν προηγηθεί συναντήσεις του τότε υφυπουργού αθλητισμού με τη FIFA και την UEFA με παρόντες τους κ.κ.Τζιάνι Ινφαντίνο (τότε Γενικό Γραμματέα της UEFA) και Θόδωρο Θεοδωρίδη, Αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα της UEFA, που είχαν καταθέσει παρατηρήσεις και σχόλια τα οποία «ο σωτήρας της εξυγίανσης» Κοντονής πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων. Αυτά αναφέρει η επιστολή των διεθνών ομοσπονδιών.
Τι προσθέτει στο θέμα η επιστολή της FIFA στις 21 Μαίου 2018, που απέστειλε η κα Σαμούρα, Γ.Γ. της FIFA τότε και παρέλαβε ο κ. Γραμμένος;
«Σε περίπτωση που η ΕΠΟ δεν υλοποιήσει τις ενέργειες μέχρι τις υποδεικνυόμενες καταληκτικές ημερομηνίες μπορεί να αποφασιστεί ότι η ΕΠΟ παραβιάζει τις υποχρεώσεις της …. Κατά συνέπεια η Ομάδα Εργασίας, μέσω της Επιτροπής Ομοσπονδιών – Μελών της FIFA,  θα παραπέμψει την υπόθεση στο Συμβούλιο της FIFA για τη λήψη περαιτέρω αποφάσεων σε συμμόρφωση με το Καταστατικό της FIFA, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής ιδιότητας μέλους της ΕΠΟ».
Να δούμε και τι έλεγε η περίφημη επιστολή Μπλάτερ στις 03 Ιουλίου 2006 όταν ανακοίνωσε την αποβολή της Ε.Π.Ο. από μέλος της FIFA;
« … Επιπλέον, το Σεπτέμβριο 2005, η Εκτελεστική Επιτροπή της FIFA πήρε την απόφαση να δώσει σε τρεις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, προθεσμία μέχρι τις 15 Ιουλίου 2006 να διασφαλίσουν από τις κυβερνήσεις τους τις τροποποιήσεις στους διάφορους εθνικούς νόμους για τον αθλητισμό που καθιστούσαν δυνατόν να συμμορφωθούν αυτές οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες με τις αρχές του Καταστατικού της FIFA και τους κανονισμούς της UEFA…».
Γνωστά αυτά και χιλιογραμμένα … Και κάτι άλλο. Αν η FIFA και η UEFA αποφάσιζαν να θέσουν βέτο στη στάση της κυβέρνησης στο θέμα του χρόνου των εκλογών, επειδή θα τη θεωρούσαν παράνομη και αντίθετη με τις διατάξεις των καταστατικών τους, θα συνέχιζαν να είναι συνομιλητές της κυβέρνησης για τα θέματα που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο Συναντίληψης που υπέγραψαν τον Φεβρουάριο, τιμώντας έτσι την υπογραφή τους;
Ό,τι και να αναδείξουν οι διαχειριστές της Ε.Π.Ο. και όπως και να αναγνώσουν την επιστολή οι επικεφαλής νταραβεριτζήδες οι ειδήσεις είναι δύο:
Πρώτη, η αποδοχή από FIFA/UEFA της ρητορική τη κυβέρνησης για τις συνθήκες που έχουν μεταβληθεί δραματικά λόγω κορωνοϊού και την πρόδηλη ανάγκη οι μεταβολές που σημειώθηκαν και επηρεάζουν την προφορική συμφωνία της κυβέρνησης με FIFA/UEFA για την διεξαγωγή των εκλογών τον Ιούλιο πρέπει να γίνουν αποδεκτές. «Ενδέχεται οι αποφάσεις να πρέπει να αναθεωρούνται και να προσαρμόζονται» αναφέρει η επιστολή.
Δεύτερη (και σπουδαιότερη) η ανάδειξη από FIFA/UEFA των ευρύτερων, σημαντικότατων προβλημάτων που υπάρχουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο για την επίλυση των οποίων «προτρέπουν» την Ε.Π.Ο. να συνδιαλλαγεί με τις ελληνικές αθλητικές αρχές. Προτροπή, η οποία μεταφράζεται στην διεθνή ποδοσφαιρική διάλεκτο ως «εντολή», καθώς σε κάθε άλλη περίπτωση δεν θα υπήρχε λόγος να μνημονεύεται.
Η ακριβής φράση της επιστολής που βάζει φωτιά στο σημερινό ποδοσφαιρικό σκηνικό είναι «να συνδιαλλαγούν άμεσα και εποικοδομητικά με τις ελληνικές αθλητικές αρχές όσον αφορά στις διάφορες προκλήσεις που επιμένουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, συμπεριλαμβανομένου του πιο πρόσφατου θέματος του χρόνου των αρχαιρεσιών».
Ακόμη και να θεωρήσει κανείς ότι «οι διάφορες προκλήσεις που επιμένουν» είναι οι κατά περιόδους επιθυμίες των κυβερνήσεων να αποκτήσουν λόγο στις ποδοσφαιρικές εξελίξεις, η προτροπή των FIFA/UEFA προς την Ομοσπονδία «να συνδιαλλαγεί με τις ελληνικές αθλητικές αρχές» βάζει την κυβέρνηση από το παράθυρο στο παιχνίδι αναγνωρίζοντας πως έχει ένα μερίδιο συμμετοχής σε όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο.
Όμως, «οι προκλήσεις που επιμένουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο» δεν αφορούν σε δήθεν «κυβερνητικές προκλήσεις», όπως επιμένουν σύσσωμα τα οπαδικά νεροπίστολα, καθώς αν σε αυτές περιορίζονταν θα ονοματίζονταν επακριβώς, θα τις έλεγαν «κυβερνητικές προκλήσεις ή προκλήσεις τρίτων».
Συνεπώς οι «διάφορες προκλήσεις που επιμένουν» αφορούν σε ζητήματα που το ίδιο το ποδόσφαιρο παράγει και ειδικότερα σε θέματα αναξιοπιστίας των διοργανώσεων και λειτουργίας των θεσμικών οργάνων, με κορυφαίο παράδειγμα την ΚΕΔ/ΕΠΟ και την ίδια την Ομοσπονδία.
Γι’  αυτές τις «προκλήσεις» καλείται η Ε.Π.Ο. να συνομιλήσει «με τις ελληνικές αθλητικές αρχές» (Αυγενάκης ή Γεραπετρίτης). Προτρέπεται, μάλιστα, να συνομιλήσει «άμεσα και εποικοδομητικά», δηλαδή να εγκαταλείψει τις επίπλαστες αυθεντίες περί «Ρήτρας Ανεξαρτησίας» που όψιμα θυμήθηκαν λες κι έχουν ξεχαστεί οι εντολές Κοντονή για τον ορισμό συγκεκριμένων διαιτητών στον τελικό Κυπέλλου του 2016 κ.λ.π. και να βάλει στο τραπέζι ζητήματα που ακουμπάνε τον σκληρό πυρήνα του ποδοσφαιρικού αυτοδιοίκητου.
Δεν είναι εύκολη η θέση της Ε.Π.Ο. μετά την επιστολή από FIFA/UEFA. Στην ουσία πήρε ένα χαϊδεμα στην πλάτη και ένα συγκαταβατικό νεύμα του κεφαλιού. Μέχρι εκεί!!!
Ταυτόχρονα, είναι αναγκασμένη να μπει στην περιπέτεια των συνομιλιών με τον σκληρό κυβερνητικό πυρήνα και απαιτείται να είναι πολιτικά και επιχειρησιακά έτοιμη να τα βγάλει πέρα σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο είναι στον αέρα, οι διοργανώσεις «βγαίνουν δεν βγαίνουν», η επαγγελματική εκδοχή του ποδοσφαίρου μετράει τεράστιες οικονομικές απώλειες και η ερασιτεχνική δεν υφίσταται στον ορίζοντα.
Σε αυτή την κατάσταση, με την Ε.Π.Ο. να είναι απολύτως απαξιωμένη, να έχει στις τάξεις της ό,τι χειρότερο έχει περάσει ποτέ από το ελληνικό ποδόσφαιρο, να την διοικούν και να την διαχειρίζονται εγκληματικά συμφέροντα και μπράβοι και να ζει με τις ελεημοσύνες της UEFA, οι δυνατότητες να αντιδράσει απέναντι στην κυβέρνηση είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες.
Το χειρότερο όλων; Οι παρακοιμώμενοι των νταβατζήδων του βορρά και του νότου θα χρειαστεί να αποκτήσουν σχέδιο για την επόμενη μέρα του ελληνικού ποδοσφαίρου και να το διαπραγματευθούν. Στη διαπραγμάτευση αυτή θα υπάρξουν απώλειες καθώς η πλάστιγγα θα γέρνει υπέρ εκείνου που πληρώνει.
Πάντα έτσι συμβαίνει με τους υπαλλήλους και τους αχυρανθρώπους…